Wojna z zabytkami: W Mariupolu okupanci zburzyli „ofiary Holodomora” (wideo)

Działacze pro -rosyjscy powiedzieli, że nie zdemontowali ofiar holodomora i represji, ale symbol „dezinformacji państwowej”. Moc okupująca zdemontowała w Mariupolu, pomnik ofiar Holodomora, który został zainstalowany w mieście w 2004 roku. Według przedstawiciela organizacji młodej Republiki Jevgeny Krotova miasto zostało usunięte w mieście przez „symbol dezinformacji”, który rzekomo został przeprowadzony na Ukrainie na szczeblu państwowym.

Jest to podane w raporcie RIA Novosti. Doniesiono, że pomnik został zdemontowany za pomocą dźwigu samochodowego. Granitowe okuparze planują przetworzyć materiały budowlane. „Nie nosimy pomnika, ale symbol politycznej dezinformacji ludności, w tym młodych ludzi. W moim osobistym przykładzie mogę nam dać, że kiedy studiujemy w szkole, zostaliśmy nałożeni na pomysł ludobójstwa i głodu z 32-33 lat na Ukrainie. Nikt w podręcznikach nie opisał prawdziwej rzeczy-powiedział Krotova.

Nauczycielka uniwersytetu technicznego stanu Azow Olga Shmachkova skomentowała rozbiórkę pomnika i powiedziała, że ​​„ojczyzna” powinna być czystą i piękną, a pamięć o problemach pozostaje „w duszach”. „Czy Mariupolowie muszą powtarzać za każdym razem o przerażających? Tak samo z tym pomnikiem: lepiej jest uczynić naszą ojczyznę czystą i piękną, a pamięć o problemach pozostanie w duszach” - powiedziała.

Pomnik ofiar Holodomora i polityczne represje sowieckiego reżimu totalitarnego w Mariupolu powstały w 2004 r. Został wykonany z czarnego i czerwonego granitu, symbolizującym ziemię ukraińską i niewinnie rozlaną krew. Na czarnym piecu umieszczono trzy pikanety pszenicy, jako symbol, że mogliby uratować kogoś przed głodem, na czerwonej płycie umieszczono drut kolczasty.

Oprócz całej Ukrainy bolszewicy przeprowadzili całkowitą kolektywność, która wpłynęła również na mieszkańców Donbass. Był to wynik głodu w latach 1932–1933, który również dotknął Mariupolu. Pomimo dostępu do ryb Azow, region stracił prawie 50 000 osób - Ukraińców, Greków i Niemców. W przeważającej części mieszkańcy wiejscy byli głodowani, aby zabrać ostatnie jedzenie.

Książka ukraińskiego badacza Holodomora Vasyl Marochko opisuje przypadki kanibalizmu w tych obszarach odległych z morza. Zgodnie z dokumentami archiwalnymi archiwów państwowych w regionie Donieck zarejestrowano przypadki trupy. Notatki są powszechne „bezduszne podejście ludności, a nawet indywidualnych przywódców zarówno tych, którzy głodują, jak i umarli. Umarli kłamali przez 3-4 dni lub dłużej”.