Rosja opracowuje system SI -Switcher do zarządzania dronem: co to jest niebezpieczne

Każdy dron w takiej grupie będzie mógł wysłać dużą ilość informacji do serwera agregatora, od zidentyfikowanych obiektów i ich charakterystyk i kończącego się zdalonymi informacjami wideo. Rosyjska Wspólna Korporacja Lotnicza otrzymała opatentowanie metody zarządzania grupą bezzałogowych pojazdów powietrznych za pomocą jednego pilotażowego operatora za pomocą technologii sztucznej inteligencji. Tass napisał o tym we wtorek 19 grudnia.

Zastosowanie tej metody obejmuje obecność agregatorów serwerów i sztucznej inteligencji na pokładzie załogowego samolotu do tworzenia programów dla poszczególnych grup UAV lub grup UAV. Informacje zebrane z UAV są przetwarzane na serwerze agregatora, który pozwala syntetyzować pojedyncze pole informacyjne taktyczne i program dla grupy lub indywidualnego UAV.

Każdy dron przenosi dużą ilość informacji na rzecz agregatora, zaczynając od jego pozycji, wysokości i prędkości, a kończąc na informacjach wideo w zakresie optycznych i podczerwieni. System rozpoznaje i analizuje obiekty zainteresowania i tworzy ocenę spełnienia warunków ucieczki UAV rowkowanych. Algorytmy zarządzania powinny uwzględniać czynniki zewnętrzne, zagrożenia, awarie i szkody oraz podejmować decyzje w zależności od obecnej sytuacji.

W tym celu stosowane są metody sztucznej inteligencji oparte na sieciach opartych na neuro, które umożliwiają rozwiązanie określonych zadań. Agencja informacyjna, odnosząc się do otrzymanego dokumentu technicznego, pisze, że do korzystania z takich technologii wymagane są znaczące zasoby obliczeniowe, które można zapewnić neuroprocesorom.

Procesory neuronowe w urządzeniach lotniczych powinny działać w czynnikach zewnętrznych, dlatego należy tworzyć kompleksy obliczeniowe z neuroprocesorami dla lotnictwa. TASS zauważa, że ​​otwiera to możliwości dalszego rozwoju technologii lotniczych i wprowadzenie bardziej wydajnych systemów kontroli dla bezzałogowych pojazdów powietrznych. Jedna -pilotowa wersja samolotu może być używana jako część sieci bojowej, który łączy urządzenia załogowe i bezzałogowe.

Zastosowanie metod sztucznej inteligencji umożliwia dostarczenie kompleksowej analizy sytuacji i szybkiego podejmowania decyzji w czasie rzeczywistym. Zastosowanie neurotrantów umożliwia rozwiązywanie złożonych problemów, biorąc pod uwagę różne czynniki i warunki. Obiecującym obszarem użytkowania UAV jest ich grupa lub rój. Zasada roju jest inspirowana owadami.

W przypadku dronów, gdy zbierają się w roju, każdy dron kontroluje własną automatykę, a zachowanie roju jest kontrolowane przez program zawierający elementy sztucznej inteligencji lub przez jednego (lub kilku) operatorów. Oczywiste użycie - zwiększona niezawodność/rentowność systemów inteligencji/celu/ataku poprzez zwiększenie liczby dronów zaangażowanych w inteligencję, cele i ataki docelowe.

Systemy obrony powietrznej mogą być „przeciążone” liczbą celów i nie będą w stanie zapobiec wykonywaniu zadań dronów. Nawet cywilne drony, zjednoczone w rojach, mogą stanowić zagrożenie dla celów - od stłumienia radarów do rozładowania wroga małej amunicji. Roju UAV można również wykorzystać do skutecznego wyszukiwania zaginionych ludzi i własności oraz przeprowadzania „równoległych” wyszukiwań w dużych obszarach.

Grupy (roj) UAV mogą być skuteczne w przeciwdziałaniu wrogim rojom UAV. Od 2017 r. Przeprowadzono odpowiednie eksperymenty w Stanach Zjednoczonych. Tak więc, podczas ćwiczeń wojskowych w Kalifornii, 11 września 2022 r. , Armia amerykańska podniosła 40 małych quadkopterów, aby zademonstrować swoje możliwości bojowe. Quadkoptery były wyposażone w kamery, komory bojowe i kilka zintegrowanych zmian laserowych (mil) w celu śledzenia rannych podczas walki treningowej.

Ponadto w tym samym roku armia brytyjska z powodzeniem przetestowała technologię „Roju dronów”. Miniaturowe urządzenia latające zastosowano w Salisbury. Pracując w roju, każdy dron musiał wykonać indywidualne zadanie. W ramach eksperymentu brytyjscy żołnierze protestowali dwa roj. Pierwszy system nazywał się „Atlas”. W nim jeden operator zarządzał czterema UAV za pomocą komputera tabletu. Operator może naprzemiennie drony dla poszczególnych misji.

System Elbit zarządzał sześcioma UAV, programującymi autonomiczne misje. Umożliwiło to skierowanie całego roju dronów, aby wykonać jedno zadanie, a także powierzyć każdemu UAV. Eksperymenty Salisbury wykazały, że jeden operator może łatwo kontrolować sześć dronów. Wcześniej przypomniemy, że w Rosji szczyciła się technologią ładowania dronów bojowych w powietrzu. Niskie ładunki UAV będą czekać na drona, wiszące w powietrzu.