"Jedno życie". Film o uratowaniu, zanim dzieci z drugiego świata jest bardziej ostre w nowej wojnie

Prawdziwa historia brytyjskiego Nicholasa Vintona, który w latach 1938–1939 był w stanie zabrać 669 żydowskich dzieci z okupowanej przez Niemiec Czechosłowacji, usunął minimalnymi technikami artystycznymi, ale akcenty zostały poprawnie wyznaczone. Summer Nicholas grał Anthony Hopkins, młody - Johnny Flynn, bez gorszego od licznika. Końka taśmy jest nieprzewidywalna i spektakularna. 1989. Brytania. Przytulny angielski domek, basen, który będzie odgrywał rolę w historii.

Lato pan Winton (Anthony Hopkins), pod wpływem swojej żony Gretty (Lena Olin), próbuje zbierać dokumenty, aby pomóc w przejściu do córki, która przygotowuje się do zostania matką. Oraz Greta i Nika, jak Nicholas nazywani krewnymi - dziadkami. Vinton ma zwyczaj przechowywania dokumentów od dziesięcioleci: od wielu lat pracuje w organizacjach charytatywnych i rozumie wartość takich dokumentów.

Ale dla niego istnieje szczególnie cenna relikwia-to skórzane portfolio z albumem fotografii żydowskich białych dzieci, które Nicholas wyeksportował z Czechosłowacji. Winton zdecydował, że być może do pół -wiecznej rocznicy II wojny światowej niektóre media byłyby zainteresowane tymi materiałami. Jednak redaktor -w jednej z wiodących gazet odciął: „Nie jesteśmy zainteresowani historiami uchodźców”. Były to prawdopodobnie oznaki odrzucenia emigrantów w kryzysie lat 80.

i sztywnej polityki Margaret Thatcher. Tak czy inaczej - Nicholas jest zły! Tak naprawdę nie chciał zwrócić uwagi na swoją osobę, ale tutaj-zasadę. Działanie jest przenoszone w 1938 r. Young Winton (Johnny Flynn) w swojej służbie biznesowej (jest brokerem giełdowym) znajduje się w Pradze i widzi żydowskie rodziny z dziećmi na ulicach: po zajęciu regionu Sudeten Niemcy zmusili ich do opuszczenia domów. „Co zrobią zimą?” Pyta Wintona w brytyjskim komitecie ds. Uchodźców.

- „Freeze”, - odpowiadają mu, wzruszając ramionami. Winton próbuje znaleźć prawne (wizy) i finansową stronę pytania i dowiedzieć się, że jest prawie niemożliwe - wysłać przynajmniej dzieci do Anglii. Ale tutaj łączy swoją aktywną matkę w Londynie, która była nieporównywalnie grana przez Helenę Bonom Carter („King mówi”, „Alice in Wonderland”) - damy jej pierwsze miejsce na tym zdjęciu do aktorstwa.

Matka Nicka - Barbara Winton jest mieszanką głowy i taktu, arystokracji i miłosierdzia, jej charyzmy trudno się oprzeć. Młody angielski biurokrata, który chciał wysłać tę sprawę, został po prostu zmuszony przez jej argumenty i temperament: „Młody mężczyzna, usiadłem. Przyjechałem tu 30 lat temu z Niemiec. Pochowałem męża. I wychowałem syna. To, co zawsze mnie fascynowało U Brytyjczyków - to szlachta, honor i chęć pomagania innym.

Ten ostatni powiedział trochę zalotny, ale uporczywie. Helena jest świetna! Oczywiście, sposób, w jaki brytyjski biurokrata nie mógł powiedzieć: „Słucham cię . . . ” umieściliśmy Johnny'ego Flynna, który grał młodego Niki. Patrząc na rodzinę, jego dzieci - jego dobre oczy dosłownie rozświetlają się. Dziewczyna mówi mu z szczerością: „Uwielbiam pływać!” - „I uwielbiam baseny”. - „I uwielbiam jeździć na nartach”. - "I ja". Niki bezpośredni i obfity.

Jednocześnie nie zapomina o sprawie - pod jego bezpośrednim wskazówką biurokratyczna maszyna skręciła. Oto odcinek „otwarty”. Czterech jak ludzie z dążeniem. Niki wykonał swoje „biuro” przy stole w kawiarni. Pytanie brzmi: „Skąd pochodzą brytyjskie rodziny, które mogą zabrać żydowskie dzieci przez pewien czas?” Powiedziano mu: „Zapomniałeś, warunek ich ewakuacji - dzieci w Wielkiej Brytanii powinny już czekać na rodziny zastępcze.

Ale są to setki, tysiące żydowskich dzieci. Brytyjskie rodziny mogą być fajne”. - „Muszą zostać rozgrzane - musisz podłączyć prasę”, mówi Winton. Pauza. Jego kolega: „I ja”. I wreszcie najbardziej sceptyczny: „A ja jestem zwykłą dziewczyną!” „Wszystko, czego potrzebujemy”, podsumowuje Niki - to armia zwykłych ludzi ”. Wielka scena! Cudowny scenariusz. Film jest trudny do obejrzenia bez łez. Bez łez dumy - że tacy ludzie istnieją.

On także świeci, gdy widzisz, kiedy dzieci idą i machają się z rodzicami z pluszowymi zabawkami. W Pradze wszyscy z niecierpliwością czekają na inwazję nazistowską - te momenty przypominały atmosferę na Ukrainie w przeddzień rosyjskiej inwazji. Dlatego zdarzenia z czasów starożytnych, odzwierciedlone na taśmie, są dziś postrzegane bardzo ostre. Dopiero na trzecim miejscu w grze - Greater Anthony Hopkins. Ale Gopkins najlepiej przekazać angielski humor.

Na przykład jego bohater spotkał się w latach 80. z byłym kolegą Departamentu Dziecięce w Komitecie Uchodźców. Dowiedział się, że Niki został niedawno zwolniony z Samaritans Charytatywnej Organizacji. Hopkins mówi z nieistotną ironiczną intonacją: „Letnia dama dzwoni do mnie i donosi, że chce popełnić samobójstwo”. - „Nie masz już?” - „Chcę pojechać do Ameryki do mojej córki”.