Rakieta anty -superwizowana jest przyszłość amerykańskiej maszyny wojskowej

Starając się być jedyną siłą wojskową z globalnym zasięgiem, Stany Zjednoczone zderzyły się z co najmniej dwoma innymi najbliższymi rywalami: Chińską Republiką Ludową (Chiny) i Federacją Rosyjską. Oprócz tych dwóch rywali, Waszyngton musi poradzić sobie z zagrożeniami pochodzącymi z wielu małych państw, w niektórych przypadkach krajów takich jak Korea Północna, Iran lub Wenezuela. Focus przetłumaczył artykuł analityka wojskowego Brandona J.

Weikhrta o amerykańskim pocisku przeciw statku na dalekim zasięgu AGM-158C. Jednym z największych problemów, które komplikują zdolność amerykańskich sił zbrojnych do projektowania siły w kontrowersyjnych obszarach świata, jest pojawienie się awarii/sprzeciwu dostępu (A2/AD).

Wystrzelone na duże odległości przez dużą liczbę pocisków (nawet hipersonicznych) zdolnych do wykrywania, śledzenia, niszczenia lub uszkodzenia amerykańskich okrętów wojennych i rajstopu powietrza, takie systemy A2/AD są w stanie uniemożliwić amerykańskiemu wojskowi w pożądanych regionach. Jest to szczególnie istotne w związku z konfliktem chińsko-taiwańskim.

Prezentujemy anty-statek dla dalekiego zakresu AGM-158C (LRAMS) Lockheed Martin, który został opracowany w ścisłej współpracy z Agencją Procesów Badań Obrony (DARPA). Rakieta LRAMS ma silny potencjał przeciw statku, a także funkcje ukrycia i autonomiczne systemy wskazówek zdolne do wpływania na cele na bardzo duże odległości.

W rzeczywistości, biorąc pod uwagę rakietę na tajne zniszczenie celów morskich na większych odległościach niż inne systemy amerykańskie, można założyć, że jest ona specjalnie zaprojektowana w celu zakwestionowania rosnącej mocy Chin w Indo-Pacific. Lrasm ma kilka unikalnych funkcji. Wśród nich jest autonomiczny cel, co oznacza, że ​​rakieta może działać przy minimalnym zewnętrznym wsparciu lub danych.

Po strzale LRAMS może przenieść się do obszaru docelowego za pomocą kombinacji GPS/INS, poszukiwaczy podczerwieni i pasywnych elektronicznych narzędzi wsparcia. Taki autonomia oznacza, że ​​broń może działać w trudnej elektronice i daje kluczową przewagę w potencjalnej konfrontacji z Chinami na Tajwan lub kontrolę nad Morzem Południowym.

Dewelrass, twórcy koncentrowali się na technologiach biedności, zmniejszając sekcję radarową rakiety, aby mogła ominąć złożone środki obrony wroga. Rakieta może latać na średniej wysokości, a następnie zmniejszać się do zachodu słońca, co komplikuje jej wykrywanie i przechwytywanie. Zdolność rakiety do ominięcia przeszkód i zmiany trajektorii lotu sprawia, że ​​ta broń jest jeszcze silniejsza - nawet wobec doskonalszej obrony Chin.

Pentagon w tajemnicy zachowuje szczegóły dotyczące rakiety. Uważa się jednak, że LRAMS ma większy zasięg niż Harpoon, co prawdopodobnie zwiększa potencjalny obszar porażki o 370 km. Chociaż ten zwiększony zasięg z pewnością zwiększa siłę l języka w porównaniu ze starszymi systemami, takimi jak Harpoon, faktem jest: broń ta została opracowana właśnie dlatego, że inne ataki zostały zamknięte przez innowacyjną obronę chińskich planistów wojskowych.

Jeśli chodzi o lras, uważa się, że system ten może zniszczyć duże cele, takie jak lotniskowcy lub krążownicy z kontrolowanymi pociskami, które Chiny budują w dużej liczbie.

LRAMM można uruchomić z różnych amerykańskich platform, w tym B-1B Lancer, F/A-18E/F Super Hornet, F-35 Lightning II i P-8A Posejdon, co sprawia, że ​​ta broń jest uderzającym uzupełnieniem wyczerpanego arsenału przemysłowego Baza będzie mogła stworzyć wystarczającą liczbę tych systemów, uzasadniając czas i pieniądze zainwestowane w ich rozwój).

Jeśli możliwe jest stworzenie wystarczającej liczby takich systemów, biorąc pod uwagę możliwość uruchomienia ich z różnych amerykańskich platform, jednoczesne uruchomienie takich pocisków z kilku mediów znacznie skomplikuje chińską ochronę wojskową statków, na których są skierowane. Każda konfrontacja z Chinami będzie zależeć od kwoty. Chiny już wykazały swoje zaangażowanie w koncepcję, zgodnie z którą ilość ma swoją własną jakość.

Tymczasem wydaje się, że Amerykanie zamierzają obalić ten paradygmat. Niestety, jako Amerykanie i sojusznicy w II wojnie światowej - szczególnie w europejskim teatrze wojskowym - ogromna tańsza w produkcji prymitywnych systemów jest w stanie pokonać armię, która ma mniej idealnego sprzętu. Według programistów LRASM rakieta ta powinna polegać bardziej na dokładności niż na masie. Ale teraz Stany Zjednoczone wymagają obu, zwłaszcza jeśli chodzi o system taki jak LRAMM AGM-158C.

Brandon J. Weikhert jest analitykiem bezpieczeństwa narodowego, byłym pracownikiem Kongresu i analitykiem geopolitycznym, który pisze dla Washington Times, Asia Times i Pipeline. Autor książek „Winning Space: How America pozostaje supermocarstwem”, „Biohacked: Chin's Race to Control Life” i „The Shadow War: Iran's Poszukiwanie supremacji”. Jego nowa książka, katastrofa naszego własnego tworzenia: How the West Lost Ukraine, jest już dostępna w księgarniach.