„Przeżyli piekło, ale nie złamali się”. Extma Mandidir Azov Georin - o detalicznych obrońcach i tych, którzy pozostali w torturach Federacji Rosyjskiej

Zaangażowano w to różne struktury, ale pokazały, że mogą współpracować, osiągnąć wyniki i być skuteczne. Udało nam się wrócić do domu ponad 200 ukraińskich bohaterów, którzy bronili Mariupolu broniącej Azovstal. Teraz wszyscy są w rękach ukraińskich lekarzy. Proces zakończył się [21 września] późnym wieczorem. Z pewnością widziałem wszystkich nawet wtedy. Stan, w którym były niezwykle trudne.

Rosjanie, zdając sobie sprawę, że są ich zabierani, niektórzy byli torturowani nawet podczas podróży do transmisji. Dlatego większość z nich [natychmiast po powrocie na Ukrainę] zdecydowanie nie rozmawiała i podobnych rzeczy. Jednak są już bezpieczni, ktoś już odszedł, ktoś zaczyna trochę uciec i jest znacznie łatwiejszy.

Stopniowo zaczynają zdawać sobie sprawę, że to prawda, że ​​tak się naprawdę stało, że naprawdę są na terytorium kontrolowanym przez Ukrainę, że nikt ich nie torturuje. Dla wielu z nich tortury i tortury - był to absolutnie normalny dzień przez kilka miesięcy [niewoli]. Można to zobaczyć nawet na zdjęciach, które uczą. Większość wymaga lekarzy poprzez tortury, tortury i braku żywności przez długi czas. Poprawimy to, nie mam wątpliwości.

Najważniejsze jest to, że podczas komunikowania się z nimi wyraźnie widziałem, że moralny, morale absolutnie wszystkich, którzy wrócili - zarówno kobiety, jak i mężczyźni - na wysokim poziomie. Są dzisiaj naprawdę wesołne, niektóre nawet zerwają się, aby dostać się do systemu. Oznacza to, że nikt nie był w stanie złamać Ukraińczyków, nawet pomimo miesięcy tortur i znęcania się. - To zwycięstwo w kronice tej wojny.

Może jesteś znany z jakichkolwiek szczegółów procesu? - Nie ma tu całkiem prostej linii. Ukraina wykorzystała dość umiejętnie i skutecznie różne warunki, które obecnie trwają. W szczególności to, co dzieje się z przodu, w gospodarczej, dyplomatycznej płaszczyźnie. Biorąc pod uwagę wszystkie te aspekty, przeprowadziliśmy tę operację powrotu całkowicie i wyjątkowo fajną, a dziś widzimy wynik. W rezultacie jest dziś ponad 200 ukraińskich bohaterów.

- Proces rehabilitacji fizycznej i psychologicznej obrońców rozpoczął się natychmiast? - Oczywiście, że tak. Trudno jest zrozumieć całą horror i piekło, które przeżyli najpierw w Mariupolu podczas środowiska, a następnie w Mariupolu w Azovstal, a następnie w niewoli w kolonii Oleniwki. Ci, którzy nadal byli w areszcie w Doniecku, byli osobnymi procesami. Ponieważ ogólnie podeszli do tortur i tortur z odrębnym okrucieństwem.

Ale przetrwali to wszystko, doświadczyli tego wszystkiego. I ich ukraiński duch. I są tu teraz, bo to wytrzymali. Ale to, co przeżyli, to z pewnością piekło. - Ludzie, którzy przeżyli Olenivka, przeżyli podwójne, potrójne piekło. Wszyscy pamiętają, że to w Olenivce miało miejsce masowe zabójstwo ukraińskich żołnierzy. Czy przetrwali, o ile rozumiem, tylko dlatego, że byli w innym budynku? - Tak, absolutnie.

I jest to naprawdę ważne, abyśmy mogli teraz zwrócić świadków, którzy byli bezpośrednio w budynku, że próbowaliśmy wysadzić tam, gdzie Rosjanie próbowali zabić absolutnie wszystkich. Wśród osób, które zostały zwrócone, są osoby ranne, są osoby, które były w pokoju, w którym miał miejsce atak terrorystyczny. I jest to bardzo ważne, ponieważ z nich otrzymamy niezwykle ważne zeznania, które będą potrzebne dla sądów nad każdym wcześniejszym szumowiną.

- Jaki jest los ludzi, którzy są w niewoli? Jak dużo ludzi? Co wiadomo na temat ich stanu, jeśli masz takie informacje? - Nie zadzwonię dokładną liczbę ludzi, ale powiem, że zabraliśmy mniejszą część. I wielu ukraińskich bohaterów jest teraz pod kontrolą Federacji Rosyjskiej.

Jednak [wymiana], która się wydarzyła] jest wskaźnikiem dla wszystkich stron - zarówno dla Ukraińców, jak i Rosjan, dla tych, którzy są teraz w niewoli - Ukraina zrobi absolutnie wszystko, aby zwrócić wszystkich do domu. Ponadto Ukraina może to zrobić, a Ukraina skutecznie wykorzystuje to, co się dzieje i te narzędzia. Jest to bardzo fundamentalna, znacząca różnica między Ukraińczykami a Rosjanami.

W czasach, gdy Rosjanie próbują zapomnieć, gdzieś stracili listy, o których zapomnieli tutaj, w niewoli lub na polu [bitwa] lub martwej, Ukraińczycy skupiają ogromne wysiłki, aby przynieść do domu absolutnie wszystkich. I tak będzie, dopóki naprawdę nie zwrócimy absolutnie wszystkich. - im bardziej odnosimy sukcesy, tym bardziej skuteczne są działania wyzwolenia naszych żołnierzy z niewoli? - Z pewnością.

Od pierwszego dnia powiedziałem, że najbardziej zrozumiałym językiem dla Rosjan jest język władzy. I wyłącznie zwycięstwo na polu bitwy daje wszystkie karty i narzędzia do rozmowy z Rosjanami. - Prawdziwym cudem jest wyzwolenie dowódców, zgodzisz się. Dowódcy i pułk Azow i batalionu Korpusu Morskiego oraz szefa policji krajowej, którzy utrzymywali obronę w Mariupolu. - To naprawdę osobna historia, która zasługuje na szczególną uwagę.

Szczerze mówiąc, do niedawna nawet ja byłem pewien, że będzie to prawie niemożliwe, ale się okazało. Ponownie udało nam się poprawnie odebrać dowódców. W warunkach negocjacji, które odbyły się, powinny być na terytorium kraju trzeciego do końca wojny. Mogę jednak powiedzieć, że możesz ponownie zobaczyć te warunki poprzez trasę wydarzeń, ponownie na polu bitwy. Jestem tego absolutnie pewien.

W najbliższej przyszłości stałe połączenie z tymi w krajach trzecich zostanie zorganizowane i zorganizowane. Będą mieli okazję na spotkania osobiste, to znaczy mogą nawet udać się do swoich krewnych, przede wszystkim. Najważniejsze jest to, że mogliśmy je odebrać z rosyjskich łap. Są teraz pod kontrolą Turcji. Nie ma wątpliwości, że będą mieli absolutnie wszystko, aby je normalnie zapewnić.

- Czy masz informacje, co mówią faceci? Co oni mówią? Jak reagują na wszystko, co się teraz dzieje? - [W dniu wyzwolenia] trudno było im coś powiedzieć, nawet komuś, kto zdał sobie sprawę, że to wszystko prawda. Za pół dnia usłyszałem ogromną liczbę najbardziej niesamowitych historii, które przydarzyły się im w Mariupolu i niewoli. Ale myślę, że w najbliższej przyszłości, kiedy już trochę uporządkowują, zaczną to mówić.

Uwierz mi: jest tak wiele, że nie jest to, że książka, może istnieć osobna biblioteka od tego, czego doświadczyli. - A kobiety, dzięki Bogu, są wyzwolone. Słynny ptak. Jaki jest teraz stan ludzi? Kobiety były szczególne podekscytowanie. Wśród nich była kobieta w ciąży. - Bardzo ważne było, aby odebrać, zwrócić kobiety. Po pierwsze, z pewnością chodziło o kobietę, która jest w ciąży. Udało im się odebrać, ona już tu jest, z nią w porządku.

Po prostu w kolejności i z ptakiem, który dziś wie, prawdopodobnie cała Ukraina jest już bardzo stroma śpiewa pod ostrzałem w Azovstal. Widział ją osobiście, ma wszystko dobrze. Teraz wszyscy przejdą badanie lekarskie, ponieważ jest to konieczne. Wtedy będą mogli wrócić do domu, robić własne działalność. Ale w kategoriach moralnych i fizycznych w nich wszystko jest normalne. Będzie lepiej, ponieważ są już w domu.

- Czy miejsce zamieszkania reszty ludzi wciąż jest w niewoli? Olenivka, o czym wspominaliśmy. A gdzie najemcy zabrali ukraińskie żołnierzy? - Miejsce, w którym obecnie znajduje się największa liczba ukraińskich żołnierzy, jest naprawdę olenivka. Również Donieck. Zasadniczo istnieją osobne podłogi, które są chronione tylko osobno dla ukraińskiego wojska, w którym są one chronione osobno.

Mamy również dowody na to, że więźniowie są w innych przedprzestrzeniowych ośrodkach zatrzymania, takich jak Makeevka. A także [pewna] liczba została wyeksportowana na terytorium Federacji Rosyjskiej. Niezwykle trudno jest zebrać informacje na terytorium, chociaż nieustannie robimy to i próbujemy znaleźć nowe źródła i korzystać z źródeł, które tam mamy. Centrum doniczkowe, Olenivka i Makiiv są największymi miejscami koncentracyjnymi.

A także szpitale Donieck i Novoazovskaya. - Wiemy o wszystkich ludziach, którzy są teraz w niewoli? - Nie, jest wielu, których nadal możemy znaleźć. Lub, na przykład, kiedy znaliśmy placówki, w których zostały przetrzymywane, ale potem zostały wyjęte, a teraz staramy się patrzeć. Problem polega na tym, że Rosja nie podaje żadnych oficjalnych informacji na ten temat. Nie udzielają żadnych odpowiedzi. Wszystkie odwołania, które są do nich [do nich], są ignorowane.

Nawet dla osób znajdujących się na terytorium Federacji Rosyjskiej, a nie na okupowanych terytoriach: wyraźnie wiemy z naszych źródeł, że tam są, składamy prośby urzędników o tym, ale są one ciągle ignorowane. I tak na poziomie oficjalnym nie można uzyskać żadnych informacji. Wszystkie informacje, które mamy, pochodzą z tak ukrytych źródeł, czasem źródeł osobistych na tych terytoriach.

Czasami powiem bezpośrednio, skorumpowane źródła na terytorium, ale mimo to wyciągamy tam kilka informacji, szukamy każdego, kto jest gdzie i w jakim stanie. - Jest dyskusja. Istnieje stanowisko, które, gdy osoba jest trzymana w niewoli, musisz zachować ciszę informacyjną, a nie imię, ponieważ może to zaszkodzić.

Ale jest też przeciwne stanowisko, że ogłoszenie tej osoby przyspiesza prawdopodobieństwo wydania, ponieważ okupanci rozumieją, że ta osoba jest znana o tej osobie i po prostu nie może gdzieś zniknąć. Czy możesz wyrazić swoje stanowisko w tym pytaniu, ponieważ jest to bardzo ważne pod względem funkcjonowania przestrzeni informacyjnej, aby nie krzywdzić, ale odwrotnie? - To naprawdę bardzo subtelne i trudne pytanie. Bardzo trudno jest zachować ten prawidłowy limit.

Prawda jest taka, że ​​nie możemy sobie pozwolić na milczenie, ponieważ całkowita cisza, całkowita cisza, doprowadzi do faktu, że ludzie po prostu zaczną znikać i nigdy ich nie znajdziemy. Ale jednocześnie nie można stworzyć przeciwnej ceny; Aby wrogu zrozumiał, że ci ludzie są cenni, że muszą być o nie poproszeni lub szantażowani. Moim stanowiskiem jest to, że trzeba o tym mówić. Musimy ciągle przypominać o tym, co pamiętamy.

Musimy porozmawiać o tym, co wiemy, kto i gdzie to jest, ale robić to poprawnie i przeanalizować to, co mówimy. Nie ma potrzeby mówić dodatkowych danych osobowych. Nazwanie źródeł nie jest konieczne. Wszystkie takie rzeczy są cienkie, lepiej milczeć na ich temat. Konieczne jest jednak zachowanie temperatury informacji w tej sprawie.

- Dlaczego rosyjski dyktator Władimir Putin potrzebuje swojego ojca chrzestnego - Viktor Miedvedchuk? - Teraz jest bardziej potrzebny, aby pokazać, że Rosjanie mogą być przechwyceni dla kogoś; Chociaż ktoś, choć może chronić. Mają z tym ogromny problem. A przede wszystkim na okupowanych terytoriach, na których uciekają, zostawiają współpracowników, którzy nad nimi pracowali, a następnie ci współpracownicy stoją za kratkami.