Wpływ „częściowej” mobilizacji. Dlaczego Rosjanie nie wygrali wojny

Komenda ROV miała na celu rozwiązanie problemu z brakiem personelu z powodu znacznych strat i jak najszybciej zablokować podstawowe otwory z przodu, osiągając sukces taktyczny. Ale w rzeczywistości wszystko okazało się, zgodnie z planem Frunzen.

Rezultatem częściowej mobilizacji było pojawienie się dużej liczby nieprofesjonalnych i niesprawiedliwych zasobów w RVB, które same w sobie nie rozwiązały problemów z przodu, ale tylko nasiliło je, będąc katalizatorem procesów degradacji w armii. Obecnie armia rosyjska ma kluczowe problemy z organizacją bitwy w batalionie, firmie, plutonie.

Wynika to z faktu, że 80% dowódców batalionu/plutonu nie ma uwagi, nawet wiedzy teoretycznej, nie wspominając o prawdziwym doświadczeniu w organizowaniu ofensywy. Podczas organizacji działań ofensywnych lub napadów nie przeprowadzono praktycznego szkolenia, a podstawowe rzeczy, takie jak front i głębokość zadania bojowego, czas trwania ofensywnego, moralnego i psychicznego stanu personelu. Wszystko to wynika z braku profesjonalnych oficerów w jednostkach słoika, od dołu do środka.

W rezultacie w większości przypadków dowództwo dowódców podczas bitwy nie jest przeprowadzane ani niskiej jakości. W rezultacie departamenty kreta często działają dość szablon, wykonując monotonne działania taktyczne, bez manewrów przez jednostki i ogień, bez wyraźnej sekwencji działań elementów porządku bojowego, ich zmiana podczas zadania walki. W rzeczywistości w większości przestępstw brakuje interakcji między nadchodzącymi jednostkami poziomu poziomu a SHGR.

Nie ma również interakcji na poziomie między jednostkami wsparcia pożaru, w którym również brakuje nawet podstawowej organizacji. W szczególności jednostki wsparcia pożaru nie zawsze są, ale zwykle bardzo rzadko, wchodzą w interakcje z wojskowym i specjalnym wywiadem, jednostkami inżynieryjnymi, jednostkami UAV, UAV i nie tylko. Prowadzi to do zmniejszenia wydajności uszkodzenia pożaru.

Również brak profesjonalnych pracowników w szeregach jednostek artyleryjskich prowadzi do faktu, że liczba strzałów, która nie spełnia ustalonych standardów, zasad strzelania i zarządzania pożarami, wzrasta. W przypadku braku skorup jest to krytyczne zjawisko. Również niski poziom doświadczenia prowadzi do użycia jednostek artyleryjskich porażki pożaru, które nie są odpowiednie do spowodowania znacznych uszkodzeń dotkniętego obiektu.