By Victor Duda
Komentując incydent, strefa wojenna napisała, że elementy kasetowej jednostki bojowej mogą zostać rozproszone w odległości 16 kilometrów. Jednak rodzaj rakiety nie został jeszcze oficjalnie potwierdzony, ale omówiono możliwe zastosowanie rakiety o średnim zasięgu „horremshr-4” („habar”).
Eksperci twierdzą, że w przeszłości Iran zademonstrował już kasetę walki na pociskach rodziny Shahab-3, oparte na Nodong Korei Północnej, który z kolei został opracowany na podstawie radzieckiego Skad R-17. Możliwe, że zmodernizowana kaseta BC może zostać zainstalowana na nowej rakiecie o podobnej zasadzie pracy. Starszy FDD Ben Ben Taleblu, starszy fundusz Ben Taleblu Fund, od wielu lat ogłasza kaseta bojową jako sposób na maksymalne uszkodzenie celów samolotów.
Zastosowanie takiej amunicji przeciwko Izraelowi, nawet jednej, może być sygnałem rozszerzenia możliwości irańskiego programu rakietowego w przedłużonym konflikcie. W ostatnich dniach Iran potwierdził również użycie zaawansowanych pocisków balistycznych „Emada” i „Gadr” z „Shahab-3”. Niezależne źródła potwierdzają obecność ich gruzu na terytorium Izraela po strajkach, w tym rano 20 czerwca.
Jeffrey Lewis, szef programu niezrównania w Azji Wschodniej, napisał o dokładności tego wariantu rakietowego. „Oceniłem prawdopodobny błąd okrągły (CEP) najdokładniejszego wariantu pocisku SHAHAB-3,„ Emad ”, wykazanego w marcu 2024 r. Podczas udaru rakietowego Iranu. Szacunkowy CEP wynosi około 1,2 km. Oznacza to, że rakieta nie zostałaby dotknięta przez eksperta”.
Polski
Українська
English
USA
Français
Deutsch
Italiano
Čeština
Español
Slovensku
