Tragiczna trójka Rosji

Śmierć Michaila Gorbaczow oznaczała śmierć znaczącej postaci XX wieku, która podniosła żelazną zasłonę i rozpoczęła negocjacje w sprawie kontroli broni z prezydentem Ronaldem Reaganem w celu zmniejszenia ryzyka katastrofy jądrowej. Film dnia na Zachodzie jest chwalony, aw Rosji zostali zatkani za chaos, który doprowadził do załamania imperium Związku Radzieckiego i obecnej dyktatury.

Raporty wskazują, że przyczyną śmierci była niewydolność nerek, ale jego serce najwyraźniej zostało złamane. Był pół Ukraińczykiem, wielu jego krewnych zmarło podczas głodu zorganizowanego przez Stalina, który zniszczył miliony Ukraińczyków, i był świadkiem wojny Rosji z Ukrainą, mówiąc, że nigdy nie będzie.

Przeprowadziłem wywiady z Gorbaczowem i spotkałem jego następców Borisem Jeltsinem i Władimirem Putinem podczas osobnych spotkań, które były w dużej mierze odkrywcze i mogą pomóc wyjaśnić, dlaczego historia Rosji jest tak okropna. W 1985 r. Gorbaczow został przywódcą Związku Radzieckich Republik Socjalistycznych (ZSRR), w tym 15 krajów. Ponadto było sześć satelitów bloku wschodniego (Polska, Węgrze, Rumunia, Bułgaria, Czechosłowacja i Niemcy Wschodnie).

Podjął kroki, aby położyć kres zimnej wojnie poprzez umowy o kontrolę broni, a także restrukturyzację rosyjskiej gospodarki i zapewnienia swobody rozmieszczenia dekady katastrofalnego stalinizmu. Ale jego polityka nie działała i spowodowała chaos, różnice w Imperium i walkę o władzę z Jelcyna, którą ostatecznie stracił. Do 1989 r.

, Cztery lata po tym, jak doszedł do władzy, pokojowe ruchy niepodległości zaczęły najpierw obejmować kraje bloku wschodniego, kulminację upadku muru berlińskiego w listopadzie 1989 r. Nie wysłał tam wojsk radzieckich i wszędzie ogłoszono niepodległość, tak jak miało to miejsce w wielu republikach radzieckich, najbardziej widocznych - na Ukrainie. W sierpniu 1991 r.

Gorbaczow został aresztowany przez zwolenników sztywnej linii w ramach próby zamachu stanu, ale po kilku dniach został zwolniony. W końcu 24 grudnia 1991 r. Zrezygnował, a 25 grudnia 1991 r. ZSRR został oficjalnie rozwiązany. Jelcyn został prezydentem Federacji Rosyjskiej. Zarząd Jeltin w latach 1991–1999 był również turbulentny. Korupcja szalała, a gospodarka trzęsie się, gdy ona i jej współpracownicy dzielili bogactwo kraju i korporacji.

On także - na prośbę jego namaszczenia i byłego szpiega Władimira Putina - dał moce KGB, które w końcu pozwoliły Putinowi ustanowić absolutną dyktaturę, która istnieje dzisiaj. Przez wiele lat Gorbaczow gardził Jelcyna i jego popularności, zauważając, że „pije jak krawcowa . . . mówi niejasno, diabeł wie, co wymyślił, jest jak płyt podróżny”. W 2000 r. Putin przyjął Rosję z Jelcyna i zaczął rządzić żelazną ręką.

Zwrócił także stabilność i przywrócił gospodarkę ze względu na gwałtowny wzrost cen ropy, gazu i surowców. Ale uważał upadek Związku Radzieckiego za tragedię, którą należy odwrócić, i oskarżył Gorbaczow, że Zachód przez oszustwo zmusił go do przekonania, że ​​NATO nie rozszerzy się na Wschód. W wywiadzie dla NBC powiedział w ostatnich latach: „Oszukali głupca na czterech kamerach”, zacytowali frazę z rosyjskiej piosenki dla dzieci.

Po raz pierwszy poznałem Putina w 1990 roku, a następnie Jelcyna w 1992 roku i Gorbaczow w 1993 roku. Wiosną 1990 r. Byłem na partii, na której politycy i przywódcy wojskowi uczestniczyło NATO niedaleko Bonn, wówczas stolica zachodnich Niemiec. Putin spędził pięć lat jak szpieg KGB we wschodnich Niemczech i był obecny na spotkaniu, przedstawiając się pisarzowi, który pracuje w gazecie wschodnio -niemieckiej w Dreźnie.

Jego głównym zadaniem było zebranie informacji NATO dla Kremla, zadania, w którym wyraźnie się rozwijał, biorąc pod uwagę, że mógł zostać włożony do wielu drzwi i komunikować się z tym i innych partii, w których uczestniczyli politycy i urzędnicy o wysokiej zawartości. Z Ameryki, Kanady, Kanady, Kanady, Wielkiej Brytanii i reszty Europy. Rozmawialiśmy około pół godziny. Dał mi wizytówkę.

Wiele lat po tym, jak został prezydentem Rosji, jeden dziennikarz Zachodnich Niemiec powiedział mi, że Putin był facetem, z którym rozmawiałem na tej partii. Wyraźnie użył fikcyjnego imienia, którego nie pamiętam, ale pamiętam, że był przyjazny, mówił doskonale w języku angielskim i niemieckim i zadawał wiele pytań na temat spraw wojskowych i politycznych, zanim zniknął w tłumie.

Ta historia pokazała jego obsesję na całe życie, talent do oszustwa i niezwykłą przebiegłość, zdolność do przenikania w święta świętego „wroga” na najwyższym poziomie, aby szpiegować lub znaleźć kontakty. W tym samym roku opuścił KGB i Niemcy. W 1996 roku dołączył do administracji Jelcyna, w 1999 r. Dołączył do premiera, aw 2000 r. Został prezydentem Rosji. W lutym 1992 r. Spotkałem się z Jelcyna w Moskwie, kiedy Związek Radziecki i Rosja rozpadły się.

Moje gazety, The Financial Post i Sun Media, wysłały mnie i fotografa do byłego ZSRR na kilka tygodni, aby poprowadzić kronikę tego, co się tam wydarzyło, gdy się odmówiło. Początkowo pojechaliśmy na Ukrainę, która w przeważającej mierze głosowała za wyjściem z ZSRR, a następnie spędziliśmy tygodnie w Rosji. Wszystko i wszystko było w chaosie i sprzedawane. Skontaktuję się z wątpliwym kanadyjskim biznesmenem, który łatwo przeprowadził dla mnie wywiad z Jeltinem.

Zaproponował poranne spotkanie, ponieważ, jak wyjaśnił, Jelcyn był zwykle pijany do końca dnia. Przyjechałem o 9 rano, czekałem i zabrano mnie do pokoju z pijanym przywódcą w kraju, który coś powiedział, ale dość nie do odróżnienia. Poszedłem bez rozmowy. Gorbaczow miał rację co do Jelcyna, a kraj znalazł się w rękach populisty i alkoholika.

Patrząc wstecz, możesz zgadnąć, że najwyraźniej za kulisami zarządzał także Putin, byłym szpiegiem z tajnymi planami, które trzymał i nadal trzyma się z nim. W kwietniu 1993 r. Zaproponowano mi wywiad z Gorbaczowem w Albercie, gdzie otrzymał honorowy stopień University of Calgary. Uznałem go za czarującego, ciepłego i towarzyskiego.

W publicznym przemówieniu, powiedział przed naszym wywiadem, skrytykował Jelcyna i powiedział, że „wygląda na to, że nie zrozumiał powagi swojej polityki terapii szoku”, a także powiedział, że był dumny z „wniesienia swobody w moim kraju i moim kraju W ten sposób zmienił to, jak żyją nasi ludzie ”.

Później zapytałem go jako komunistę i doświadczenie z doświadczeniem, czy miał wgląd, który doprowadził go do chęci tak radykalnej zmiany swojego kraju? Odpowiedział tak, i była to wycieczka do farmy do Alberty na początku lat osiemdziesiątych, kiedy był odpowiedzialny za rosyjskie rolnictwo. Powiedział, że zmieniło to przebieg jego myślenia . . . i historię.

„Mój przyjaciel był ambasadorem Kanady i powiedział:„ Musisz tu przyjechać ”, aby zobaczyć, jakie mogą być możliwości. Stany Zjednoczone są supermocarstwem i naszym wrogiem, ale Kanada jest inną drogą, trzecią drogą - powiedział. - Spędziłem trzy dni na farmie, która należała do mojego ojca, dwóch jego dorosłych i ich rodzin. Lubiłem ich.

Pracowali dobrze, byli dobrymi ludźmi, dobrymi rolnikami, płacone podatki, opiekowali się sąsiadami, poświęcone na cele charytatywne i, co najważniejsze, mogli produkować więcej produktów niż farmę spółdzielni w Rosji z tysiącem ludzi. Wtedy zdałem sobie sprawę, że nasz system jest niedopuszczalny i coś należy zmienić ”. Oczywiście wszyscy trzej rosyjscy przywódcy byli niedoskonali, ponieważ Rosja była również niedoskonała.

Kiedy Gorbaczow i Jelcyn opuścili swoją pozycję, oboje byli niepopularni w domu, ale Gorbaczow stał się bohaterem dla niektórych, choć nie dla wszystkich na zachodzie. „Był najbardziej ukochanym Rosjaninem w Niemczech” - napisał Deutsche Welle (DW) po swojej śmierci. Jednak litewski minister obrony Arvidas Anushauskas stwierdził, że Gorbaczow był przestępcą, który nakazał brutalne tłumienie pokojowych protestów w Vilnius, Tbilisi, Almaty, Baku i innych miastach.

Nie było pokuty . . . jedynym plusem jest to, że podpisał poddanie się Związku Radzieckiego. „Gorbaczow poparł nielegalną aneksję Krymu Putina w 2014 r. I sprzeciwił się członkostwie Ukrainy w NATO, mówiąc media:„ Wojna między Rosją a Ukrainą? To absurdalność. „W tym roku zachował ciszę niekontrolowanej inwazji Putina na 24 lutego i ludobójstwa - błąd, który rzuca cień jego dziedzictwa.