Synonim zawalenia. Jak Catherine II za jej własne ambicje zaanektowała Krym, a półwysep przyniósł tylko cierpienie jej następców

I w tym samym przesłaniu: „Odprawa Krymu jest wzmocniona, nie możemy cię zabrać i tylko obcy są dostarczani”. W kwietniu 1783 r. Shakin-Gerai, prorosyjski Khan z Krymu, formalnie niezależny od Turcji i Rosji w pokoju Cychuk-Kaynardzhian w 1774 r. , Podpisał wyrzeczenie. A Catherine II wydała manifest na temat przystąpienia ziemi Krymu i Kuban do Imperium Rosyjskiego. Tak, w rzeczywistości rozpoczęło się rosyjskie „narażenie” półwyspu.

Potemkin, przekonując Catherine do przyłączenia się do Krymu, nacisnął dwa argumenty: moralność - „chwała” i strategiczne - przywództwo na Morzu Czarnym. „Uwierz mi, otrzymasz to nabycie nieśmiertelnej chwały jako żadnego suwerennego w Rosji” - napisał książę cesarzowej. - Ta chwała utoruje drogę do innej i więcej chwały: dominacja na Morzu Czarnym zostanie również uzyskana z Krymem. Będziesz polegał na przejściu Turków i karmisz ich lub głodował.

” Te obietnice Potemkina były dźwigiem na niebie. „Chwała” Cesarzowej została stworzona przez podwładnych sądów, nie wyobrażając sobie, gdzie jest Krym. Wielu z nich wzięło nawet półwysep w 1787 roku, przezwyciężając niezwykle trudny sposób. Ale w ludach „chwała” Kateryna otrzymała nie z powodu Krymu - dlaczego on, ludzie? Przypowiedzią języków w Rosji i poza nią była seksualna insatiasis cesarzowej.

„Szczegóły” o tym zostało opowiedziane przez tę samą retinę, która, jak się znajduje, i czyni królów. Potemkin był cywilną królową. Według niektórych doniesień zostali nawet potajemnie podbici. W listach Kateryna zwraca się do księcia „Batya”, „Batyushka”, „My Sudar”, a ona pisze jako żona, która czeka na męża z wojny.