Idil powraca. Co się dzieje w Erbil?

Wojskowy przestępca Erdogan, wzmacniający swoją pozycję o tak zwaną mediację w negocjacjach dotyczących ukraińskiego zbóż pyta (w Teheranie i Moskwie) pozwoleniu na ich dalsze zabicie. Mówię o oddziałach Pashmerga, czyli o irackich Kurdach, które poświęciłem dwa filmy. Widziałem, jak walczą z hydrą islamizmu. Ich heroizm można porównać tylko do Ukraińskiego i rzucamy je ponownie. Co się dzieje w Erbil? Idil powraca. Podnosi głowę i patrzy na Suleimania.

Zwiększa pozycje w jaskiniach i lochach w pobliżu Mount Karachkok. Codziennie kontroluje zdolność obronną generała Sirvana Barzani na poprzednim froncie sektora 6 pod geniem. A partnerzy Kurdów, zarówno europejskich, jak i amerykańskich, nie zdają sobie sprawy z niebezpieczeństw.

Niewdzięczność? Brudny nawyk demokracji do użycia i wyrzucania sojuszników? Czy jest to po prostu niemożność uwierzenia w zagrożenie, zbyt przerażające, by to sobie wyobrazić? Jeśli jest to nieufność, oto wiadomość od współzałożyciela (wraz z Thomasem S. Kaplanem) z amerykańskiej organizacji nie -rządowej Justice for Kurds (JFK).

Ma wiarygodne źródła informacji na ten temat i stwierdza: Idil to guz, który wycinamy; Jest to czarna rtęć, złowieszcza i potężna, odparowane gazie gazowe i wisi w powietrzu, i czeka tylko na nową okazję do ataku, gdy tylko przeciwnicy osłabią. Tak dzieje się w Iraku Kurdystanie. Iran podjął sprawy. Jego agenci budzą się w tym obszarze. Aktywuje szyickie milicje sił mobilizacji ludu, aw niektórych przypadkach-siły Korpusu Strażników rewolucji islamskiej.

Obszary dostępne z Niniwych Równin są wystrzelone w rakietach, a kilka razy w tym roku dotarł do obrzeży Erbil i obszarów wokół jego lotniska. A sojusznicy Kurdystanu nie przywiązują ponownie do tych trendów.

Co to jest? Nienawiść wyjątku kurdyjskiego? Sabotaż demokratyczny eksperyment, którego wpływ boimy się Putina z Ukrainy? Podobnie jak Putin, który ponownie owija dla niego buty, jako Xi Jinping, który od Tajwanu do Afryki w nowych jedwabnych ścieżkach napełnia mszyce starych imperiów Han, kopalnie i ceny, lub jak Erdogan, który próbuje ożywić nieistniejącą otoman Imperium, które postrzegają siebie jako spadkobierców większej Persji, którzy przynajmniej przybyli do Bagdadu? Wszystkie trzy założenia są odpowiednie.

A w Imperium i pięciu królach powiedziałem, dlaczego było to główne wyzwanie dla przyszłych pokoleń. Ten Kurdystan, zgodnie z prawem międzynarodowym, był jedynie rządem regionalnym Kurdystanu, czyli jednym z elementów współczesnego Iraku, od czasów pierwszej wojny w Zatoce Perskiej i początku końca Saddama Husseina.

Teraz, pod presją Iranu, Irak pracuje od miesięcy, a nawet lat, aby osłabić, upokorzyć i ostatecznie udusić ten kurdyjski „autonomiczny region” z, niestety ograniczoną suwerennością. Od 2014 r. Zatrzymał się od przydzielania jego udziału w budżecie federalnym. Istnieje 30 000 bojowników Pashmerg, którzy nie są opłacani. Z roku na rok pozostawała na miłosierdzie administracji USA.

I znowu eksport i rozwój ropy naftowej, które są niezbędne do kraju, są zakazane błędnej interpretacji trzech artykułów konstytucji federalnej (art. 110, 111 i 112) . . . a sojusznicy nic tu nie robią. Lub rób niewiele. Jeśli nie byłaby to czujność dwuosobowej grupy amerykańskich przedstawicieli i senatorów, którzy śledzili Michaela Waltsa, Diny Titus, Jima Rishm, Dag Lamborn, Michael McCol i Bob Mendesa, mają ciągłe pobity w jaskiniach. Na tym etapie istnieją dwa rozwiązania.

Lub Stany Zjednoczone mogą teraz liczyć tylko do dwóch; Uważają, że w wojnie światowej blok stanów autorytarnych i neoimperialistycznych, określony przez prezydenta Macrona na konferencji ambasadorów, nie mogą otworzyć więcej niż jednego frontu. Następnie w Erbil przygotowujemy nową rewolucję, jak w Kabulu.

Lub zdają sobie sprawę, że kurdyjska ropa i gaz są jedną z najpoważniejszych alternatyw dla rosyjskiej ropy i gazu; Rozumieją, że Kurdowie, którzy byli naszą twierdzę przeciwko ISIL, są teraz naszą tarczą z szantażu energii nałożonej przez Putina, a następnie chaosem; Mając te starożytnych, o których wiedzieli na pamięć rodzice założyciele i którzy powiedzieli, że geopolityka, kiedy jesteś Atenami lub Rzymem, jest sztuką postrzegania świata „jakby to było jedno miasto”-a potem wierzą, że jeden i jeden I jeden i myślą, że ta sama gra jest tworzona w Kijowie i Erbil.