ONZ, OBCE nie jest już tymi. Dlaczego spotkania Kopenhagi i Ramsteina nie dotyczą tylko pieniędzy i broni

Omówiono plan zapewniania długoterminowej pomocy finansowej i wojskowej Ukrainie. Kilka ogólnych komentarzy Aleksiej Kopitko. Zgodnie z wynikami spotkania w Kopenhadze, już wysłuchano wystarczającej ilości wiadomości: grupa 26 krajów uzgodniła ponad 1,55 miliarda dolarów pomocy na podział ról między krajami w kontekście długoterminowego wsparcia Ukrainy. 1.

Konferencje Konferencji Ramsteina i dawcy (pierwsza była w Londynie pod koniec marca, w Kopenhadze - drugim) - zeznania, że ​​mechanizmy ONZ, NATO i UE są lekko mówiąc . . . wrażliwe. W NATO jakiś mały kraj może blokować wspólne rozwiązanie. I nie zawsze inspiracją takiej blokady będzie bezpośrednio Kreml. Może to być kolejny kraj europejski, większy, bogatszy, który jest nierentowny, ale wstydzi się to powiedzieć.

Z tego punktu widzenia silna strona spotkań Ramsteina/Kopenhagi jest brak formalnych obowiązków. Umowy panowie oparte na przywództwie i zrozumieniu wspólnych celów. Które następnie zamieniają się w określone projekty. Oznacza to, że uczestnictwo w Ramstin jest opcjonalne. Ale jeśli nie uczestniczysz, wyglądasz bardzo źle. Ramstein jest świadectwem globalnego przywództwa USA z wielką osobistą rolą ministra obrony Lloyda Austina.

W rzeczywistości jest to zarodek narzędzia, które określi nowy porządek światowy. Ponieważ trudna sytuacja ONZ, OBWE, Amnesty International i inne filary umierającego świata są już powszechnie uznawane. Konferencje dawcy są dowodem przywództwa i podmiotowości Wielkiej Brytanii z wielką osobistą rolą ministra obrony Bena Wallace'a. Przypomnę ci, że pierwsza konferencja dawcy odbyła się przed pierwszym „Ramstinem”.

Kopenhaga jest rozwojem i pogłębianiem tematu konferencjami dzięki kierownictwu Den Minister Morten Bedskov. Obecność jako jednego z frontmanów - ministra obrony Wielkiej Brytanii - podkreśla jego rolę i rolę królestwa. Nie wykluczam pojawienia się innych mechanizmów, które będą związane z przywództwem innych krajów. Na przykład media już rozpowszechniły informacje o konferencji w Niemczech, koncentrując się na pieniądzach, czyli programach odzyskiwania.

Jest prawdopodobne, że Francja i Francja chcą powiedzieć. Ogólnie rzecz biorąc, jest poszukiwanie formatów dwustronnych i wielostronnych zorientowanych. Minister obrony Ukrainy Aleksiej Reznikov na swoim poziomie i w obszarze odpowiedzialności od dawna promuje ten pomysł. Najbardziej korzystna sytuacja dla Ukrainy - jeśli można skoordynować różne formaty. Jest to wyzwanie, że próba koordynowania NATO, Ramsteina i narzędzia wojskowego UE. 2.

Znałem potencjał krajów skandynawskich pod względem obrony. Okazało się, że wszystko jest tam bardzo interesujące, kiedy zaczynasz studiować pytanie na poziomie połączeń. Każdy kraj ma supermocarstwa. Szwedzka troska obrony Saab prawie nie brzmi. I na próżno. Ich bliski splot jest bardzo niezwiązaną z siedzibą potęgą wojskową. Na poziomie zaawansowanej broni (np. Obrony powietrznej) Skandynawianie są pod amerykańskim parasolem.

Jednak z wojskowego punktu widzenia bardzo ściśle współdziałają z Wielką Brytanią. Pamiętaj, jak ten ostatni szybko udzielił gwarancji bezpieczeństwa Finlandii, dopóki nie zostanie zabrana do NATO. Po wszystkich zmianach Morze Bałtyckie staje się półprzewnicowym jeziorem. Zmienia to harmonogram po dominacji osi rosyjsko-niemieckiej, dosłownie zbudowanej wzdłuż rurociągów gazowych.

Kanada, Holandia, Szwecja, Finlandia, Dania i Norwegia dołączyły już do brytyjskiego programu szkoleniowego dla Ukrainy. To jak klub, do którego powinni być uwzględnione dżentelmeni, którzy szanują siebie. Polska ma szczególne relacje z Wielką Brytanią. Kraje bałtyckie są również dość zintegrowane. Wszystkie są w połączeniu z zainteresowaniem tworzeniem bałtyckiego morza bezpieczeństwa. 3.

„pogłębianie” Ramstina, skoncentrowało się na koordynacji krótkoterminowej i średnioterminowej, na poziomie „Kopenhagi” jest w przyszłych zmianach tektonicznych i filozoficznych. Europa jest bardzo powolna, ale dochodzi do prawdziwej świadomości Rosji w obecnej formie (totalitarnego reżimu nazistowskiego) jako zagrożenie egzystencjalne. Stopniowo przychodzi także świadomość wypłacana przez krew Ukraińczyków, które upływają umowy czasowe.

Prawdziwa integracja sieci należy wymienić. Gdzie jest jeden front - od Svalbard do Morza Śródziemnego przez Morze Czarne. Skandynawczycy są nic dziwnego, że najlepiej prosperujące kraje ziemi. Odpowiednio oceniają rzeczywistość. I jest to następujące: ich bezpieczeństwo jest bezpośrednio związane z sukcesem wojskowym Ukrainy. To jest bardzo jasne.

Naturalną reakcją Federacji Rosyjskiej na wejście Finlandii i Szwecji do NATO powinna być wzmocnieniem żołnierzy północnej floty Federacji Rosyjskiej i zachodniego dzielnicy wojskowej. Ale w obecnych warunkach Kremlin może się przewrócić. Na Ukrainie leżał nie tylko 76. Dywizja powietrzna PSKOV. Nasi żołnierze przerzedzili marines z regionu Kaliningrad.

Nie wspominając już o pierwszej „elitarnej” armii czołgów i infrastrukturze, którą Federacja Rosyjska rozwinęła po 2014 r. Północna flota Federacji Rosyjskiej (obecnie w kierunku Charkiv do niekorzystnych motorizerów z Pechenga jest rzucana na świeże mięso armatni z nowej ziemi i innych terytoriów północnych). Ogólnie rzecz biorąc, ukraińscy żołnierze podważali nie tylko ofensywę, ale także potencjał obronny Federacji Rosyjskiej w kierunku północno -zachodnim.

Naturalnym zainteresowaniem Europy Północnej jest to, że jesteśmy silni i kończą się jak wielu tych, którzy nerwują się. Dlatego długoterminowa współpraca w formacie Kopenhagi jest wspólnym interesem. Potencjał jest świetny. Ile zostanie wdrożone - zobaczymy.