Czy Ramstein może zamienić się w nowy ONZ?

Wielu światowych przywódców - w tym VolodyMyr Zelenskyy i Joseph Biden oraz Olaf Scholtz - podkreśliło potrzebę zreformowania struktury ONZ. Film dnia dla ukraińskiego prezydenta jest możliwym sposobem zreformowania zakończenia wojny Russo-Ukraińskiej poprzez wsparcie wcześniej opublikowanej gwarancji bezpieczeństwa dla Ukrainy, a także formuł 5 punktów.

Biden zaproponował w swoim przemówieniu o zmniejszeniu wpływu weta i rozszerzenia składu stałych i nieobsługujących członków Rady Bezpieczeństwa ONZ, w tym krajów takich jak Afryka, Ameryka Łacińska i Karaiby. Scholz podkreślił również potrzebę dostosowania najważniejszej globalnej organizacji do nowych warunków i wyzwań, które stanęły przed bezpieczeństwem na świecie po 24 lutego 2022 r.

Co to jest ONZ i czy organizacja już przeżywa? Pomysł utworzenia nowej organizacji światowej pojawił się na początku II wojny światowej, kiedy poprzednia - Liga Narodów trwała. W grudniu 1939 r. , W przypadku agresji przeciwko sąsiedniej Finlandii, Związek Radziecki został wydalony z Ligi Narodów, pierwszej międzynarodowej organizacji, która miała zagwarantować pokój i bezpieczeństwo na świecie. W 1938 r.

Liga nałożyła sankcje na faszystowskie Włochy na wojnę w Etiopii i przez kilka lat, zanim nie była w stanie odwrócić uwagi agresji Japonii wobec Chin. Organizacja z siedzibą w Szwajcarskiej Genewie, stworzona przez zwycięskie państwa pierwszej wojny światowej, całkowicie nie udało się, że nie zapobiegła nowej wojnie w Europie. W 1940 r. Stan Ligi Narodów nie był w stanie w pełni funkcjonować. 31 sierpnia 1940 r.

Sekretarz generalny Joseph Aenol, drugi lider od dwóch dekad organizacji, opuścił stanowisko z powodu nieuchronności „nowego porządku”. 14 sierpnia 1941 r.

Prezydent USA, kraj, który nie był członkiem Ligi Narodów, choć wygrał w pierwszej wojnie światowej, Franklin Roosevelt i premier Wielkiej Brytanii Winston Churchill na statku na Oceanie Atlantyckim podpisali Atlantic Charter, dokument składający się z 8 zasad, klucz do Nowego Porządku Świata po zwycięstwie nad niemieckim nazizmem.

Szczególnie interesująca jest ósma zasada, która przewidywała w przyszłości zakaz użycia siły, która zagwarantuje bezpieczeństwo i przymusowe rozbrojenie tych państw, które mogą zagrozić innym. W grudniu 1940 r. Roosevelt zaproponował ustawę o lidze lądowej dla Kongresu USA, która początkowo przewidywała zapewnienie pomocy finansowej w Wielkiej Brytanii w wojnie z Axis (Niemcy, Włochy i Japonia). Ustawa zatwierdzona przez Kongres w marcu 1941 r.

Uznaje również pomoc innym krajom związkowym. 1 stycznia 1942 r. W Waszyngtonie przedstawiciele czterech głównych sił Unii (USA, Wielka Brytania, ZSRR i Chiny) podpisali deklarację ONZ. Następnie liczba sygnatariuszy, którzy zgodzili się z zasadami Karty Atlantyckiej, wzrosła nowy porządek światowy i walkę o zwycięstwo nad hitlerizmem. Podczas wojny stworzyło sojusze: Organizacja ds.

Żywności i rolnictwa, administracja ONZ dla pomocy i rekonstrukcji (prototyp Międzynarodowej Organizacji Spraw Uchodźców) i innych struktur, które stały się częścią struktur ONZ po wojnie. Pod koniec II wojny światowej odbyły się końcowe konsultacje między zwycięskimi krajami (USA, Wielka Brytania i ZSRR) na temat karty przyszłej międzynarodowej struktury, która została oficjalnie założona w kwietniu 1945 r. W San Francisco.

W wyniku rosnącego kryzysu między sojusznikami Karta ONZ, a także dalsze deklaracje (powszechna deklaracja praw człowieka lub konwencja o zapobieganiu i karaniu za przestępstwo) i inne oficjalne dokumenty, stały się produktem kompromisu między USA a ZSRR.

Początkowa koncepcja zagwarantowania międzynarodowego bezpieczeństwa prezydenta „czterech policji” Roosevelta, który zmarł na kilka tygodni przed konferencją w San Francisco, zmieniła globalną konfrontację między dwoma systemami-kapitalistami i komunistami.

Dziś trudno jest przewidzieć, ile oświadczeń reforma Organizacji Narodów Zjednoczonych może być rzeczywistością, jeśli Rosja jest nadal stałym członkiem Rada VTO po licznych naruszeniach Karty i Deklaracji Organizacji Narodów Zjednoczonych oraz delegacji Chińskiej Republiki Ludowej Republiki Ludowej Republiki Ludowej , inny stały członek, który stoi po stronie Rosji.

Możemy mówić o początku dyskusji na temat potrzeby budowania stosunków międzynarodowych oraz skutecznych gwarancji pokoju i bezpieczeństwa na świecie bez Rosji lub ograniczonego wpływu. Ukraina nie byłaby tak skoncentrowana na reformowaniu obecnej międzynarodowej organizacji światowej, aby zapewnić najwyższe międzynarodowe spotkania statusu politycznego przedstawicieli krajów w formacie „Ramstein”.

Pomysł ten ma wiele podobieństw z krótką historią powyższych narodzin ONZ. Najważniejszą wspólną cechą jest globalny charakter obu struktur na etapie pochodzenia. W styczniu 1942 r. 26 krajów z różnych regionów świata stało się sygnatariuszami Deklaracji ONZ. 26 kwietnia 2022 r. Przedstawiciele z ponad 40 krajów (wszyscy członkowie NATO, a także niektóre kraje z Afryki, Bliskiego Wschodu i Azji i Pacyfiku) wzięli udział w pierwszym spotkaniu formatu Ramsteina.

Spotkanie w formacie Ramsteina (najczęściej używane jest nazwa ukraińskich mediów), a także deklaracja ONZ pokazało życzenia krajów uczestniczących nie tylko wspólnie pomagać w konfrontacji z agresorem, ale także w celu zapewnienia zwycięstwa, że ​​to jest, aby wygrać wojnę. Ważne jest również, aby w obu przypadkach zjednoczenie służyło wsparciu logistyczne American Land League.

Kiedy spotkania Ramstein mogą naprawdę rosnąć w międzynarodową organizację, która zagwarantuje bezpieczeństwo lub kontynent Ukrainy? Do tej pory nie ma podpisanych i ratyfikowanych dokumentów międzynarodowych (karty lub traktatu) na najwyższym poziomie między uczestnikami Ramstin. Obecnie jest to comiesięczne spotkanie ministrów obrony i przedstawicieli najwyższych przywództw wojskowych krajów, aby uzgodnić zapewnienie broni na Ukrainie.

Upamiętniają jednak dramatyczne zmiany na froncie: spotkanie składowe 26 kwietnia zainicjowało bezkompromisowe wsparcie Ukrainy przed zwycięskim zakończeniem wojny z powodu nieprzerwanej dostawy broni zachodnich próbek. 23 maja, według Alexei Reznikov, stała się prawdziwą zmianą gry, Ukraina otrzymała harpon przeciwprawy. Po spotkaniu 15 czerwca Ukraina otrzymała ciężką broń długą, dotyczyła artylerii i amunicji.