Wielka wojna na Wschodzie. Kiedy i jak Izrael odpowie na Iran

Zmusiło Amerykę do zmiany podejścia do regionu, a barbarzyński atak 7 października i rozwijana wojna prawdopodobnie sprawi, że Izrael będzie obserwować swoich wrogów, a zwłaszcza przeciwko Iranowi. Konflikt z Iran-Izraelski pozostaje niedocenianą linią uskoków na Bliskim Wschodzie.

Jak argumentuję w mojej książce przygotowanej do publikacji, pragnienie Iranu do obalenia państwa izraelskiego jest kamieniem węgielnym jego regionalnej polityki zagranicznej i ma znaczący wpływ na politykę Libanu, Syrii i Iraku. Jest to wszechobecny czynnik we wszystkich konfliktach regionalnych, w którym zaangażowany jest Iran, w tym Jemen, a ten aspekt irańskiej polityki zagranicznej ma największy potencjał do rozpalenia większej wojny.

Chociaż Izrael nie winił się za ataki terrorystyczne na Iran, prawdopodobieństwo, że w pewnym momencie Iran byłby w taki czy inny sposób w odpowiednich działaniach Izraela, jest bardzo wysoki. W międzyczasie Iran może wziąć pod uwagę, że pogorszenie sytuacji w Izraelu i zniszczenie w Gazie odpowiadają jej strategicznym interesom. Focus przetłumaczył artykuł Afshona Ostovara na temat zmiany Bliskiego Wschodu po ataku Hamasu 7 października.

W ostatnich latach wrogość irańsko-izraelska, która jest napędzana rozwojem programu nuklearnego irańskiego i jego kampanii na rzecz dostaw broni sojusznikom w Libanie, Syrii i Gasu, stale się pogarsza. Groźba Izraela z Iranu jest oczywista: ten ostatni otoczył Izrael z dobrze uzbrojonymi bojownikami.

Grupy te - na przykład Hamas, Hezbolla, palestyński islamski dżihad - dzielą zaangażowanie Iranu w zniszczenie Izraela jako państwo żydowskie i zależą od pomocy Teheranu we wspieraniu ich władzy i siły wojskowej.

W odpowiedzi na takie prowokacje Izrael prowadzi morderstwo i sabotaż w Iranie, mającym na celu ograniczenie programów nuklearnych, bezzałogowych i rakietowych, a także powoduje regularne strajki lotnicze w irańskich obiektach wojskowych i kanałach dostaw broni w Syrii. Zdolność Izraela do penetracji granic Iranu, zabijania dowódców wojskowych i podważania starannie chronionych obiektów sprawia wrażenie gry jednej bramy.

Izrael spowodował znacznie więcej szkody niż Iran, a próby Iranu, na przykład, liczne spiski mających na celu zabicie wysokich i Izraelitów za granicą, nie powiodły się. Co więcej, Iran nadal nie był w stanie rzucić namacalnego ciosu w Izraelu. Pomimo aktywnej sekretnej kampanii Izraela, Iran nie poddał się. To, co wydarzyło się 7 października, stało się owocem trudnych wysiłków Iranu w celu wzmocnienia grup bojowych i podważenia poczucia bezpieczeństwa Izraela.

Jednak Hamas jest tylko jednym z elementów szerszej i wielopektorowej strategii Iranu. I nawet jeśli Izraelowi uda się zniszczyć lub ostatecznie osłabić Hamas, nie położy to kresu irańskiej matrycy zagrożeń. Dlatego prawdopodobne jest, że wojna w gazie jest dopiero początkiem większego, przedłużonego i znacznie trudniejszego konfliktu.

Niekoniecznie oznacza to, że doprowadzi to do otwartej wojny regionalnej, ale Izrael raczej nie będzie ograniczony do gazu i w pewnym momencie prawdopodobnie zwróci uwagę na Iran. Jaką rolę w atakach terrorystycznych 7 października Iran może odgrywać, dopóki nie będzie niejasne. Według niektórych doniesień przedstawiciel Hamas Gazi Hamas powiedział BBC, że jego grupa „otrzymała bezpośrednie wsparcie od Iranu”.

Raport Wall Street Journal przedstawia słowa anonimowego „Hamas i Hezbollah”, którzy twierdzą, że Teheran sankcjonował ataki terrorystyczne 2 października i członków.

Podobnie New York Times, w odniesieniu do anonimowych źródeł w Iranie, związany z Korpusem Strażników Rewolucji Islamskiej i „wyższym zarządzaniem” i syryjskim związanym z „Hezbolla”, twierdzi, że „wąski krąg przywódców Iranu , „Hezbolla”, ale Hamas pomógł zaplanować atak ponad rok temu, przygotował bojowników i został o nim poinformowany ”.

Bezprecedensowa natura inwazji Hamasa i wyrafinowanie jego planu są poufne z zewnątrz, a Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej, który doskonalił jego umiejętności w Iraku, Syrii i Jemenie, przekracza jego potężnych przeciwników w prowadzeniu asymetrycznego i wojna partyzancka. Chociaż irańscy urzędnicy zatwierdzają te ataki, nazywając działanie „Al-Tas”, odnosząc się do świętego miejsca w Jerozolimie, zaprzeczają im zaangażowania.

We wtorek lider High Ali Hamenei chwalił bojowników Hamas, którzy zabili niewinnych mężczyzn, kobiety i dzieci, mówiąc: „Całujemy czoła i ręce pomysłowych i inteligentnych organizatorów tej operacji. W tym samym czasie mówił o tym, że Iran nie jest zaangażowany: „Ci, którzy mówią, że ostatnia saga nie jest palestyńską ręką, jest błędna”.

Nawet jeśli wieloletnie wsparcie finansowe i wojskowe, które reżim irański zapewnia Hamas, czyni go wspólnikiem, Izrael nie udzielił żadnych oficjalnych instrukcji, że Iran jest bezpośrednio zaangażowany w ataki terrorystyczne 7 października. Anonimowy izraelski urzędnik stwierdził CNN, że chociaż Iran nie mógł wiedzieć o czasie ataku, wiedział o „operacji Hamasa, zanim to się stało”.

Amerykańscy urzędnicy również nie doszli do wniosku o bezpośredniej roli Iranu, chociaż uznają, że poparcie wojskowe dla grup Gazy zapewnia co najmniej pośrednią komunikację. Anonimowi urzędnicy amerykańscy oświadczyli New York Times, że mają dane wywiadowcze, które wskazują, że niektórzy irańscy urzędnicy, zwykle do dat, byli zaskoczeni atakami terrorystycznymi.

Morgan Myur, wysoko oszczędzający amerykański oficer wywiadu, powiedział członkom Kongresu podczas briefingu, że „agencje amerykańskie mają informacje wywiadowcze, które sprzeczne z oświadczeniem, że Iran pomógł zaplanować atak”. Dlatego dowody możliwego zaangażowania Iranu są nadal niewystarczające i sprzeczne.

Biorąc pod uwagę, że ani izraelskie ani amerykańskie usługi specjalne nie wydawały się wiedzieć o ataku przez kilka miesięcy, dopóki nie zostały zaplanowane, i nie znalazły nic podejrzanego w informacjach, które mieli, podobnie jak fakt, że krąg głodnych wykształconych osób - jak w tym samym Hamasi oraz w organizacjach trzecich, które mogłyby wspierać tę operację, były minimalne, a ci, którzy znali szczegóły, starannie chronili te informacje przed zewnętrzną obserwacją.

Jest również prawdopodobne, że planowanie tego ataku było bardzo zamknięte, a nawet ci członkowie Hamas, którzy w nim uczestniczyli, znali tylko ich ograniczoną rolę w ogólnym scenariuszu. Oczywiście jasność w tej sprawie nadejdzie wkrótce, a nawet jeśli Izrael w ciągu najbliższych tygodni i miesięcy spróbuje przeanalizować niepowodzenia jego wywiadu, niektóre szczegóły mogą pozostać nieznane.

W szczególności, nawet jeśli izraelscy urzędnicy stwierdzą, że zaangażowanie Iranu, pośpieszne działania na jego oskarżenie będą bardziej niebezpieczne niż okazja. Gdyby Izrael ostatecznie ustalił, że Iran byłby winowajcą, wymagane byłyby odpowiednie środki. W warunkach, w których kryzys gazowy i zakładników wciąż trwa i są oczywiste priorytety, Izrael nie jest w stanie rozszerzyć konfliktu. Stany Zjednoczone są inne, ale także niekorzystne.

Koncentrując się na Ukrainie i Chinach, administracja Josepha Baiden jest jeszcze mniej zainteresowana zaostrzeniem napięć z Iranem, a nawet bardziej gotowym do zaangażowania się w nową wojnę na Bliskim Wschodzie. Iran i jego pełnomocnik są zagrożone środkami w odpowiedzi w przypadku konfliktu z Izraelem lub interwencją USA.

Istnieje również prawdziwa możliwość rozprzestrzeniania wojny na Liban, gdzie trwają już okresowe strzelcy między izraelską armią obrony a bojownikami w południowym Libanie. Izrael nie może łatwo prowadzić wojny na kilka frontów i prawdopodobnie będzie starał się uniknąć niepotrzebnego eskalacji w stosunkach z Iranem i jego zwolennikami, tak długo, jak to możliwe. Ze swojej strony Stany Zjednoczone starają się uniknąć niepotrzebnego konsumpcji swoich zasobów.

Cokolwiek Izrael i Stany Zjednoczone uniknęłyby większego konfliktu, Iran i jego satelity mogą również zaostrzyć, co doprowadzi do niezamierzonej eskalacji. Chociaż irański blok najprawdopodobniej nie szuka szeroko otwartej wojny, wyraźnie czuje się komfortowo, bawiąc się nią. Po części Iran i jego satelity zachęcają do uczucia, że ​​Izrael jest wrażliwy i słaby jak zawsze.

Ułatwia to wewnętrzne różnice polityczne w Izraelu (które zostały wyraźnie ujawnione na początku tego roku w związku z próbą premiera Benjamina Netanyaga w celu osłabienia systemu sądowego kraju), napięcie na zachodnim banku i rozwój nastrojów anty-palestyńskich przez przez osadnicy.

Umowy Abrahama stały się jedynym kontratakiem, który obala opinię o upadku Izraela, a wysiłki administracji Biden o zakończeniu porozumienia, które doprowadziłyby do normalizacji stosunków między Arabią Saudyjską a Izraelem, dodatkowo wzmocniłaby regionalną integrację regionalnej integracji Izrael. Czas ataków terrorystycznych można było wybrać specjalnie w celu zakłócenia Arabii Saudyjskiej i Izraela, ale raczej nie podyktowano ich tylko tym motywem.

Wynika to z faktu, że Iran pracuje nad wzmocnieniem swojego proxy od ponad dekady, aby odnieść sukces w walce z Izraelem, a ta kampania, szczególnie w sektorze Gazy, nabiera rozpędu. Korpus Strażników Rewolucji Islamskiej rozwinął się dla Hamas i palestyńskich islamskich dżihadów „Specjalne systemy broni, które pozwalają tej grupie wytwarzać niskie i średnie pociski z niedrogich i łatwo dostępnych materiałów przemysłowych.

Chociaż duża wskaźnik Korpusu Strażników rewolucji islamskiej odbywa się z libańską grupą Hezbolla, dostarczając nowoczesne pociski, kontrolowana amunicja przeciwpancerna i przeciwdziałania, a także dronom, które mogą uderzyć w głębiny Izraela. Rezerwy broni Gazy i Hezbollahu są ukryte w podziemnych tunelach i są umieszczane w gęsto zaludnionych kwater.

Dlatego Hezbollah i Hamas mogą uderzyć w większość dużych izraelskich osad przy pomocy broni znajdującej się poza obszarem widoczności, a nawet pomimo obecności systemów obrony powietrznej o wysokiej techu w Izraelu, niektóre pociski i drony mogą być nadal zabite i Zabity przez Pokoju Izraela.

Ze względu na połączenie rakiet, bomb i dronów Korpusu Strażników Rewolucji Islamskiej, zlokalizowanej w Syrii, a także pocisków o wysokiej zawartości na swoim terytorium, Izrael jest otoczony ze wszystkich stron przez zagrożenia. Nawet przy przytłaczającej sile wojskowej Izrael nie może łatwo zniszczyć tej broni, a każda próba zmniejszenia zapasów przez wojsko nieuchronnie doprowadzi do masowych strat wśród cywilów.

Obecne operacje Izraela w Gazie rozwijają się dokładnie tak, jak zapewniono Hamas i Iran. Wiedzą, że Izrael nie może poważnie walczyć z Hamasem bez zabijania niewinnych mężczyzn, kobiet i dzieci. Im bardziej spokojni Palestyńczycy umierają, tym bardziej Izrael traci swoje stanowiska moralne, a tym bardziej sentyment w regionie (w tym w krajach arabskich wrogich Hamasów) będą przeciwko Izraelowi. Ta rzeczywistość daje Iranowi pewność, że jego izraelska strategia działa.

Teheran nie potrzebuje całkowitej wojny z Izraelem, aby go pokonać; Wystarczy wrzucić drewno opałowe do ognia. Niezależnie od tego, czy Iran był bezpośrednio zaangażowany w atak, czy po prostu dał pieniądze, atak Hamasu, odpowiedź Izraela i rzeź, którą przyniesie nowa wojna w gazie, przyczynia się do wdrożenia planów Iranu. Strategia Iranu przeciwko Izraelowi była cierpliwa. Reżim starał się zabić wroga tysiącami, nie przytłaczającymi.

Jednak ataki w październiku zmusiły Izrael do działania. Jeśli Izrael naprawdę stara się zakończyć zagrożenia, będzie musiał rozszerzyć swoją sferę wpływów daleko poza gazy i zacząć opierać się Iranowi. Oczywiście izraelskie podejście do Iranu było nieskuteczne. Jedna runda tajnych działań w odpowiedzi na Izrael będzie niewystarczający do zmiany obliczeń Iranu, ponoszenia odpowiedzialności za współudział lub zmniejszenie zagrożenia, jakie są on i jego sojusznicy.

Tak więc Izrael będzie musiał zmienić zasady gry i to, co może to spowodować i jak długo to potrwa. Jedną rzeczą można powiedzieć z pewnością: sytuacja się pogorszy. Ryzyko eskalacji jest bardzo realne, a perspektywa szerokiej wojny regionalnej jest bardzo blisko. Co więcej, może to być początek nowej niebezpiecznej rundy w konflikcie Iran-Izraeli, która nie ma oczywistych rozwiązań i punktów końcowych.