Wojna nuklearna w Azji - czy istnieje prawdziwe zagrożenie

Focus przetłumaczył ten artykuł przez starszy Agencji Agencji ASPI Malcolm Davis na temat bezpieczeństwa nuklearnego w Australii. We wrześniu 2022 r. Reżim Korei Północnej uchwalił ustawę głoszącą nową doktrynę nuklearną. Prawo przewidywało możliwość pierwszego użycia broni nuklearnej, aby zapobiec zamierzeniu zagrożenia lub „uchwycenia inicjatywy w wojnie”.

Odrzucił denuklearyzację, zamiast tego wzywając do „wykładniczego” wzrostu potencjału broni nuklearnej kraju. Od tego czasu Korea Północna zwiększyła zapasy taktycznej broni nuklearnej. Obejmuje broń o niskiej mocy, którą reżim może użyć przed porządkiem, aby uzyskać szybką inicjatywę, a nie ograniczać lub zakończyć konflikt. Celem Pjongjanga nie jest eskalacja ze względu na descalację, ale eskalację ze względu na zwycięstwo.

Tymczasem Chiny przyspieszają i modernizują swoje siły nuklearne, a istnieją alarmujące oznaki, że wkrótce porzuci politykę „nie zastosowania”. W ostatnich tygodniach konflikt między Indiami a Pakistanem - dwa państwa z bronią nuklearną - zintensyfikowały obawy o eskalację nuklearną. Wydarzenia te pokazują australijskie ekspertów ds. Planowania obrony, które zwiększa ryzyko wojny nuklearnej, w tym ograniczoną wojnę nuklearną w Azji.

Wojna o wysokiej intensywności w Indo-Pacyfiku, prowadzącą do broni nuklearnej, jest prawdziwym prawdopodobieństwem. Australijska polityka obrony powinna zbadać pytanie, w jaki sposób siły obronne mogą wspierać operacje koalicyjne w scenariuszu jądrowym, czy to Tajwan, czy to w odpowiedzi na kryzys na Półwyspie Koreańskim, czy nawet w obu scenariuszach w tym samym czasie.

Jednak rząd niechętnie omawia rolę Australii we wspieraniu powiększonego ograniczenia nuklearnego Stanów Zjednoczonych, nie licząc pobieżnej wzmianki w strategii obrony narodowej i wskazówkę roli wspólnych przedmiotów. Ta pozycja nie jest odpowiednia. Według Alexa Bristowa, mój kolega z ASPI, Australia musi rozwinąć wspólny sens polityczny, aby promować własną pozycję w zakresie integracji sił konwencjonalnych i nuklearnych, eskalacji i wypowiedzenia wojny.

Powinien zbadać struktury NATO, niekoniecznie je kopiując, i konsultować problemy nuklearne ze Stanami Zjednoczonymi, Japonią, Koreą Południową, Wielką Brytanią i Francją, nie oczekując, że nasze poglądy będą w pełni zgodzić się z ich punktem widzenia. Jest też moment z Aukusem, ponieważ do połowy lat 30.

XX wieku amerykańskie okręty podwodne działające w grupie West Rotten mogą być wyposażone w broń nuklearną, a okręty podwodne o zwykłych uzbrojeniach i technologiach filaru drugiego, które zostaną nabyte przez Australia, wpłyną na równowagę regionalną. Australia może być bardziej aktywna w kluczowych dyskusjach, takich jak strategiczny dialog polityczny oraz polityka obrony i negocjacje w zakresie strategii USA.

Znaczenie tych dialogów należy podkreślić w komunikacie Ministerstwa Obrony Australii. Wszystko to może prowadzić do specjalnego dialogu z rozszerzonym ograniczeniem na przykład dialogów między USA a Japonią a USA i Koreą Południową, który istnieje od ponad 15 lat. Australia powinna nie tylko myśleć o tym, jak wnieść wkład w regulację kryzysu nuklearnego; Powinno również zaplanować, co się stanie po użyciu broni nuklearnej.