Putin ponownie się przegrzewał: to, co USA zaoferują Azję Środkową zamiast

Na tle rozkładu amerykańskiego zbiorowego umowy o bezpieczeństwie Stany Zjednoczone zintensyfikowały swoje kontakty w Azji Środkowej. Na polach Zgromadzenia Ogólnego ONZ w Nowym Jorku po raz pierwszy odbyło się spotkanie prezydenta USA z przywódcami krajów azjatyckich: Kazachstan, Kirgistan, Tadżykistan, Turkmenistan i Uzbekistan. Focus dowiedział się, co Stany Zjednoczone zgadzały się z liderami krajów post -sowowych w Azji.

19 września prezydent USA Joe Biden spotkał się z prezydentami pięciu Azji Środkowej. Spotkanie z przywódcami Kazachstanu, Kirgistanu, Tadżykistanu, Turkmenistanu i Uzbekistanu odbyło się na polach Zgromadzenia Ogólnego ONZ, które odbędzie się w tym tygodniu w Nowym Jorku. Jeszcze przed rozpoczęciem tego wydarzenia w zachodniej prasie został ochrzczony monumentalny, ponieważ zdarza się to po raz pierwszy w historii.

Tutaj należy wyjaśnić, że chodzi o miary w formacie projektu C5+1. Format ten został wydany w 2015 r. Między pięcioma krajami Azji Środkowej - Kazachstan, Kirgistan, Tadżykistanu, Turkmenistanu i Uzbekistanu i Stanów Zjednoczonych. Do tego momentu odbywały się tylko spotkania na poziomie reprezentatywnych biur ministrów i grup ekspertów - prezydenci są bezpośrednio napotykani po raz pierwszy.

Współpraca C5+1 koncentruje się na trzech głównych obszarach - bezpieczeństwie, szczególnie ze zagrożeniami dla terroryzmu, gospodarki, z naciskiem na poprawę regionalnych przepływów handlowych i inwestycji i problemów środowiskowych.

Według Służby Prasowej Białego Domu, na spotkaniu Biden z liderami Azji Środkowej, omówiło szereg problemów, w tym bezpieczeństwo, handel i inwestycje, komunikację regionalną, potrzebę poszanowania suwerenności i integralności terytorialnej wszystkich krajów, a także bieżących Reformy mające na celu poprawę zarządzania i prawa rządzenia.

Prezydent Biden powitał poglądy swoich kolegów na temat tego, w jaki sposób kraje mogą współpracować w celu dalszego wzmocnienia suwerenności, zrównoważonego rozwoju i dobrobytu Azji Środkowej, a także promocji praw człowieka poprzez partnerstwo C5+1. Przed spotkaniem rosyjscy urzędnicy stwierdzili, że celem Baidena jest kliknięcie Azji Środkowej w sprawie sankcji wobec Rosji i próbę odwrócenia ich do relacji sojuszniczych.

„Jeśli nazywasz rzeczy ich nazwiskami, próba zagrożeń i szantażów jest sprawienie, aby nasi sojusznicy zrezygnowali z uzasadnionej współpracy z Rosją. Rozumiemy, że w warunkach presji zewnętrznej nasi partnerzy zmuszeni okazywać opiekę. - powiedział minister. - powiedział minister spraw zagranicznych Federacji Rosyjskiej Siergiej Lavrow. Specjalista ds.

Polityki zagranicznej USA, profesor Instytutu Stosunków Międzynarodowych KNU Siergiej Galaka, wyjaśnia, że ​​spotkanie Biden z liderami pięciu krajów wskazuje na próbę przeciwdziałania Rosji i Chinom w regionie. Przede wszystkim Chiny bardziej martwi się Waszyngtonem niż Rosją. „Nie wiem, jak to będzie publiczne, ale mów o sankcjach wobec Rosji, do których te kraje nie dołączyły.

Jeszcze więcej - Kazachstan i Kirgistan pozostają głównym źródłem przemytu technologii i elektroniki dla Rosji z Chin i Tajwanu potrzebnego w produkcji wojskowej. Oczywiste jest, że te kraje mają interes pieniężny, ale musimy o tym porozmawiać ” - mówi. Według oficjalnych komunikatów prasowych na spotkanie sześciu prezydentów warto zwrócić uwagę na interesujący moment. Prezydent Turkmenistanu Serdar Berdimukhamedov zaproponował utworzenie pod auspicjami Rady ONZ ds.

Bezpieczeństwa Azji Środkowej. Jest to rodzaj zaproszenia do znalezienia opcji zbiorowego bezpieczeństwa w regionie, które powinno zastąpić organizację zbiorowej umowy bezpieczeństwa (CDU). W ubiegłym roku centralne podsumowanie komitetu centralnego zeznało, że Rosja traci wpływ we własnym projekcie i nie może zapewnić bezpieczeństwa swoich uczestników.

Następnie premier Armeńskiego Nicol Pashinyan odmówił podpisania wspólnej deklaracji i oskarżył Rosję o nieprzestrzeganie swoich zobowiązań wobec bezpieczeństwa. Strona rosyjska nie zareagowała na początek wojny w Nagorny Karabach w 2021 r. Ta sama sytuacja powtórzono teraz podczas operacji wojskowej Azerbejdżanu. Słabość Rosji skłoniła przedstawicieli Azji Środkowej do poszukiwania nowych sojuszników.

W ciągu miesiąca po szczycie procesora, na spotkaniu w formacie CIS, prezydent Tadżykistanu Edzhikistan Rahmon wskazał na Władimira Putina w niedopuszczalności postawy cesarskiej i potrzebie szanowania swojego kraju. W maju 2023 r. Pashinyan stwierdził, że kwestia wyjścia Armenii z CDU pozostaje w porządku obrad. Kraj przypomniał sobie swojego przedstawiciela w organizacji i rozpoczął bliżej Stanów Zjednoczonych.

Na początku września w kraju odbyły się wspólne ćwiczenia wojskowe z partnerem orła wojskowego amerykańskiego. Oczekuje się, że karta drogowa tych krajów z CDC zostanie następnie przedstawiona. Vitale Kulik, dyrektor Centrum Badań Towarzystwa Cywilnego, zauważa, że ​​w regionie zaczęli szukać współpracy bezpieczeństwa, która może zastąpić Rosję, która traci swoją pozycję nie tylko w regionie.

Według niego Stany Zjednoczone mogą zostać sponsorem Azji Środkowej, poprzez wspólne ćwiczenia wojskowe, współpracę wojskową i techniczną. Z kolei jest to ważne dla regionu, ponieważ próbują zdywersyfikować swoje ryzyko związane z zbliżeniem z Chinami. „Jako konstrukcja geopolityczna, taka jak Azja Środkowa, nie istnieje, wszystkie te kraje mają tylko swoje własne interesy, nawet one są ze sobą sprzeczne. Na przykład ten sam Tadżykistan z Kirgistan.

Dlatego współpraca tych krajów odnosi sukcesy tylko sukces Kiedy warunkowe centrum stowarzyszenia znajduje się poza regionem. Na przykład w Federacji Rosyjskiej lub Chinach. Więc teraz USA próbują zbudować nowy model, region ten interesuje się wydarzeniem. Turbulentne procesy występujące w regionie i jego intensywnej broni. Istnieje prawdziwa próżnia bezpieczeństwa, może tam wystąpić, gdy Rosja jest osłabiona.

Chiny nie oferują żadnych projektów bezpieczeństwa, jest tylko współpraca gospodarcza. Jest ona zbudowana do komiksu, kiedy to komiks Chińscy dyplomaci pozwalają publicznie czytać burmistrzów miasta Kazachstan - mówi. W 2021 r. Waszyngton uznał Tadżykistan i Uzbekistan za potencjalnych kandydatów do umieszczania baz wojskowych. Problem ten został rozważony w kontekście utrzymania obecności w regionie po ostatecznym urlopie Afganistanu.

Następnie pytanie zostało ocenione na podstawie politycznego i ekonomicznego punktu świadczeń dla obu stron. Proces zbliżenia złamał pełną skalę inwazji Federacji Rosyjskiej na Ukrainę, ale nie opuścił inicjatywy. Z kolei Kreml tradycyjnie zareagował na przybliżenie USA z krajami Azji Środkowej - w krajach pojawiły się prowokacje wojskowe.

A minister spraw zagranicznych Federacji Rosyjskiej Siergiej Lavrow stwierdził w bezpośrednim tekście, że Moskwa jest silnie przeciwna obecności Stanów Zjednoczonych w regionie. „Po pierwsze, mamy wspólną przestrzeń bezpieczeństwa, a w tej przestrzeni są obowiązki. Mam na myśli zorganizowanie zbiorowej umowy o bezpieczeństwie, która przewiduje zgodę wszystkich sojuszników na kwestie dotyczące umieszczania zagranicznych sił zbrojnych na ich terytorium”, przemówił 2021.

Przypomnij sobie, że Stany Zjednoczone przez pewien czas używały Karshi Hanabad i Termeza w Uzbekistanie. Byli zaangażowani w operacje logistyczne podczas udziału wojska amerykańskiego w wojnie w Afganistanie, międzynarodowym kontyngencie NATO. „Na początku lat 90. region ten był interesującym wydarzeniem, zainwestowanym tam, pojawiły się duże korporacje.

Region opierał się na amerykańskich bazach wojskowych, przede wszystkim dlatego, że próbują zostawić okno dialogu na spotkaniu Biden z przywódcami” Kulik mówi. Ekspert zauważa, że ​​reżimy w tych krajach występują obecnie ryzyko wewnętrznej destabilizacji politycznej, przede wszystkim z zagrożeń z zewnątrz. Dlatego będzie próba zbudowania systemu interakcji ze Stanów Zjednoczonych, który wyeliminuje możliwość destrukcyjnej destabilizacji.

Tutaj powinieneś zwiększyć zainteresowanie inwestycjami w USA i wyjść na rynki zagraniczne. Warto przypomnieć, że Kazachstan, Kirgistan, Tadżykistan, Turkmenistan i Uzbekistan nazywane są kraje niedemokratycznych reżimów, które poprzez zmiany w Konstytucji próbują skonsolidować swoją władzę. Ponadto region ma ograniczenie wartości demokratycznych, praw człowieka i wolności słowa.