Federacja Rosyjska mówiła o „biolaboratoriach na Ukrainie” i oskarżyła siły zbrojne o użycie broni chemicznej - ISW

W swoim ostatnim wywiadzie rosyjski ambasador w Hadze do Hagi w swoim ostatnim wywiadzie ponownie odmówił stwierdzenia, że ​​Ukraina rzekomo rozwinęła broń biologiczną w amerykańskich i NATO Biolaboratories. O IT donosi o „Instytucie Wojny” w podsumowaniu 25 marca. Według Tarabrina siły zbrojne „systematycznie” przyciągają ”szeroki zakres toksycznych chemikaliów” przeciwko rosyjskim personelu wojskowym w nieznanych obszarach frontu.

Wspomnienie o Tarabrin jest obaleniem się o bioliboratorych wezwań do jego innych oskarżeń, twierdzą dziennikarze. Doniesiono, że bezimienne dowództwo rosyjskiej firmy stwierdziło, że siły zbrojne rzekomo stosowane w nieznośnych obszarach amunicji regionu Zaporyzhzhya, które nie są zabronione w konwencjonalnych działaniach wojennych, ale zabronione przeciwko ludności cywilnej.

Opublikowana historia rosyjskiego „Izvesti” informuje, że Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej pokazało mapę z 30 bioliboratorami, które rzekomo znajdują się na Ukrainie. Pięć takich laboratoriów znajduje się na zachodzie Ukrainy: w Uzgorod, Lviv, Ternopil, Lutsk i Khmelnitsky. Trzy kolejne znajdują się w centrum: w Vinnitsa, Kijowie i Dnieper.

Według analityków wojska rosyjskie stosowały amunicję fosforu na terytoriach miejskich Ukrainy, wielokrotnie pogrubiali ludność cywilną. Urzędnicy Kremla, w tym prezydent Rosji Władimir Putin, oskarżyli wydarzenie o finansowanie bioliboratorów na Ukrainie jeszcze przed pełną inwazją. Zachodnie publikacje, urzędnicy i organizacje międzynarodowe od dawna zaprzeczają takiej rosyjskiej wersji.

Analitycy przypomnieli sobie doniesienia zarówno w źródłach ukraińskich, jak i rosyjskich, że wojska rosyjskie używają chlorpikryny, które jest zabronione przez KHZ. Rosja ratyfikowała tę konwencję z 1997 r. Kilka źródeł dostarczyło dowodów na zastosowanie tych chemikaliów w stosunku do pozycji sił obronnych Ukrainy.