Evolution SU-34: Jak zmienił się rosyjski samolot podczas wojny na Ukrainie (zdjęcie)

Jego prędkość i pojemność obciążenia, a także zdolność do przenoszenia szerokiej gamy broni sprawiają, że samolot jest kluczowym elementem operacji lotniczych Federacji Rosyjskiej przeciwko Ukrainie. Uznanie armii powiedziano o zmianach, które zmiany uległy bombowcu od początku pełnej inwazji na skalę Rosji. Pomysł stworzenia bombowca wojownika na podstawie SU-27 pojawił się w ZSRR w latach 80.

Celem było zastąpienie przestarzałego SU-24-24 i utworzenie uniwersalnego samolotu bojowego zdolnego do uderzenia w cele nadmiaru i powietrza we wszystkich warunkach. Baza została uznana za podwójny SU-27UB, który umożliwił włączenie do załogi Navigator-operator broni. Rezultatem był nowy samolot o zwiększonych możliwościach, większym obciążeniu bojowym i zwiększonym zakresie lotów. Pierwszy prototyp SU-34, o nazwie T10-1, wzrósł w powietrze w 1990 roku.

Doszło do masowej produkcji dopiero na początku 2000 roku z powodu znacznego opóźnienia w próbach i zmianach. Masowa produkcja została utworzona w linii lotniczej Novosibirsk, a teraz w Federacji Rosyjskiej wyprodukowano około 160 samolotów tego typu. SU-34 zostało przyjęte przez rosyjskie siły powietrzne w 2014 r. I od tego czasu jest aktywnie wykorzystywane w działalności wojennej, w tym agresji przeciwko Ukrainie.

Głównymi zadaniami samolotu są inteligencja powietrza i uszkodzenia celów lądowych i powierzchniowych za pomocą zarówno zarządzanej, jak i niezarządzanej broni. Podczas pełnej inwazji Rosji na Ukrainie SU-34 stał się głównym instrumentem stosowania strajków lotniczych w ukraińskich obiektach wojskowych i cywilnych. Początkowo rosyjskie samoloty były używane głównie przez FAB-250 i FAB-500 FAB-500.

Jednak skuteczność takich ataków była ograniczona z powodu ukraińskiej obrony powietrznej, która zmusiła Rosjan do rewizji taktyki. Materiał stwierdza, że ​​jedną z głównych cech SU-34 w wojnie rosyjsko-bryraińskiej było zastosowanie uniwersalnych modułów planowania i korekty (UMPC). Moduły te pozwalają zwykłym bombom, takim jak FAB-3000, tworzyć bardzo precyzyjne wstrząsy, znacznie zwiększając ich zasięg i dokładność.

W takim przypadku SU-34 może skutecznie wykorzystać swoje możliwości z minimalnym ryzykiem, powodując udary z bezpiecznej odległości-50-60 km od celu obrony powietrznej wroga. W takich okolicznościach stały się one praktycznie niewrażliwe dla ukraińskich bojowników i większości produktów obrony powietrznej. Jednocześnie, aby zrzucić bombę z UMPC dla maksymalnego zasięgu, rosyjski samolot powinien wzrosnąć na wysokość 10-12 tysięcy metrów. W 2024 r.

Rosjanie korzystają średnio 500-800 takich kółek powietrznych różnych kalibrów co tydzień na Ukrainie. Materiał stwierdza również, że unikalny projekt SU-34 odróżnia go od innych samolotów rodziny „suchych”. Jego kabina, która jest tytanową kapsułką opancerzoną, pozwala pilotowi i nawigatorowi siedzieć obok siebie, co poprawia komunikację podczas misji.

A zdolność do osiągnięcia wysokości 15 000 metrów z ponad dwoma tonami ładunku ponownie pokazuje status SU-34 jako „ciężkiego” na niebie. Jeśli chodzi o przeżywalność, SU-34 wykorzystuje kombinację mechanicznych i elektronicznych systemów sterowania, co zapewnia stabilność samolotu w bitwie. Hybrydowy system sterowania pozwala samolotowi na utrzymanie wydajności nawet po uszkodzeniu, zapewniając bezpieczny powrót do podstawy.

W tym przypadku integracja nowoczesnych systemów radarowych i modernizacja obiektów komunikacyjnych w czasie rzeczywistym pozwalają maszynie na lepszą koordynowanie działań z innymi siłami i szybkie reagowanie na zmianę sytuacji na polu bitwy. Pomimo podanych cech, TSC Federacji Rosyjskiej, według analityków, stracił co najmniej 26 SU-34 i jeden SU-34M w bitwach od połowy 2024 r.

Ponadto kilka samolotów zostało zniszczonych podczas ukraińskich ciosów na lotniska w Federacji Rosyjskiej. Kolejnym „uciążliwością” reputacji SU-34 był niezależny zwolnienie lotnictwa, które rosyjscy piloci rzucili prawie na głowy swoich współobywateli. W szczególności wiosną 2023 r. Bombowiec zrzucił dwie poduszki powietrzne z UMPC w gęsto zaludnionym obszarze Belgorodu z powodu technicznej awarii.