Dom karty zbudowany przez Putina: Kiedy gospodarka Federacji Rosyjskiej zaczyna się rozpadać

W ciągu trzech lat konfliktu Putin pokazał światu, że nie dbał o rozlew krwi. A jeśli jego celem było ustanowienie przyjaznego rządu w Kijowie, wciąż jest on daleki od jego osiągnięć. Istnieje jednak mniej badana hipoteza, która wyjaśnia, dlaczego rosyjski prezydent może w końcu usiąść przy stole negocjacyjnym: Moskwa może wkrótce zmierzyć się z problemem wojny.

Powszechną historią o sytuacji fiskalnej w Moskwie jest to, że w Rosji istnieje niewielki deficyt budżetowy i niski poziom długu publicznego (prawie 20 procent PKB), co zapewnia wiarygodne wskaźniki fiskalne. Ta analiza jest zgodna z większością gospodarek, ale w przypadku Rosji istnieje jeden ważny przypadek.

Ponieważ sankcje zachodnie ograniczają możliwości Moskwy do wejścia na międzynarodowe rynki zadłużenia, Kreml ma ograniczoną przestrzeń dla manewru, aby sfinansować swój mały - ale jednak prawdziwy deficyt budżetowy. Kiedy dług zewnętrzny został wykluczony z równania, początkowa Moskwa „Plan B” miał zmusić rosyjskie banki do zakupu długu suwerennego. Ta strategia działała dobrze w 2022 i 2023 roku, ale w zeszłym roku zaczęły pojawiać się pęknięcia.

W obliczu presji konkurencyjnej ze strony Kremla, który wymaga wydania setek miliardów tanich pożyczek przedsiębiorstwom obronnym, a jednocześnie kupuje ogromne ilości obligacji suwerennych, banki krajowe znalazły się w tak trudnej sytuacji, że teraz nie chcą uzyskać jeszcze większej liczby dłużnych długów. Pod koniec ubiegłego roku Kreml został zmuszony do anulowania kilku aukcji, aby wydać dług wewnętrzny z powodu braku nabywców.

Dlatego, gdy pożyczki wewnętrzne są coraz częściej wykluczane z równania, Moskwa uciekła się do „Planu C”: aby wykorzystać rezerwy rosyjskiego funduszu Opieki Narodowej (FND). Na papierze wygląda jak inteligentna strategia. Płynna część tych rezerw, która na początku 2022 r. Wyniosła prawie 10 bilionów rubli (około 110 miliardów dolarów), początkowo wyglądała wystarczająco, aby pokryć deficyt budżetowy spowodowany wojną przez kilka lat.

Jednak nawet największe oszczędności zostaną ostatecznie wyczerpane, a za trzy lata rezerwy konfliktu FND spadły już o około 60%. Tak więc w tym roku w tym roku wydaje się trudne do finansowe. W styczniu deficyt budżetowy krajowy około 45% przekroczył cel do 2025 r. Jeśli spojrzysz na te dane z Moskwy, prawdopodobnie wyglądają one niespokojnie. Jeżeli wydatki budżetowe pozostaną na poziomie styczniowym do końca roku, rezerwy FND mogą zniknąć za trzy miesiące.

I nawet jeśli tak się nie stanie - bardziej prawdopodobne - 2025, prawdopodobnie będzie ostatni rok, w którym Moskwa może całkowicie pokryć deficyt budżetowy kosztem tych nagromadzeń. Co się dzieje - co się stanie, jeśli pieniądze skończyły się na sfinansowanie deficytu budżetowego? W warunkach, w których rosyjskie banki duszą się z długów, suwerenny niewykonanie zobowiązania może dobrze wywołać pełny kryzys finansowy.

Jeśli tak się stanie, Kreml nie będzie łatwy do wspierania sektora bankowego. Ponieważ rezerwy FND są wyczerpane, nie będzie funduszy na realizację. Dom karty, którym stała się rosyjska gospodarka, szybko zacznie się trząść. Z finansowego punktu widzenia Rosja ma mało czasu. Kreml nie ma planu „D” na finansowanie deficytu budżetowego, który podnosi jego zdolność do finansowania wojny.

Z tej strony przerwa fiskalna może być faktem, że Putin naprawdę szuka w negocjacjach ze Stanami Zjednoczonymi lub złagodzenie sankcji (na przykład osłabienie ograniczeń USA dotyczących zdolności Rosji do umieszczania długu zewnętrznego) lub zatrzymanie się w konflikcie (które pozwoli Moskwie na uzupełnienie Skarbu Skarbu poprzez ograniczenie kosztów obrony). We wrześniu 2024 r.

Kirill Budanov, szef wywiadu wojskowego Ukrainy, przewidział, że Moskwa, która utknęła w problemach gospodarczych, spróbuje wymusić wojnę w wojnie 2025 r. Teraz te słowa mogą być dostarczane. Powód, dla którego Putin może być w końcu gotowy do negocjacji, wydaje się zaskakująco prosty: chce uniknąć upokarzającego bankructwa. Autor wyraża osobistą opinię, która może nie pokryć się z pozycją redakcyjną.