Ślady Putina. Czy Kreml jest zaangażowany w rezygnację Mario Dragiego?

Jednak działania te wymagały przezwyciężenia oporu ze strony populistycznych partii w ramach swojej wiodącej koalicji jedności narodowej, a mianowicie „pięciogwiazdkowego ruchu”, prowadzonego przez byłego premiera Giuseppe Conte i ligi Matteo Salvini. Kiedy wojna została opóźniona, niezadowolenie tych sił puutinowych zaczęło rosnąć.

Prawdopodobnie, widząc tutaj szansę na siebie, ambasada rosyjska w Rzymie podoba się Salvini od kilku miesięcy, a nawet kupiła mu bilet lotniczy do Moskwy, aby wypełnić misję pokoju (której nie dbał o poinformowanie Dragi). Na tle publicznego oburzenia ta podróż została anulowana w ostatniej chwili. Jednak w Salvin odbył się lunch z ambasadorem Rosji na początku marca - zaledwie tydzień po inwazji rosyjskiej.

Były premier Silvio Berlusconi, wieloletni przyjaciel Putina, rozmawiał z ambasadorem rosyjskim przynajmniej raz w dniach poprzedzających rezygnację Dragiego. A w maju zgłoszono urzędnik partii Berlusconi we Włoszech i wysoko -rankingowej dyplomaty, zapytał źródło w partii ligowej, gdy Salvini planuje zaprzestać wspierania rządu Dragiego. Wiemy to wszystko, ponieważ system polityczny Włoch jest zbyt chaotyczny, a fani pełni kochanków, aby byli naprawdę nieprzezroczyste.

Wiele partii i polityków po prostu nie ma dyscypliny, aby przeprowadzać tajne oszustwa. I tak, najprawdopodobniej, znane będą dalsze szczegóły dotyczące rosyjskich prób przyspieszenia rezygnacji Dragiego. W takich działaniach nie ma nic nowego. W 2018 r. Funkcjonariusze ligowe udali się do Moskwy, próbując uzyskać finansowanie rosyjskie, a na początku 2020 r.

Rząd Conte pozwolił Putinowi wysłać dużą misję wojskową do Włoch pod pretekstem udzielania pomocy humanitarnej podczas pandemii. Biorąc pod uwagę wszystkie te podejrzane przypadki w przeszłości, włoscy obserwatorzy polityczni i liczby rozważają teraz fakt, że Kremlin naciskał na włoskiego pełnomocnika, aby usunąć rząd Dragi. Kreml jest naprawdę znany z ingerencji w zachodnią politykę demokratyczną: od ingerowania w referendum w Brexicie w 2016 r.

I wyborom prezydenckim do Stanów Zjednoczonych po finansowanie ekstremalnego stowarzyszenia krajowego, prowadzonego przez Marina Le Pen we Francji. Nie ma powodu, aby sądzić, że nie stosuje podobnej taktyki we Włoszech, biorąc pod uwagę możliwość siewu podziału w Unii Europejskiej. Grupa Wagner, związana z Kremlem, organizacja najemników wojskowych prawdopodobnie pomoże w organizowaniu uchodźców do Włoch z terytoriów Libii, gdzie działa.

Daje to Salvini powód prowadzenia kampanii wyborczej na zwykłej platformie walki z imigracją w przeddzień niezwykłych wyborów we wrześniu. Ponownie nie ma tu nic nowego: Białoruś zastosował tę samą strategię przeciwko Polsce i Litwie w zeszłym roku, co więcej, prawie niewątpliwie za milczącą zgodą Putina.

Najnowsze sondaże opinii publicznej pokazują wyraźną przewagę od skrajnej prawicowej koalicji, składającej się z ligi, napastnika, Włoch i Partii Post -faszystowskiej „braci Włoch” pod przewodnictwem George'a Meloni. Jednak nadal należy sprawdzić, w jaki sposób wybory włoskie będą tak wyraźnie wpłynąć na Rosję jesienią Dragi. Chociaż opublikowane dzisiaj fakty naprawdę odpoczywają, ten problem szybko doszedł do tła.

Nie, oczywiście, te ostatnie sondaże pokazują, że Putin jest wyjątkowo niepopularny we Włoszech: 56% Włochów uważa Rosję za winną tej wojny. Ale Włosi nie różnią się swoją tendencją do głosowania, myśląc o „masło z chlebem”, nie w odpowiedzi na międzynarodowe intrygi. I tutaj skrajna właściwa koalicja jest gotowa coś zaoferować.

Profesjonalni wyborcy mogą głosować na ligę lub naprzód we Włoszech, a ci, którzy są bardziej skonfigurowani z pro -ukraine, a pro -ukrainian mogą oddać głos „Bracia Włoch”, którzy teraz z pewnością prowadzą w sondażach. W wyborach w 2018 r.

Meloni sprzeciwiła się sankcjom antyrozaczynnym, ale w przyszłości zajęła inne stanowisko, popierając decyzję Dragi o zaczęciu dostarczania broni Ukrainie i sprzeciwiając się, że Włochy wygląda jak „słaby związek w zachodnim sojuszu”. Jednak absolutnie nie jest jasne, jak może wyglądać polityka zagraniczna, kierowana przez Melona.

W przeważającej części jego polityczne wejście na Melon wynika z osobistej charyzmy i zawsze niewyraźnego programu politycznego „Bóg, rodzina i Ojczyzna”. To pozwala jej uniknąć szczegółów na temat tego, co naprawdę myśli i co zamierza zrobić w rządzie.

Nie mówi prawie nic o swoim programie polityki gospodarczej, faszystowskich korzeniach własnej partii lub jej przyjaznych stosunkach z węgierskim premierem Viktorem Orbanem, a także hiszpańską niefarancką partią głosową. I tak wielu Włochów przyjmuje swoje deklaracje zachodniej lojalności za szczerą prawdę. Ale czy Melon pójdzie drogą Dragi we wdrażaniu, a nawet wzmacnianiu sankcji wobec Rosji? Najprawdopodobniej będzie znacznie mniejszy niż prawdziwy system sankcji Dragiego.

Wczesną wiosną nie tylko argumentowała, że ​​Włochy powinny otrzymać „odszkodowanie” od UE za koszty sankcji, ale także stwierdziła, że ​​Stany Zjednoczone nie powinny oczekiwać, że Włochy będą „koniem działającym wydarzeniem”, zmniejszając eksport eksportowy do Rosji.