Spotkanie z rzeczywistością. Dlaczego tak wiele pary rozwodzi się podczas wojny - psycholog

Wszyscy byli w domu w kwarantannie i spotkali się twarzą w twarz z tym, co działo się w domu przez długi czas. W tym czasie poziom przemocy domowej wzrósł. Możemy założyć, że ze względu na wzrost przemocy domowej poziom rozwodu wzrósł, ale nie jest to całkiem poprawne. Kiedyś twarzą w twarz z partnerem, wiele par napotkało siebie i swoich partnerów, którzy woleli unikać. Spotkanie z rzeczywistością było nie do zniesienia.

Film dnia, co dzieje się podczas wojny? Wojna jest silnym stresem z wysokim poziomem obrażeń. Osoba nie ma tylko do czynienia z rzeczywistością, której mogła uniknąć. Oczywiście odczuwa bliskość śmierci, niszcz nasze podstawowe złudzenia dotyczące świata (świat jest jasny i logiczny, stosuje jasne zasady, złudzenie nieśmiertelności ma wielki wpływ na życie), a w tym momencie postrzeganie mentalne i hormonalne podnoszenie koktajli Wszystko, co leżało głęboko na dole.

Również w tym okresie są poruszane kwestie egzystencjalne i możemy stawić czoła, że ​​w sytuacjach krytycznych nasz partner odpowiada na to, co się dzieje, a nie tak, jak byśmy tego chcieli.

Ponadto osoba rodzi do siebie następujące pytania: „Chcę tak bardzo żyć? I czy byłem wystarczająco szczęśliwy? Co zrobię, gdy wojna się skończy? Czego tak naprawdę chcę?” Premia można podnieść na następujących pytaniach: „Co jest dobre i co jest złe? Gdzie tak naprawdę chcę być? Czy mój partner jest po prostu? Jeśli pojawiły się konflikty, które zostały uciszone lub podróżowane (nie zanurzyć się w negatywnej), są również aktualizowane.

Dlaczego w chwili, gdy jest to niejasne, czy żyjesz jutro? Dlatego rosną. Każdy Ukraińczyk odczuwał każdą cząsteczkę, komórkę jego ciała i zdał sobie sprawę, co to jest - gdyby jutro nie przyjdzie i co żyć dzisiaj. W takiej sytuacji aktualizujemy prośbę dla wszystkich, tylko codziennie i minutę.

Jeśli odpowiadając na wszystkie powyższe pytania, zaczynamy zdawać sobie sprawę, że nie lubimy miejsca ani punktu, w którym jesteśmy, jak nigdy wcześniej, jesteśmy szczerzy wobec siebie. Teraz możemy powiedzieć sobie prawdę: „Jestem nieszczęśliwy/i z tą osobą”. Mamy prawdziwą świadomość i zrozumienie przejścia życia i tego, co jutro może wydarzyć się z kimś innym i działamy.

Kiedy osoba w końcu zyskuje siłę i odwagę, by opuścić miejsce, w którym nie jest zbyt dobry lub wcale, ma dużo wewnętrznego impulsu do życia. Kolejny scenariusz: żona z pozostawionymi dziećmi i mąż pozostała. Wydawałoby się, że można też zjednoczyć się, utrzymywać się nawzajem i te relacje. Ale dzieje się tak tylko w parach, w których para jest droga, gdzie oba lata pracują nad nimi i gdzie ustanowiony jest dobry proces komunikacji - ogólnie solidny fundament.

Jeśli jednak związek był utrzymywany na współzależności, wyzysku, pozycji rodzicielskiej jednego z partnerów - wszystko zaczyna spadać jako dom karny. Para wpada w kryzys, który jest trudny lub praktycznie niemożliwy do wydostania się, jeśli zniknie element patologii pacjenta.

Na przykład: żona znalazła się w nowym mieście, dobrze radzi sobie z codziennym życiem, rozwiązuje problemy strumieniowe, w kontakcie z dziećmi, odpowiada je do szkoły lub przedszkola, wszystko jest w porządku. Początkowo taki rozwój jest radością. Ale z taką niezależnością, potrzeba mężczyzny, jeśli na przykład zamknięte problemy finansowe, rozwiązane problemy gospodarstwa domowego . . . to znaczy był tylko funkcją, wykonawcą niektórych działań w kilku.

A tutaj może być naturalne pytanie: dlaczego on jest? Jego wady stają się jaśniejsze, wyraźniejsze, a relacje te stopniowo zanikają, ponieważ potrzeba eliminowania partnera, a ludzie nie zbudowali niczego na związek. Mąż może również mieć taki scenariusz: jego żona odeszła, pozostawiając męża z synem w wieku 18 lat, zajęła stanowisko „Jesteś mężczyznami, zrozumiecie”. Mężczyzna czuje się zdradzony w tej sytuacji.

Warunki sprzeciwu są zmniejszone, a on, przewijający w głowie, może stwierdzić, że wykorzystywał go od dłuższego czasu i podejmuje decyzję o powstrzymaniu takiego życia małżeńskiego. Rozumie również wartość życia, jego ulotne i chce go żyć, aby oddychać na pełnych piersiach i równe stopy.

Jeśli prześledzimy ogólną dynamikę, rozwód nadchodzi tam, gdzie istniały relacje z dużym działaniem, wiele problemów, które ignorowały i zamknęły oczy, ponieważ obawiali się, że będzie gorzej. I z faktu, że ignorujemy problem, nie rozpuszcza się sam. Jest to pozycja infantyczna - ludzie zdają sobie sprawę z tego, jak się różni, wyglądają inaczej i nie mogą już ignorować tej różnicy.

W tym przypadku lepiej jest wypuścić partnera, pozostając dla siebie z bliskimi, którzy są wdzięczni za wszystko, co było. Warto wspomnieć, że taki traumatyczny stres jest również kryzysem, przez który każda osoba musi przejść. Kiedy jesteś w związku, twoja para również przechodzi przez ten kryzys, a celem kryzysu jest albo wzmocnienie tego, co jest, tworząc jeszcze lepszą interakcję, albo ukończenie tego, co oddycha.

Czy powinieneś zaoszczędzić swój związek za wszelką cenę? Jeśli kilka drogich relacji i partnera - tak, warto. Należy jednak pamiętać, że jest to świetna praca, która ma wiele nieprzyjemnych trudnych chwil. Dlatego musisz zaopatrzyć się w siły, zasoby i odwagę, aby poradzić sobie i rozwiązać problemy. Jeśli zbawienie relacji nie oznacza wspólnej pracy, ale poświęcenie - z punktu widzenia zdrowia psychicznego - nie. Każda ofiara to babka na otwartym złamaniu.

Więc wkraczasz na ten sam grabie. Zdecydowanie, gdy związek się skończy lub jesteś w drodze do tego, jest przerażający. Strach po ustąpieniu, a niezadowolenie i nierozwiązane problemy pozostaną. Zdrowe relacje są budowane z miłości i szacunku, a nie dla strachu i ofiar. Jeśli tak się stanie, a twój związek się skończył, pamiętaj, że zawsze można przeanalizować, co jest nie tak. Będziesz mógł zadać sobie pytanie - czego chcesz, co zrobisz inaczej.