Brakuje wolontariuszy. Dlaczego młodzi Amerykanie nie chcą wchodzić do armii

Jak poważny jest kryzys rekrutacyjny? W ubiegłym roku budżetowym armia nie osiągnęła celu rekrutacji 15 000 żołnierzy, co stanowi 25% planowanych. Ten niedobór zmusił armię do zmniejszenia planowanej liczby personelu z 476 tysięcy do 466 tysięcy osób. A obecny rok budżetowy prawdopodobnie będzie gorszy. Według urzędników armii do września liczba personelu spadnie o 20 tysięcy żołnierzy - do 445 tysięcy.

Oznacza to, że główne siły lądowe kraju można zmniejszyć o 7% w ciągu zaledwie dwóch lat - gdy w Europie i na Pacyfiku jest coraz więcej zadań, a armia zapewnia wiele krytycznych środków wojny o wojnę, teatru, bez którego teatr Inne agencje nie są w stanie funkcjonować. Focus przetłumaczył nowy tekst Davida Barno i Nory Benshal, poświęcony reformie systemu rekrutacji w armii amerykańskiej.

W ubiegłym roku inne agencje wojskowe ledwo osiągnęły swoje cele w zakresie rekrutacji do szeregów obecnej armii, ale w 2023 r. Będzie to dla nich trudniejsze. Pod koniec ostatniego roku budżetowego wszyscy przyspieszyli rekrutację kandydatów do odroczonego poboru, co spowoduje znacznie mniejszą rezerwę w tym roku. Korpus morski może być w stanie zrekompensować ten problem, ponieważ w ubiegłym roku pozwolono na wybitne wskaźniki konserwacji personelu. To może działać w tym roku.

Ale marynarka wojenna i siły powietrzne napotykają poważniejsze przeszkody podczas ustawienia. Zarówno, w obliczu braku kandydatów do odroczonego poboru, oferowali duże premie finansowe i podjęli szereg innych środków jednorazowych - na przykład marynarka wojenna zwiększyła maksymalne połączenie z 39 do 41 lat.

Ponadto rekruterzy Marynarki Wojennej i Air Force skorzystali z wydania filmu „Top Gun: Maverick”, który, podobnie jak jego poprzednik w 1986 roku, stał się najbardziej swobodnym filmem roku. Ostatnia analiza wykazała, że ​​film Top Gun wzrósł o 8%. W zakresie, w jakim kontynuacja pomogła zwiększyć wezwanie do marynarki wojennej i sił powietrznych w 2022 r. , W 2023 r. , Niedobór ich poboru może być jeszcze głębszy.

Na przykład siły powietrzne zostały właśnie ogłoszone, że najprawdopodobniej nie będą w stanie osiągnąć celów dla zestawu we wszystkich trzech oddziałach. Dlaczego to się teraz dzieje? Częściowo jest to niewątpliwie fakt, że koniec wojny w Afganistanie sprawia, że ​​służba w armii jest mniej atrakcyjna. Po raz pierwszy od prawie 20 lat wojska amerykańskie nie walczą za granicą, powstrzymując buntowników i terrorystów.

Bezrobocie jest niskie, co zawsze komplikuje proces rekrutacji, a napięty rynek pracy zmusza wiele firm do podnoszenia wynagrodzeń i oferowania atrakcyjnych zachęt do przyciągania najlepszego personelu. Jednak ze względu na złożoną interakcję pozostałych dwóch czynników prawie niemożliwe jest ustalenie, który z nich ma największy wpływ.

Po pierwsze, liczba młodych ludzi, którzy są uprawnieni do służby w armii, gwałtownie spadła w zeszłym roku z powodu konsekwencji pandemii Covid-19-z już 29% szokujących 23%. Poziom depresji, lęku i innych zaburzeń psychicznych gwałtownie wzrósł wśród młodych (i niezbyt młodych) Amerykanów, którzy z czasem napotkali ekstremalny poziom izolacji społecznej.

Zamknięcie szkół i uczenie się na odległość doprowadziły do ​​gwałtownego spadku wyników testów w całym kraju (i na świecie), a wyniki ASVAB, znormalizowanego testu wojskowego dla potencjalnych rekrutów, zmniejszyło się o 9%. Z powodu zamknięcia szkół rekruterzy stali się również bardzo trudne do poznania młodych ludzi i nawiązania osobistego kontaktu, co jest bardzo ważne dla ich pracy.

A poziom otyłości wśród młodych ludzi, którzy od dawna jest jednym z najpoważniejszych powodów niezdolnych do służby w armii, wzrósł z 19% do 22% podczas pandemii. Wiele z tych wskaźników statystycznych wkrótce wyzdrowieje, a niektóre nigdy nie mogą powrócić do poziomu, który istniał do pandemii. Chociaż zmniejszenie paska fitness jest niezwykle ważne, jak omawiamy poniżej, nie może rozwiązać kryzysu poboru.

Drugim i znacznie bardziej złożonym czynnikiem związanym z służbą wojskową jest liczba młodych ludzi zainteresowanych służbą w armii. Na pandemii tylko 13% młodych Amerykanów stwierdziło, że rozważa możliwość służby w armii, aw ubiegłym roku ta niewielka liczba spadła do zaledwie 9%. Ta kwota po prostu nie wystarcza, aby zapewnić stabilny napływ rekrutów, na których wszystkie siły wolontariusze spoczywają.

Wyniki dwóch ankiet pomagają wyjaśnić, dlaczego atrakcyjność armii maleje. Po pierwsze, liczba Amerykanów, którzy ufali amerykańskim siłom zbrojnym, spadła gwałtownie w ciągu ostatnich kilku lat. Dla jasności zaufanie Amerykanów odmówiło prawie wszystkich głównych instytucji amerykańskich, a dane Gallup pokazują, że w 2022 r. Osiągnęła rekordową średnią - tylko 27%.

W porównaniu z tym przygnębiającym statystykami fakt, że 64 respondentów wyraziło zaufanie do armii w zeszłym roku, jest naprawdę silnym potwierdzeniem. Jednak w 2020 r. Liczba ta wyniosła 72%, aw 2021 r. - 69%, co oznacza spadek o 8 punktów procentowych w zaledwie dwa lata. Jeszcze bardziej niespokojne, badanie obrony narodowej Reagana wykazało jeszcze ostrzejszy spadek: zaufanie do amerykańskich sił zbrojnych spadło z 70% w 2018 r. Do zaledwie 45% w 2021 r.

(I wzrosło do 48% w 2022 r. ). Po drugie, istnieją niektóre z pierwszych znaków, że mniej osób w armii jest gotowych polecić służbę wojskową innym młodym ludziom. W 2019 r. Prawie 75% rodzin żołnierzy stwierdziło, że poleci służbę wojskową komuś z ich bliskich. Jednak w 2021 r. Liczba ta zmniejszyła się tylko mniej niż 63% - kolejny gwałtowny spadek w ciągu zaledwie dwóch lat.

Ponieważ 80% młodych ludzi, którzy przyjeżdżają dziś do służby wojskowej, ma członka rodziny, który służy w armii, oraz 25-30%-żołnierza wojskowego, możliwe jest, że coraz więcej rodzin wojskowych wysyła swoje dzieci do samochodów cywilnych '' ' Jerica. Trudno jest ocenić dokładne przyczyny tak szybkiego spadku liczby żołnierzy, ponieważ tutaj, podobnie jak w przypadku prawa do służby wojskowej, istnieje wiele różnych trendów.

Chaotyczne wycofanie żołnierzy amerykańskich z Afganistanu prawie na pewno stało się jednym z powodów, ponieważ większość Amerykanów nie zatwierdzi, w jaki sposób administracja Biden przeprowadziła wycofanie żołnierzy (w tym wielu, którzy ogólnie poparli decyzję o wycofaniu żołnierzy).

Innym powodem jest powszechna opinia, że ​​przywódcy wojskowi amerykańskimi są zbyt zaangażowani w politykę, częściowo z powodu szeregu sprzeczności wokół przewodniczącego wspólnego komitetu szefów sztabu generała Marka Millie. Oraz poziom wzrostu naruszenia seksualnego w armii po wysłuchaniu po tragicznym zniknięciu i śmierci specjalisty Vanessy Gillen w 2020 r. I późniejszej kary dyscyplinarnej 14 urzędników armii w Fort Huda.

W rzeczywistości podczas ankiety przeprowadzonej jesienią 2021 r. 30% Amerykanów w wieku od 16 do 24 lat stwierdziło, że możliwość molestowania seksualnego lub ataków jest jednym z głównych powodów, dla których nie chcieliby dołączyć do amerykańskich sił zbrojnych. (Sprawa Guiliena zmusiła również Kongres do zatwierdzenia dużych sady w zeszłym roku, co może ostatecznie pomóc w złagodzeniu takich obaw).

Ponadto zwolennicy obu partii politycznych publicznie podkreślają różne problemy, przed którymi stoi armia i wnoszą ich naśladowców (i dzieci ich wyznawców) ze służby wojskowej. Na przykład Demokraci publicznie wyrażają niepokój z niewielkim, ale znaczącym problemem ekstremistów w armii.

Wielu Demokratów, zwłaszcza senator Kirsten Gillibrand, od dawna krytykuje wyobrażoną niezdolność armii do robienia znacznych postępów w rozwiązywaniu problemów z molestowaniem seksualnym i atakami - i kontynuowanie tego, jeśli powyższe reformy sądowe są niewystarczające. Przeciwnie, republikanie zmniejszają znaczenie problemu ekstremizmu i zamiast tego skupiają się na „chorobie Livatny” w armii.

Pomimo faktu, że przewodniczący Millie, przywódcy wszystkich usług i eksperci zewnętrzni zdecydowanie odrzucili podobne oświadczenia, niektórzy republikańscy członkowie Kongresu nadal promują tę wersję, nawet obwiniając wojsko wykorzystania „selektywnych danych”, które ukrywają te problemy.

Na przykład w listopadzie biura Senatora Marko Rubio i przedstawiciel Chip Roy opublikowali raport zatytułowany Woke Warfighters, który oskarża administrację Biden o osłabienie siły wojskowej poprzez promowanie krytycznej teorii rasowej, utrzymanie procedur zmiany płci i zachęcanie do LGBTK.

W niedawnym badaniu prawie połowa republikanów zgodziła się z oświadczeniem, że „praktyka Livalian, która podważa wydajność armii” jest jednym z powodów zmniejszenia ich zaufania do amerykańskich sił zbrojnych. Teraz, gdy republikanie zwrócili kontrolę nad Izbą Reprezentantów, planują mocno poradzić sobie z tymi problemami, koncentrując się na fakcie, że przedstawiciel Jima Jordana nazwał „pozbawieniem wszystkich„ pozostawionych ”w naszej armii”.

Rozwiązanie tych złożonych i wieloaspektowych problemów nie będzie proste ani szybkie. Nie ma magicznych desek, które nagle sprawi, że więcej młodych ludzi będzie odpowiednie do służby lub łatwo zmieni sceptyczne podejście młodych ludzi do armii. Zwiększenie tendencji do służby będzie wymagało długoterminowych wysiłków, które pozwolą na pokonanie luki między narodem amerykańskim a ich armią, która stale rośnie.

I chociaż wszystkie agencje podejmują różne środki w celu rozwiązania tych problemów, należy zrobić znacznie więcej, aby zapewnić nie tylko przygotowanie, ale także stabilne reprodukcję wszystkich sił wolontariuszy. Oto kilka działań, które agencje wojskowe i ogólnie cały kraj muszą teraz wykonać, aby odwrócić te trendy.

Jedną z najbardziej udanych inicjatyw mających na celu poprawę przygotowywania poborów był program armii o nazwie „przygotowawczy kurs przyszłego żołnierza”. Ta inicjatywa zapewnia szkolenie akademickie i fizyczne przyszłych rekrutów, którzy nie mają wystarczających umiejętności w jednym lub obu obszarach, ale w innym odpowiednim do obsługi.

W ubiegłym roku ponad 92% uczestników (prawie 3000 żołnierzy) z powodzeniem przeszło podstawowe szkolenie, które zmusiło armię do znacznego rozszerzenia tego programu w 2023 r. Poprzednie dane wskazują, że absolwenci tego kursu są wybierani na stanowiska zarządzania podczas podstawowego szkolenia częściej niż zwykli rekruci, chociaż jest za wcześnie, aby powiedzieć, czy z czasem będzie to dominujący trend.

Oczywistym sukces tego innowacyjnego podejścia oznacza, że ​​podobne programy powinny zostać przyjęte przez inne agencje, aby pomóc w rozwiązaniu problemu poboru. W najbliższej przyszłości może to pomóc w pokonaniu niektórych problemów związanych ze zmniejszeniem sukcesu i treningu fizycznego spowodowanego pandemią.

Następnie będzie wyjątkowa okazja do pokrycia szerszego zakresu potencjalnych żołnierzy, którzy ukończyli zupełnie inne i często nierówne instytucje edukacyjne. Programy te przyniosą bezpośrednie korzyści i rekruterzy, którzy spędzają dużo czasu i energii, aby pomóc potencjalnym rekrutom spełnić standardy treningu fizycznego.

Scentraalizacja takich wysiłków jest nie tylko znacznie bardziej wydajna, ale także pozwala rekruterom skupić się na ich głównej misji: nawiązanie kontaktu z dużą liczbą młodych ludzi i zachęcenie ich do rozważenia służby wojskowej. Siły zbrojne w USA nie mogą służyć obecnej służbie wojskowej niezamężnego chłopca lub kobiety, która ma zależne - zwykle, choć nie zawsze, dziecko.

Co dziwne, ten zakaz jest usuwany po zakończeniu wstępnego przygotowania, zwykle po kilku miesiącach. Każdy, kto ma zależny od tego czasu, może kontynuować usługę i, zgodnie z najnowszymi danymi, prawie 4% serwisów, którzy służą, jest samotnymi rodzicami.

Całkowite pozbawienie samotnych rodziców prawa do dołączenia do służby wojskowej (lub promocji drogich akrobatyki prawnej na prawo) nie ma sensu w świecie, w którym żyjemy dzisiaj i nie jest rozsądną zasadą dla pojedynczych żołnierzy. W rzeczywistości kadeci akademii sił zbrojnych mogą teraz kontynuować studia, jeśli zostaną rodzicami, pod warunkiem, że przyznają im prawo do opieki tymczasowej.

Ta sama zasada dotyczy wszystkich samotnych pracowników i rodzin samotnych rodziców z dwóch wojsk, które muszą mieć zatwierdzony plan opieki rodzinnej, który określa tymczasowego opiekuna, gdy wybierają działalność lub nieoczekiwanie ekskomunikat. Od dawna był czas na rozszerzenie podobnych zasad każdemu, kto chce wejść na służbę wojskową - od oficerów po zwykłe.

Problem zdrowia psychicznego młodych ludzi dawno temu hodował się, a tendencja ta znacznie wzrosła podczas pandemii. Jednak wiele osób z depresją, lękiem i innymi zaburzeniami można skutecznie leczyć zwykłymi lekami. Na przykład, według American Psychiatric Association, 55–65% dzieci i młodzieży z diagnozą dobrze reaguje na początkowe leczenie przeciwdepresyjami.

Wojsko USA od dawna pozwoliło ludziom w formie dalszej służby, przyjmując takie leki, ale nadal zabraniają ludziom, którzy przyjmują te leki, aby dołączyć do sił zbrojnych niejasnych. Armia amerykańska nie powinna odmawiać wykwalifikowanych kandydatów w służbie na podstawie przestarzałych stereotypów w leczeniu chorób psychicznych.

I szczerze mówiąc, nie może się na to pozwolić, gdy takie zabiegi stają się coraz bardziej powszechne wśród wszystkich segmentów populacji USA. Zamiast automatycznej odmowy, potencjalne poborowe powinny być dozwolone, jeśli mogą przesłać list od lekarza zawierający następujące trzy pytania: jeśli odpowiedź na pierwsze pytanie brzmi „nie”, a prognoza jest oceniana jako dobra lub korzystna, wnioskodawca, wnioskodawca Należy automatycznie wpuszczać do usługi.

Jeśli odpowiedź na pierwsze pytanie „Tak”, ale drugie pytanie określa problem jako ograniczony stopień lub czas trwania, wnioskodawca powinien mieć możliwość zarezerwowania i przeprowadzenia studiów po otrzymaniu listu, w którym odpowiedź na pierwsze pytanie będzie być „nie”.

Zniesienie całkowitego zakazu stosowania marihuany w przeszłości podczas kontynuowania testowania narkotyków w procesie rekrutacji i po postawie społeczeństwa do używania marihuany znacznie się zmieniło w ciągu ostatniej dekady. Dziś rekreacyjna marihuana jest zalegalizowana w 21 stanach, Waszyngtonie i Guami - co stanowi ponad 47% Amerykanów w wieku od 15 do 24 lat.

Oznacza to, że prawie połowa docelowej grupy wolontariuszy żyje w miejscach, w których ten lek jest legalny przez prawo państwa, a wielu młodych ludzi może nie rozumieć lub nie obchodzić, aby pozostać nielegalna zgodnie z prawem federalnym. Siły zbrojne w USA od dawna są z nich dumni z nich stosunkowo wolne od narkotyków i powinny pozostać takie, ale nie ma sensu automatyczne wycinanie odpowiednich poborowych, ponieważ w przeszłości używali marihuany.

W rzeczywistości badania wykazały, że rekruci, którzy w przeszłości otrzymali karę administracyjną za marihuanę, wykazali takie same wysokie wyniki jak inni żołnierze. O wiele mądrzejsze jest nie zwracanie uwagi na niewielkie stosowanie marihuany w przeszłości i zamiast tego skupić się na ścisłych testach na narkotykach w trakcie ubiegania się o telefon, podczas szkolenia i regularnie we wszystkich jednostkach.

Ruch dla armii bez narkotyków powinien rozpocząć się w procesie poboru, a nie w okresie dojrzewania. Pomimo faktu, że prawie wszystkie siły wolontariusze osiągnęły wielki sukces, mają one jedną ogromną „piętę Achillesa”: lukę między amerykańskimi siłami zbrojnymi a narodem, którym służą, stale rośnie.

Jak wspomniano powyżej, młodzi ludzie, którzy najprawdopodobniej uzupełnią amerykańskie siły zbrojne, są ci, którzy je znają, ponieważ krewny, zwłaszcza ich ojciec, już służy. Ale ta rezerwa jest zbyt mała, aby na dłuższą metę wspierać siły zbrojne, a Amerykanie w całym kraju zasługują na widzenie i dotknięcie wspaniałego wojska, który płaci podatki.

Większość Amerykanów jest głęboko nieświadoma amerykańskich sił zbrojnych, więc rozszerzenie ich osobistych relacji z ludźmi w formie jest ważnym pierwszym krokiem do zwiększenia tendencji. Aby to zrobić, wojsko USA będzie musiało aktywnie współpracować z populacją, czego po prostu nie zrobili.

Na przykład armia niedawno uruchomiła program, w którym podziały bojowe są zjednoczone z rekruterami w wielu dużych miastach w kraju, aby pomóc większej liczbie Amerykanów spotkać się z ludźmi w formie i zobaczyć możliwości i jednostki. Większość innych agencji może znaleźć własne sposoby podejmowania takich działań, niezależnie od tego, czy jest to pokaz lotniczy, czy tygodnie floty, które pokazują zarówno ludzi, jak i sprzęt.

Крім того, відомствам слід розширити свої програми допомоги рекрутерам, спрямовуючи успішних молодих військовослужбовців назад до рідного міста для спілкування із призовниками та допомоги своїм друзям і одноліткам у ознайомленні з життям в армії.

Відомства мають надати додаткові стимули для участі у цих програмах, а також залучати більше військовослужбовців, які прослужили рік і більше, щоб вони могли поділитися своїм досвідом.

Командири підрозділів усіх рівнів також повинні заохочувати своїх підлеглих до участі в інформаційно-пропагандистських заходах у місцевих середніх школах та організаціях, коли вони повернуться додому.

Ми рішуче підтримуємо рекомендацію Національної комісії з військової, національної та державної служби 2020 року щодо розширення програми підготовки молодших офіцерів запасу (JROTC).

Ця програма, що пропонується в середніх школах по всій країні, забезпечує навчання лідерству та громадянськості понад пів мільйона старшокласників щороку та знайомить їх із збройними силами США, не зобов'язуючи вступати до їхніх лав.

Зрозуміло, шкільна адміністрація в жодному разі не повинна примушувати учнів до участі у програмі підготовки молодших офіцерів запасу, і Міністерство оборони наголошує, що це порушує правила програми.

Однак програма підготовки молодших офіцерів запасу має низку помітних переваг, включаючи можливості для розвитку лідерських якостей, самодисципліни та характеру, і, як буде сказано нижче, вона допомагає багатьом молодим американцям отримати деяке уявлення про збройні сили США.

Проте, як показало одне дослідження, програму підготовки молодших офіцерів запасу непропорційно зосереджено на півдні країни та недостатньо представлено майже у двох третинах штатів США.

Трохи менше 16% американської молоді проживає у шести штатах (плюс округ Колумбія), де понад 40% державних середніх шкіл мають програму підготовки молодших офіцерів запасу, тоді як понад 52% американської молоді проживає у 28 штатах, де лише 10% або менше Державні середні школи пропонують цю програму.

Конгрес повинен виділити кошти, необхідні для розширення програми Корпусу підготовки молодших офіцерів резерву в цих штатах, де спостерігається серйозний дефіцит, щоб допомогти прищепити схильність до державної служби учням, які вирішили взяти участь у програмі, і розширити знайомство зі збройними силами США серед усіх учнів.

Крім того, Міністерство оборони, можливо, у партнерстві з Міністерством освіти чи департаментами освіти штатів, має розглянути можливість використання програми підготовки молодших офіцерів запасу, щоб запропонувати базові курси з цивільного виховання всім зацікавленим учням.

Громадянська освіта та знання у Сполучених Штатах неухильно погіршуються з часом.

Недавнє опитування дорослого населення США показало, що менше половини респондентів можуть назвати три гілки влади, а чверть не може назвати жодної гілки влади, у той час як тільки 19% американців, що народилися у віці до 45 років, можуть скласти тест із громадянознавства, який мають пройти натуралізовані громадяни.

Скромне розширення штату програми підготовки молодших офіцерів запасу для проведення таких занять з громадянства могло б стати величезним суспільним благом, а допомога молодим американцям в отриманні хоча б базового розуміння того, як працює уряд США, напевно також підвищить їхню готовність розглянути питання про вступ до армії чи про служіння суспільству будь-яким іншим способом.

Усі служби повинні вкладати набагато більше часу, енергії та грошей у зусилля, спрямовані на залучення кваліфікованих жінок, оскільки все більше жінок отримують освіту та навички, необхідні для служби в армії.

Хоча жінки становлять трохи менше половини населення віком від 15 до 24 років, щороку вони отримують більше дипломів про середню освіту, ніж їхні однолітки-чоловіки (89,4% проти 84,2%). Більше жінок відвідує коледж та здобуває вищу освіту.

Крім того, молоді жінки краще фізично підготовлені, ніж будь-коли раніше. За даними NCAA, наприклад, дівчатка та жінки складають 43% спортсменів старших класів, 47% спортсменів коледжів першого дивізіону та понад 40% спортсменів другого та третього дивізіонів.

Проте, жінки, як і раніше, становлять лише 17% чинних військовослужбовців — і вони практично не представлені в армії та морській піхоті, становлячи 15,5% та 9,1% відповідно. Ми не очікуємо, що ці цифри досягнуть ґендерного паритету 50:50, і не рекомендуємо службам прагнути цього.

Але цілеспрямовані зусилля щодо підвищення схильності до служби та призову на військову службу серед найбільш кваліфікованих молодих жінок — це розумне вкладення коштів, особливо якщо врахувати, що багато хто з них ніколи не думав про службу в армії.

Звичайно, цілком реальні проблеми із сексуальними домаганнями та нападами, описані раніше, відлякують все більше жінок від служби в армії.

Наприклад, недавнє опитування молоді, проведене Міністерством оборони, показало, що 30% опитаних заявили, що можливість сексуальних домагань чи нападів є однією з основних причин, через які вони не розглядають можливість служби в армії.

Відомства та їх рекрутери мають чітко та прозоро надавати дані з цих питань. Тим самим вони викличуть довіру до себе, оскільки деякі жінки можуть переоцінювати масштаби проблеми, а також назвуть конкретні дії, які вони роблять для вирішення цих проблем.

Пентагон також заслуговує на похвалу за те, що після рішення у справі Доббс швидко виробив чітку політику, яка підтверджує, що репродуктивне здоров'я військовослужбовців залишається пріоритетом, а зовсім недавно ввів у дію політику, яка не вимагає від жінок розкривати причини для заяви про адміністративну відпустку.

Ця політика має допомогти зменшити побоювання, які виникають у деяких молодих жінок у зв'язку з призначенням на бази в штатах із новими обмежувальними законами щодо абортів, що могло б ще більше знизити їхню схильність до служби.

Члени Конгресу з обох сторін публічно критикують збройні сили США, щоб залучити своїх прихильників, у результаті шкодячи тому самому інституту, про який вони так глибоко переймаються.

Зображуючи всіх військовослужбовців США як ліваків чи екстремістів, політики підривають громадську підтримку цього інституту та людей у формі, відволікаючи увагу від вивчення конкретних проблем, що впливають на військовий потенціал та боєздатність.

Виборні посадові особи повинні припинити робити узагальнюючі твердження про всі збройні сили і натомість зосередити свою законну наглядову роль на старших посадових особах армії, підзвітним Конгресу.

Цих чиновників можна запитати в приватному порядку про їхні особисті погляди на питання щодо недоторканності військовослужбовців, сексуальне насильство та інші публічно обговорювані теми, що може спонукати до більш відвертих бесід, які дозволять обом сторонам відмовитися від заїжджених тез та від уваги ЗМІ.

Слухання мають бути зосереджені на конкретних фактичних питаннях, які впливають на боєздатність збройних сил США, а не надавати майданчик для непотрібного самозакоханого позування будь-якої із сторін.

Військові ветерани у Конгресі потенційно можуть відіграти тут значну роль.

Як члени Конгресу, які особисто носили військову форму, вони мають бути взірцем відповідального підходу до забезпечення громадського контролю, не вдаючись до глибоко суперечливих нападів на відомства загалом чи їх окремих членів.

Протягом 50 років збройні сили США покладалися на безперервний потік добровольців, які поповнювали їхні лави у мирний та воєнний час.

Однак більшість тенденцій, що породили нинішню кризу призову, не зміниться найближчим часом, і якщо не вжити заходів, вони невдовзі поставлять під загрозу здатність усіх добровольчих сил захищати націю.

Повернення до призову небажане і політично нежиттєздатне, оскільки, як ми часто любимо жартувати, єдині групи в Америці, які виступають проти призову, — це демократи, республіканці та незалежні.

Таким чином, без вживання термінових заходів щодо підвищення придатності та схильності до заклику, збройні сили продовжать скорочуватися з абсолютно нестратегічних причин і незабаром стануть надто малі для вирішення проблем безпеки, що стоять перед Сполученими Штатами в перспективі найближчих кількох років і далі.

Безліч взаємопов'язаних причин кризи призову не піддаються швидкому усуненню, і жодна з них, швидше за все, не зникне сама по собі, навіть якщо рівень безробіття знову зросте.

Відомства, військовослужбовці та ветерани, а також широке співтовариство національної безпеки — всі мають творчо підійти до пошуку шляхів розширення прав та підвищення привабливості служби без шкоди для сили та професіоналізму збройних сил.

Ми сподіваємося, що ці рекомендації стануть корисною відправною точкою для важливої національної дискусії та допоможуть стимулювати широкі зусилля щодо розробки інноваційних рішень цих складних проблем. Про автора Девід В.

Барно, генерал-лейтенант ЗС США (у відставці), і доктор Нора Бенсахель є запрошеними професорами стратегічних досліджень у Школі перспективних міжнародних досліджень Джона Хопкінса та старшими науковими співробітниками Центру стратегічних досліджень Філіпа Меррілла.