Hydra 70. Dlaczego do tej pory jest 75-letnia amunicja w kolejności i co jest zdolne

Został opracowany dla marynarki wojennej w latach 40. XX wieku. Jest to jedna z najczęstszych na świecie powietrza. Rakiety z klasy powietrznej mają kilka silników rakietowych i różne głowice. Ogólne uzbrojenie dynamiki i produkty techniczne są generalnym wykonawcą produkcji amunicji. Warto zauważyć, że Hydra 70 została opracowana na podstawie innej rakiety - MK40 FFAR ze stacji testowej Ordnance.

Początkowo rakieta była klasą powietrza i dopiero wtedy została wykonana w wersji powietrznej. W maju 2011 r. Armia amerykańska otrzymała cztero -milionową rakietę Hydra 70. Amunicja Hydra 70 składa się z trzech części: amunicja marynarki wojennej USA nigdy nie porzuciła taniej amunicji. Dlatego istnieją obecnie trzy kategorie głowic i jeszcze więcej różnych wariantów silników i elementów złącznych, od których można je rozpocząć.

Najczęstszą wersją armii amerykańskiej jest 10-funtowy M151 z kilogramami. Są zaprojektowane do zniszczenia piechoty wroga. Ogólnie rzecz biorąc, Hydra 70 jest wykorzystywany do personelu, celów materialnych lub do stłumienia wroga. Istnieje dziewięć różnych głowic z następującymi rodzajami detonatorów: wstrząs, zdalny, ustalony i inne. Wśród nich są oświetlenie, dym, fugas, fosfor, flashlet i inne modyfikacje.

Główną zmianą podczas rakiety to MK 66, który wykorzystuje nowe paliwo z większym szkicem. Dlatego główne cechy będą odpowiednie do amunicji z MK 66: Warto zauważyć, że Hydra 70 jest odpowiednia nie tylko dla helikopterów, ale także dla myśliwców i strzelców. Spośród wszystkich opcji nie ma helikopterów ani bojowników, które mogą być odpowiednie dla armii ukraińskiej, ale można je dostosować do lotnictwa radzieckiego z powodu względnej prostoty rakiety.

Dla AH-64D Apache, AH-1 Cobra, OH-58D Launcher z rakietami dla Hydra 70 to standardowa broń. Ponadto mogą być noszeni przez F-16 Fighters, A-10 Werthrog Szturmowców i wiele innych produktów. Ukraina wcześniej otrzymała pociski Hydra 70, ale nie za lotnictwo, ale jako część kompleksu APKWS II. Został zaprojektowany w celu uzyskania niezarządzanej rakietowej wysokiej zawartości z powodu systemu celowania laserowego. Przynajmniej część APKWS II usługiwała nowo utworzonej 37.