250 lat amerykańskich sił zbrojnych: nowa strategia dla armii amerykańskiej

50 lat temu armia amerykańska opuściła Wietnam i weszła na wolny rynek USA. Przejście do całkowicie dobrowolnej służby w 1973 r. Zmusiło armię do zdefiniowania, tworzenia i przekazywania swoich narracji opinii publicznej w zupełnie nowy sposób. Przez większość ostatnich dwóch dekad ta narracja wydawała się zaskakująco stabilna i silna, utrzymując wysoki poziom szacunku publicznego, nawet gdy stosunek do wojen prowadzonych przez armię stał się negatywny.

Ale dzisiaj ta narracja jest niszczona. Niezależnie od tego, czy poprzez upolityzację, czy z wyjścia z globalnej wojny z terroryzmem, możliwości armii w dziedzinie komunikacji publicznej są dalekie od ideału. Upadek zaufania publicznego do armii jest jednym z wskaźników tego, ale brak poborowych w 2022 r. , Kiedy armia nie osiągnęła dobrego 15 000, czyli 25% celów, czyni ten problem jeszcze bardziej oczywistym.

Na przykład armia podejmuje pewne kroki, zwraca swoje udane hasło „Zostań wszystkim, czym możesz być” w nowej kampanii marketingowej. Ale są fragmentaryczne. Kryzys połączenia to tylko znacznie poważniejsze problemy. Armia to nie tylko nowe hasło, potrzebuje zupełnie nowej strategii narracyjnej. Focus przetłumaczył nowy tekst Dana Vallone poświęcony rozwojowi armii amerykańskiej.

Armie będą musiały podjąć poważne wysiłki, aby podjąć inicjatywę w dziedzinie komunikacji, dopóki sytuacja nie stanie się gorsza. W nowym badaniu mojej bardziej wspólnej organizacji stwierdziliśmy, że wielu Amerykanów uważa armię zbyt zaangażowaną w politykę: siedem na dziesięć twierdzi, że wojsko powinno być oddzielone od polityki, ale tylko cztery z dziesięciu uważa, że ​​zostało to już osiągnięte .

Jeśli nie zmienisz tej dynamiki, armia może łatwo dostać się do fałszywego kręgu, gdy Amerykanie coraz częściej go oglądają przez filtr polityczny. Za pomocą nowej strategii narracyjnej armia może rozpocząć przezwyciężenie politycznej polaryzacji i integralnie z wieloma wysyłanymi wiadomościami. Może koncentrować się na fakcie, że naukowcy nazywają transakcje i transcendentne narracje lub, w przypadku armii, pragmatyzmu i patriotyzmu.

W takim przypadku armia stanowi poczucie przynależności i wspólnego celu we wszystkich odbiorcach, które musi pokryć. Przy odpowiednim podejściu nowa strategia narracyjna pozwoli wszystkim przedstawicielom armii - od dowódcy, który zgłasza się do Kongresu po poborcę, który rozmawia z rodzicami przy stole jadalni - aby używać wiadomości, które najlepiej rezonują z określonymi odbiorcami, ale na tym samym Czas opowiedz powszechną historię o armii.

Możliwość słuchania jest pierwszym krokiem w budowaniu takiej strategii. Skuteczność strategii narracyjnej zależy głównie od tego, w jaki sposób narracja odpowiada wartościom, poglądom i przekonaniom grupy docelowej. Dla armii oznacza to usłyszeć od Amerykanów o jakimkolwiek pochodzeniu i poglądach na temat tego, jak rozumieją trzy kluczowe koncepcje: cel armii, stosunki między armią a narodem amerykańskim oraz szerszy horyzont.

Armia ma wyjątkową okazję do zebrania następujących danych: w 2025 r. Ma 250 lat. Ten ważny kamień milowy jest naturalną okazją do przyciągnięcia uwagi Amerykanów, przebicia spolaryzowanych kanałów medialnych i usłyszenia myśli ludzi i społeczności bezpośrednio w całym kraju. Armia powinna z tego skorzystać, rozpoczynając kampanię „250 lat armii” w celu przeprowadzenia dużych dyskusji i wydarzeń w całym kraju.

Wyjaśniając przyczyny braku poboru, analitycy nie biorą pod uwagę roli, jaką odgrywa narracja w decyzji Amerykanów w sprawie służby wojskowej. Według naukowców z Rand decyzje osób o wezwaniu „są zwykle modelowane w ramach profesjonalnego wyboru, w którym ludzie idą do armii, jeśli oczekiwana wartość służby w armii przekroczy alternatywne koszty związane z odmową służby”.

Takie modele pozwalają uzyskać ważne wnioski, które poprawiły politykę, korzyści i praktykę poboru, ale jednocześnie izoluj wezwanie od szerszych stosunków armii z narodem amerykańskim. Konsekwencje takiej izolacji są widoczne z różnorodności między zasięgiem kryzysu a zaleceniami wydanymi przez wielu badaczy.

Relacja z kryzysu niezmiennie podkreśla publiczne dyskusje na temat tego, czy wojsko stało się zbyt „pozostawione”, podczas gdy zalecenia ekspertów zwykle koncentrują się wyłącznie na zmianach polityki i praktyki publicznej. Rozbieżność między opinią publiczną na podstawie ideologii i proponowanych decyzji opartych na rozważaniach praktycznych komplikuje przyjęcie konstruktywnych środków przez armię.

Istnieje niewiele danych, które sugerują, że obawy przed postępową indoktrynacją są istotnym czynnikiem w procesie rekrutacji (więcej o tym później). Jednak armia musi zwrócić się do publicznej narracji, aby stworzyć silne polityczne poparcie dla zmian w polityce i praktyce. Skuteczna strategia narracyjna w tym kontekście tworzy warunki pomyślnego wdrażania ulepszeń strukturalnych.

Nie oznacza to, że musisz odrzucić lub zmniejszyć wartość analizy ekonometrycznej inicjatyw rekrutacyjnych. Badania nieustannie pokazują, że czynniki makroekonomiczne, takie jak bezrobocie i pensje w porównaniu z cywilami, mają znaczący wpływ na decyzje Amerykanów o wejściu do armii. Opinia publiczna potwierdza również ten fakt - na przykład w procesie wspólnych badań reklamowych, badań marketingowych i badań rynkowych przeprowadzonych jesienią 2021 r.

Wśród Amerykanów w wieku od 16 do 21 lat, 58% wybrało „płatność/pieniądze” jako główny powód, dla którego oni oni oni są mógł rozważyć dołączenie do armii. Rozważania operacyjne, takie jak system używany przez armię do medycznego wyboru rekrutów, są również istotne dla sukcesu rekruterów w osiąganiu ich celów. Logiczne jest, że takie zmienne będą odgrywać kluczową rolę w rozwiązywaniu dzisiejszego problemu.

Te modele ekonometryczne należy jednak uzupełnić i zintegrować z badaniami, które uwzględniają narracje i fakt, że socjolog dr Charles Moscos nazwał zmienne „instytucjonalne”, takie jak dług i patriotyzm. Wpływ takich zmiennych jest oczywisty w ankietach, w których żołnierze pytają, dlaczego zostali zabrani do służby. W marcu 2018 r.

Badanie rekrutów wykazało, że głównym powodem, dla którego dana osoba chciałaby wejść do armii, była „duma lub poczucie godności/honoru”. Zmienne instytucjonalne zawsze były jednym z najważniejszych powodów, dla których Amerykanie wybierają usługę w armii, ale zwracają uwagę na znacznie mniejszą uwagę na poprawę wyników rekrutacji.

Krótko mówiąc, chociaż w armii istnieją dźwignie, które można wykorzystać wyłącznie do rekrutacji, kryzysu nie można rozwiązać w oderwaniu od szerszego problemu, przed którym stoi armia w komunikacji z narodem amerykańskim. Tworzenie skutecznej komunikacji: przekonujące narracje, zanim armia będzie w stanie zbudować nową strategię narracyjną, musi opracować ogólną definicję tego, czym jest narracja. To trudniejsze, niż mogłoby się wydawać.

Chociaż w ciągu ostatnich dwóch dekad armia zyskała więcej doświadczeń z narracjami, skupiono się na poziomie operacyjnym lub taktycznym. Nie ma wystarczających badań ani zaleceń dotyczących roli narracji w stosunkach między armią a społeczeństwem amerykańskim. Na szczęście armia może polegać zarówno na przeszłych doświadczeniach, jak i badaniach przeprowadzonych na wojnę z terroryzmem, aby stworzyć skuteczną definicję narracji.

Po wojnie lub podczas względnego pokoju, tak jak teraz armia często ma trudności z stworzeniem przekonującej narracji. Wynika to z ostatniego stwierdzenia o pozycji armii amerykańskiej, które oznaczało sześć celów, które powinny kierować żołnierzy, zaczynając bardziej skupić się na danych i kończąc pozytywnym klimatem w dowództwie. Każdy cel jest ważny, ale całkowity pakiet nie przechodzi testu przekonania - suma nie przekracza jej części.

Nie ma szerszego tematu, nie ma podstaw, które połączyłyby cele, aby stworzyć bardziej spójną narrację, i nie ma wątku, który łączy przeszłość, nowoczesne i przyszłość armii. Oczywiste jest uderzającym kontrastem z oświadczeniem z 2002 r. , Które uwzględniło: „Dzisiaj jesteśmy zaangażowani w globalną wojnę z terroryzmem i ochroną naszej ojczyzny. Żołnierze, którzy są na straży interesów narodu, chronią i promują amerykańskie interesy na całym świecie .

Wykonują te. Misje istotne są tak, jak mamy 226 lat, bez większego hałasu i uwagi ”. Te trzy zdania przekazują esencję przekonującej narracji, formułowanej odważnej, nowej, istotnej misji, która jednocześnie jest kontynuacją ciągłego dziedzictwa skromnego służby i samego siebie przerobki dla narodu.

Oprócz badań nad jej wcześniejszymi narracjami armia może skorzystać z krótkiego przeglądu badań dotyczących narracji przygotowanych do serii „Ocena działań rewolucyjnych i powstańczych”. Chociaż koncentruje się na narracjach w kontekście działalności powstańczej, autorzy podają działającą definicję przekonujących narracji, które są stosowane w wewnętrznym krajobrazie.

Na podstawie badań w dziedzinie nauk społecznych definiują narrację jako „spójny system współzależnych i konsekwentnie zorganizowanych historii, które służą jako ogólna retoryczna intencja”. Dla armii oznacza to, że narracja staje się systemem opowieści - tematów, granic, haseł, motto, opowieści o jednostkach, elementach wizualnych itp. - które są dla siebie odpowiednie i tworzą wspólny metakolog o armii.

Strategia narracyjna odpowiada pożądanego ostatecznego stanu narracji - metaraktor o armii, którą ludzie chcą usłyszeć i odczuwać - oraz odpowiednie metody i zasoby, aby dotrzeć do różnych odbiorców. Strategia tworzy uczciwość, pozostawiając wysoki poziom indywidualizacji, i pozwala armii korzystać zarówno z przemyślanej, jak i spontanicznej komunikacji. Ale aby strategia była skuteczna, armia musi określić jasny ostateczny stan narracji.

Strategia narracyjna armii będzie skuteczna, dla której jego publiczność może zrozumieć, czym jest armia, dlaczego ludzie przychodzą do armii i dlaczego jest to ważne. Chociaż armia porusza wszystkie trzy tematy - nazwiemy ich cel, ludzi i kontekst - w naszej obecnej wizji armii w 2030 r. Nie jest jasne, czy istnieje korespondencja w tym, jak armia i naród amerykański rozumie te tematy. Cel armii, jak ją rozumie, pozostaje niezmieniony od jej fundamentu w 1775 r. : Wygrać wojny.

Mianując George'a Washingtona, naczelnego dowódcy armii kontynentalnej, Kongres Kontynentalny opisał cel armii jako „ochronę wolności Ameryki i… odzwierciedlając wszelkie wrogie inwazję”. Dzisiaj armia stwierdza, że ​​jej misją jest „rozmieszczenie, zarządzanie i zwycięstwo w naszym kraju poprzez zapewnienie gotowości, szybkości i stabilnej dominacji sił lądowych w całym zakresie konfliktów w siłach wspólnych”.

Nie ma jednak jasności, w jaki sposób Amerykanie poza armią rozumieją swój cel. Przez dziesięciolecia Amerykanie kojarzyli zwycięstwo w wojnie ze zwycięstwami, takimi jak II wojna światowa, jednak, jak powiedział ambasador Ryan Krouk w swoim raporcie z Senatu Komisji Stosunków Międzynarodowych w 2021 r. W takich obszarach działań bojowych, takich jak Afganistan i Irak.

” Odzwierciedleniem tej rozbieżności jest opinia Ameryki, że Ameryka nie udało się w Afganistanie i Iraku, ale dane nie potwierdzają, że ludzie uważają, że armia nie poradziła sobie ze swoim zadaniem w ogóle. Wskazuje to na rozbieżność w postrzeganiu samej armii i opinii publicznej na temat jej mianowania. Na publiczne postrzeganie całej armii najwyraźniej wpłynęły również wysokie misje wewnętrzne, spełnione przez armię przez ostatnie kilka lat.

Niezależnie od tego, czy odpowiedź na protesty w 2020 r. , Czy rozmieszczenie na południowej granicy, czy na ochronę Kapitolu USA po wydarzeniach z 6 stycznia armia odegrała bardzo znaczącą rolę w wielu istotnych politycznie wydarzeniach. Chociaż potrzebne są dodatkowe badania, aby w pełni zrozumieć wpływ tych misji na armię, prawdopodobne jest, że osłabienie zaufania publicznego spowodowały dalsze zamieszanie i podzielone w armię amerykańską.

Oprócz badania różnych rodzajów celów armia musi również ocenić, w jaki sposób Amerykanie w formie i bez zrozumienia relacji między armią a społeczeństwem. Jest to niezbędne dla tego, jak potencjalni rekruci rozumieją swoje miejsce w armii.

Konieczne jest zbadanie starożytnych trendów, takich jak sprzeczności między postrzeganiem armii jako patriotycznego Instytutu-Soldierów Citizens i wysoce technicznej organizacji zawodowej, a także ogromną lukę między armią a większością Amerykanów pod względem kontaktów społecznych. Jednak bardziej pilnym zadaniem armii jest zwalczanie nowych trendów, szczególnie z ostrą ideologiczną polaryzacją w kraju i jej wpływem na podejście do armii.

W trakcie badania przeprowadzonego przez moją organizację pod koniec 2022 r. Stwierdziliśmy znaczącą ideologiczną polaryzację w armii. Na przykład 45% Demokratów przeciwko 15% republikanów uważa, że ​​wojsko jest przydzielane zbyt małe zasoby i dbałość o walkę z rasizmem w armii.

60% republikanów przeciwko 39% Demokratów zgadza się z oświadczeniem: „Im więcej wojskowych zwraca uwagę na różnorodność i włączenie, tym mniej mogą skupić się na przygotowaniu się do wojny”. Ta polaryzacja jest przechwytywana i zniekształcona przez nagłówki na temat wojska „polowego” i komentarzy, że konserwatyści odmawiają służby wojskowej. W rzeczywistości obraz jest znacznie bardziej skomplikowany.

Zaufanie republikanów do armii, chociaż pozostaje wysokie, spadło z 81% do 71% w ciągu roku, co stanowi znaczący spadek. Jednocześnie jednak Amerykanie są nadal znacznie bardziej konserwatywni (32%) niż inne społeczeństwo niż bardziej liberalne (10%). Jest to szczególnie poprawne dla republikanów, z których 40% to konserwatywni żołnierze.

Ponadto ostatnie ankiety przeprowadzone dla armii wykazały, że młodzi Amerykanie zachowują się przed służbą przede wszystkim na temat niebezpieczeństw związanych z życiem armii lub że służba odrzuci je z powrotem w kategoriach zawodowych. Głębsze zrozumienie mitów i rzeczywistości postrzegania armii przez Amerykanów ma kluczowe znaczenie dla skutecznego działania w spolaryzowanym środowisku komunikacyjnym.

Ostatecznie armie muszą zrozumieć, w jaki sposób Amerykanie rozumieją szerszy kontekst zagrożenia. Amerykanie uważają, że wyszliśmy z globalnej wojny z terrorem. W ostatnim badaniu Fundacji Reagana Amerykanie nazwali Chiny (43%) i Rosji (31%), które stanowią największe zagrożenie dla Stanów Zjednoczonych.

W dokumencie wizji armii-20130 przejście to jest wyraźnie wyraźne, ale brakuje mu kompleksowej struktury, która pomogłaby Amerykanom zrozumieć nowe warunki bezpieczeństwa pod względem ideologicznym i materialnym. Jest to odejście od epoki globalnej wojny z terroryzmem i zimną wojną, kiedy istniały przekonujące granice natury zagrożenia.

Błąd armii przy braku jednego zagrożenia podobnego do groźby Związku Radzieckiego lub globalnego terroryzmu polega na tym, że nadal wymienia wyzwania - Chiny, Rosja, Cyberbezpieczeństwo, przestrzeń, klimat itp. - Zamiast opowiadać historię ludzi, wartości wartości I pomysły, stojąc za nimi. Istnieje pokusa, aby podkreślić „co” robimy („Prowadzimy dokładny ogień na duże odległości”, „prowadzimy daleko do inteligencji”) zamiast głębszego „dlaczego”.

W tym momencie istnienia wielu zagrożeń, gdy troska Amerykanów o politykę zagraniczną nie zgadza się na liniach ideologicznych, konieczne jest konsekwentne i jasne opisanie krajobrazu bezpieczeństwa, dotykając tożsamości i wartości. Nie tylko armia jest odpowiedzialna za opis ogólnego kontekstu zagrożenia. Zarówno strategia bezpieczeństwa narodowego, jak i strategia obrony narodowej są wykorzystywane przez konkurencję strategiczną.

Ten strzał ma znaczące, choć sprzeczne znaczenie dla osób z zewnątrz, ale ma wątpliwą wartość w rozmowie z większością Amerykanów, którzy są mniej rozumiani przez zawiłości bezpieczeństwa narodowego i stosunków międzynarodowych. Armia musi zastosować integrację pionową: w celu powiązania wysokiej polityki z historiami, które są bardziej znaczące na poziomie lokalnym i osobistym.

Integracja pionowa pozwoli armii zachować spójność we wszystkich swoich raportach na temat krajobrazu bezpieczeństwa narodowego, poczynając od briefingów Pentagonu i kończąc na oświadczeniach rekrutera w lokalnej szkole średniej. Konkurencyjne, a czasem sprzeczne sygnały o Amerykanach z armią podkreślają potrzebę dodatkowych badań, aby lepiej zrozumieć, w jaki sposób Amerykanie traktują siły zbrojne. Jednak dwa punkty są teraz oczywiste.

Po pierwsze, sytuacja stała się bardziej spolaryzowana niż w 1981 r. , Kiedy uruchomiono program „Bet All You Can Be”. Po drugie, sytuacja może się pogorszyć. Нова наративна стратегія допоможе армії змінити цю динаміку, але тільки в тому випадку, якщо вона створить історії, які знайдуть глибокий і широкий відгук серед населення.

Найкращий шлях до таких результатів починається з безпосереднього, широкого й особистого опитування думок американського народу.

Як механізм для досягнення цієї цілі армія повинна використовувати майбутній 250-річний ювілей для запуску великої ініціативи щодо залучення громадськості. Ця ініціатива дозволить провести тисячі заходів по всій країні протягом кількох наступних років.

250-річний ювілей є незвичайною нагодою для безпосереднього спілкування з американцями. Це та віха, яка говорить про потребу людей у колективному досвіді.

Люди інстинктивно приділятимуть цій даті більше уваги, що є величезною перевагою в умовах конкурентної економіки уваги та поляризованого комунікаційного ландшафту. Для реалізації цього проєкту армії необхідно працювати з партнерами громадянського суспільства.

Ветеранські організації, релігійні групи та підприємства могли б організувати заходи та надати маркетингову підтримку.

За прикладом святкування 250-річчя країни у 2026 році, штати та місцева влада можуть ухвалити відповідне законодавство та створити комітети, щоб залучити більше людей до цього процесу.

Армія має запросити істориків і кінематографістів для вивчення, написання і створення матеріалів про історію армії.

Зрештою, в межах "250 років армії" варто також провести заходи за участю військовослужбовців і членів їхніх сімей, щоб переконатися, що нова наративна стратегія знайде відгук у дійсних військовослужбовців. Армія має унікальну захопливу історію, яку необхідно розповісти.

Це історія про службу та патріотизм, про соціальну мобільність та економічні можливості, а в період поляризації — про підтримку американцями всіх верств суспільства одне одного в спільній справі. Але ця історія не буде розказана сама собою.

Нова наративна стратегія є вкрай важливою для встановлення зв'язку з американським народом на довгі роки вперед.

Ден Валлоне — виконавчий директор організації More in Common US, де він очолює ініціативу "Ветерани та громадяни" — дослідницький проєкт, покликаний допомогти подолати розрив між спільнотою ветеранів і сімей військовослужбовців та суспільством загалом.