Fighter-Failure: Federacja Rosyjska chce reanimować projekt MIG-35 na wojnę na Ukrainie (wideo)

Jest to podane w wiadomościach o obronie. Zgodnie z oficjalnymi oświadczeniami ulepszona wersja samolotu otrzyma cyfrowe awioniczne, ulepszone charakterystyki lotu i rozszerzone możliwości walki. W porównaniu z Mig-29, MIG-35 ma następujące kluczowe różnice: awioniczne: zaawansowane systemy pokładowe, unikalna stacja optyczna, system cheerleaderek, zwiększona zgodność z SU-30CM2 i SU-35C.

Radar: Planowane jest zainstalowanie radaru z Aphtron „Fasotron Beetle-A”, z zaawansowanymi możliwościami e-denteracyjnej. Jednak pierwsze maszyny szeregowe mogą uzyskać mniej zaawansowany radar. Elektrownia: dwa nowe modułowe silniki RD-33MC o lepszej gospodarce i zwiększonym zasobom. Według rosyjskich źródeł ciąg jednego silnika wynosi 9000 kgf.

Zakres i prędkość lotu: Promień walki jest zwiększony do 2000 km z powodu dodatkowego zbiornika paliwa, prędkość osiąga 2,25 Mach (ponad 2700 km/h), wysokość pracy wynosi 17500 metrów. Manewrowalność: Zwiększony obszar skrzydła (42 metry kwadratowe w porównaniu z 38 b Mig-29), co zmniejsza obciążenie na skrzydle.

Ogólnie rzecz biorąc, projekt nowej „Miga” generacji 4 ++ został opracowany jako pośredni związek między serią 4-generacji samolotów i platform z piątej generacji, takimi jak SU-57. Kluczowym problemem jest MIG-35 jest trudność wdrożenia masowej produkcji.

Zakład Flag Labour, który został wcześniej zwolniony przez MIG-29, jest faktycznie zaniedbany, a zdolność produkcyjna pozostała w Lukhovitsa (lotnictwo „Plant Building Building Building Building Building Building Building”). Przeniesienie produkcji do LMZ umożliwiło uratowanie samolotów (pierwsze dwie próbki Mig-35 zostały tam zebrane w 2016 r. ), Ale firma nie ma wystarczającej pojemności do produkcji na dużą skalę. Miał także zgromadzenie pokładu MiG-29K-9.

41 dla Rosji i Indii, a nawet wtedy zauważono, że dostępne obszary umożliwiły produkcję samolotów tylko w ograniczonych ilościach. Ponadto wojna na Ukrainie i powiązane ograniczenia gospodarcze i przemysłowe również negatywnie wpłynęły na perspektywy produkcji myśliwców. Dodatkowym czynnikiem był rozwój bardziej nowoczesnych rosyjskich platform, takich jak SU-75 „Shah and Mat”, które mogą ostatecznie podważyć zapotrzebowanie na MIG-35.