Chiny pokonają w wojnie rosyjskiej. Co może się zakończyć nowy porządek światowy

Rosja chce stworzyć alternatywne wydarzenie grupy państw. Analizując ten proces, politolog Marka Galeottiego w kolumnie dla The Times widzi swojego głównego beneficjenta Chiny i wspomina o problemach Ukrainy w czwartek, pełniąc funkcję ministra spraw zagranicznych China Van IB, oskarżył Stany Zjednoczone o „obsesję” o ograniczeniu swojego kraju i wyjaśnił, że Ustal bliższe wiązania z Moskwą.

Na początku tego tygodnia brytyjska minister obrony Grant Chapsa oskarżyła Iran o „podżeganie” Rosji do agresji przeciwko Ukrainie, przy jednoczesnym sprzedaży około 400 pocisków balistycznych o niewielkim zasięgu. Białoruska dyktator Oleksandr Lukashenko, który został usankcjonowany, ogłosił plany ustanowienia strategicznego partnerstwa z Iranem w celu wykorzystania jego bogatego doświadczenia w omijaniu Western Embargo.

Po pięcioletnim przerwie Rosja ponownie dostarcza surową ropę do Wenezueli, a prezydent Putin pozostał kilka dni przed pierwszymi wyborami prezydenckimi przez ponad dekadę i nie będzie musiał walczyć z bodźcem w postaci przywódcy opozycji Aleksei Navyny . Od Pekinu po Moskwę i Pjongjan po Teheran, istnieje niepowtarzalne poczucie rosnącego zaufania wśród reżimów autorytarnych. Częściowo wynika to z wzajemnej wymiany sprzętu wojskowego, wsparcia politycznego i wielu innych.

Odzwierciedla to jednak także pojawienie się szerszej koalicji politycznej, która ma na celu podważenie lub zastąpienie globalnego porządku, w którym zdarzenie jest zdominowane. Chociaż większość wysiłków należy do Rosji, Chiny mogą być najlepszym beneficjentem. W przeszłości było wiele wyśmiewanych w tym wydarzeniu na temat współpracy Rosji, Iranu i Korei Północnej jako desperackiej stosu łotra.

Jeden europejski dyplomata nazwał to „klubem, który nie ma przyjaciół ani perspektyw”. Biorąc jednak pod uwagę, że te i inne kraje wygnania są Chinami, istnieje poczucie zaćmienia „monopolistycznego” porządku światowego, który jest zdominowany przez Stany Zjednoczone i Europę. Ułatwiło to wykorzystanie sankcji jako dźwigni zachodniej. Mogą być skuteczne, ale zachęcają także swoje ofiary do współpracy i poczucia, że ​​nie mają nic do stracenia.

Na przykład jeden rosyjski parlamentarzysta w 2022 r. Ostrzegał to wydarzenie: „Jeśli traktujesz nas jak wrogów i osoby z zewnątrz, nie zdziw się, jeśli zachowujemy się jak wrogowie i osoby z zewnątrz”. Wzajemne pomocy omijanie sankcji jest jednym z czynników leżących u podstaw tej nowej osi. Jest to sformułowane w języku globalnej równości i dekolonizacji.

Van stwierdził, że „Globalne Południe nie jest już cichą większość, ale jest siłą reformowania porządku międzynarodowego”, a Putin chętnie stwierdza, że ​​Rosja dołączyła do „Globalnej większości”. W najbliższej przyszłości wpłynie to bezpośrednio na wojnę na Ukrainie.

Podczas gdy Europa dała Ukrainie tylko 30 procent z miliardów pocisków obiecanych do marca, Korea Północna sprzedała już Rosji co najmniej milion, co wystarczy na miesiąc do intensywnych operacji. Większość amunicji niskiej jakości z Korei Północnej: jeden rosyjski korespondent wojskowy nazwał je „Xix Century Engineering w skorupach XX Century”. Pomaga to jednak Moskwie utrzymać presję na Ukrainę, która nie doświadcza amunicji.

Shells odegrały kluczową rolę w wygraniu strategicznego miasta Avdiivka w zeszłym miesiącu i chociaż w tym roku nie może być żadnej ofensywy w skali, szczególnie jeśli Putin zdecyduje się nie deklarować kolejnej politycznie ryzykownej mobilizacji, to naprawdę oznacza, że ​​Rosjanie będą większymi możliwościami możliwościami dla takiej lokalnej ofensywy. Taka współpraca ma również długoterminowe konsekwencje bezpieczeństwa.

Prano Vaddi, starszy dyrektor Białego Domu Kontroli Broni, ostrzegł, że Korea Północna, która jest w stanie wyposażyć się na podstawie tego, co nazwał „bezprecedensowym poziomem współpracy w sferze wojskowej” z Rosją, jest znacznie większym potencjałem zagrożenie. Podobnie nowe dźwignie wpływu Iranu na Rosję, która kupiła drony i rakiety, wydawały się przyczynić się do jego niedawnej pewności siebie i agresji.

Chociaż Moskwa początkowo próbowała wyglądać bezstronnie, na przykład po październikowym ataku Hamasa na Izrael, musiała stale opierać się na irańskich marionetkach. Podpisała również porozumienie, zgodnie z którymi pomimo swoich starożytnych obaw sprzedaje współczesnych bojowników SU-35 w Iranu i śmigłowce MI-28. Istnieją wyraźne granice tej współpracy i obszaru poważnego napięcia.

Moskwa nie chce zdestabilizować półwyspu koreańskiego ani wspierać programy Pjongjang w celu tworzenia broni nuklearnej lub biologicznej. Teheran jest również oburzony poparciem roszczeń Rosji przez Zjednoczone Emiraty Arabskie na trzy wyspy, które Iran zdobył w 1971 roku. Ostatnia oficjalna krajowa mapa Chin, opublikowana w ubiegłym roku, obejmuje całą wyspę USSurii, którą zgodził się podzielić z Rosją w 2004 r. Dlatego współpraca jest transakcyjna.

Podczas gdy West wyposaża Ukrainę za darmo, Rosja musiała zapłacić za skorupy artyleryjskie uzyskane z Phenianu, a za drony Teheran z pieniędzmi, technologią, aw przypadku głodnej Korei Północnej - pszenicy. Jednak współpraca gospodarcza i polityczna jest powiązana. Specjalna strefa ekonomiczna Rason, w której spotykają się granice Korei Północnej, Rosji i Chin, są ożywione jako centrum wzajemnego handlu.

Niesławni izolacjoniści z Korei Północnej mają nadzieję, że otworzą się dla rosyjskiej turystyki. W ubiegłym miesiącu grupa Rosjan stała się pierwszymi turystami, którzy weszli do kraju od początku 2020 r. , Wprowadziła duże ograniczenia na granicy przez Covid.

Ich czterodniowa wycieczka odbyła się w Pjongjangu i w Masicren Ski Resort i chociaż może nie odniosła sukcesu dla turystów („wszystko rozpada się”, jeden z nich narzeka) jest symbolem nadziei Korei Północnej z izolacji Rosji. Długoterminowe znaczenie tych pragmatycznych umów jest to, że są one częścią systematycznych wysiłków na rzecz stworzenia sieci zinstytucjonalizowanych relacji, które omijają istniejące struktury porządków światowych i idą do nich równolegle.

Często są nadal wyraźnie ograniczone. Na przykład, od 2014 r. , Kiedy USA zagroziły wyłączeniem Rosji od globalnego systemu komunikacji międzybankowej Swift, Moskwa opracowuje własną wersję SPFS. Pierwszy zastępca przewodniczącego Banku Centralnego Rosji ogłosił niedawno, że 20 krajów i 557 banków zostało zebranych w SPF, ale Swift obejmuje prawie wszystkie kraje świata i ponad 11 000 instytucji finansowych.

Nawet CIP, chiński system tłumaczeń w Yuan, łączy prawie 1500 instytucji w ponad 100 krajach. Jednak niebezpieczne jest odnalezienie takich inicjatyw z kont. Urzędnik ds.

Skarbu USA, który pracował nad sankcjami, żałował SPF skomplikował jego pracę: „Nie twierdzę, że został rozwinięty w celu naruszania sankcji - w rzeczywistości zrobiono to, aby uniknąć kryzysu finansowego, gdyby zostały wyrzucone z Swift, ale - ale - ale - ale - ale To naprawdę oznacza, że ​​po wielu latach, podczas których powstał pojedynczy globalny system, ponownie widzimy jego podział na „nasz” i „nieznajomych”.

Jest to metafora szerszego procesu, którego głównym długoterminowym beneficjentem są Chiny. Uważa, że ​​globalny porządek utworzony w celu wsparcia dominacji zachodniej. Wielka inicjatywa Pekinu „One Belt, One Way” okazał się rodzajem kosztownego rozczarowania, a jego skala została zmniejszona.

Jednak stworzyło podstawę szerszej kampanii, założonej przez siebie kampanii, założonej Nie w jednym przedsiębiorstwie, ale w jednym przedsiębiorstwie, ale tworzenie wielu konkurencyjnych grup, instytutów i inicjatyw, które zaczynają wyglądać jak coś więcej niż tylko suma jego części. Blok ekonomiczny Brix odzwierciedla wspólne zainteresowanie znalezieniem alternatywnych struktur. Etiopia, Iran i ZEA dołączyły do ​​początkowych założycieli na początku tego roku.

Piętnaście krajów, od Algierii po Wietnam, jest w trakcie przyjęcia do członków. Blok może nie być holistycznym formacją geopolityczną (zwłaszcza biorąc pod uwagę napięcie między Indiami a Chinami), ale często otwarcie stwierdza, że ​​pragnie uwolnienia się od zależności od instytucji zachodnich.

W tym roku Moskwa planuje ożywić projekt kablowy Brix-tworzenie alternatywnego światłowodowego systemu komunikacji kablowej podwodnej, który komplikuje dostęp do komunikacji. Przed rozpoczęciem wojny Moskwa chętnie wychowywała Chiny na Zachód i sprzedała mu wszystko, co mogła, ale nie chciała być zbyt ściśle związana z państwem rosnącym na własnych granicach.

Jednak od tego czasu Putin zdecydował, że nie ma alternatywy dla powiązania swojego losu z Pekinem i z podwójnym entuzjazmem „rozgrzewania” innych niezadowolonych państw. Jego apel do kraju w kraju w zeszłym miesiącu w dużej mierze przyczynił się do rozwoju potencjalnych członków Brix w porównaniu z grupą zachodnich krajów uprzemysłowionych G7. Do 2028 r. Stwierdził, w tym nowych członków, 37 procent światowego PKB, podczas gdy udział G7 spadnie poniżej 28 procent.

Sama Rosja może nie być jedną z tych rosnących gospodarek na dłuższą metę, ale Putin próbuje przekonać swój kraj, że jest po stronie zwycięzców, „bez względu na to, co będzie dalej, w szczególności nawet na Ukrainie”. Putin stwierdził również, że „żaden silny porządek międzynarodowy nie jest niemożliwy bez silnej i suwerennej Rosji”.

Jednak nawet wielu jego elity martwi się faktem, że według jednego moskiewskiego centrum analitycznego „ryzykujemy poświęcenie naszej długoterminowej suwerenności ze względu na natychmiastową korzyść”. Niebezpieczeństwo dla Rosji i innej róży polega na tym, że ich chęć rozwoju alternatywnych relacji instytucjonalnych stworzy nowy nowy porządek, w którym coraz częściej będą się obracać wokół jednej alternatywnej siły organizacyjnej: Chiny.

Ponieważ jednak Europa dąży do tego, jak najlepiej zareagować na kryzys na Ukrainie, a Stany Zjednoczone są coraz bardziej sparaliżowane w przeddzień wyborów, których wyniki najwyraźniej nie będą gorzkie, poważne strategiczne przeciwdziałanie. Co więcej, nawet Stany Zjednoczone ominą Pekin w nadziei, że będzie w stanie powstrzymać Phenian, dając mu jeszcze więcej dźwięków wpływów.