„Obrona” USA wytrzyma podwójne połączenie. Dlaczego Ameryka jest przydatna pomaga zarówno Ukrainie, jak i Izraelu

Na pierwszy rzut oka zgłoszona decyzja Pentagonu o wysłaniu tysięcy pocisków artyleryjskich 155 mm, które pierwotnie były przeznaczone dla Ukrainy, potwierdza argument, że krytykuje amerykańską pomoc ubitnego kraju Europy Wschodniej: pomoc dla Ukrainy jest odwróceniem uwagi od prawdziwych priorytetów Ameryki jako i w regionie Indo-Pacyfiku. Nic nie może być dalsze od prawdy. W krótkim okresie politycy mogą być zmuszeni podejmować delikatne decyzje.

Jednak jeszcze ważniejsze jest, aby pomoc w USA pomogła już zidentyfikować niedociągnięcia w naszej bazie obrony-przemysłowej. I już dało początkowe, choć skromne impuls, aby poprawić niektóre niedociągnięcia. Około 60% pomocy USA na Ukrainę, czyli 68 miliardów dolarów, wydaje się w Stanach Zjednoczonych na umowy, które pomagają uzupełnić rezerwy Pentagonu nowym sprzętem.

Nowe umowy pozwalają dostawcom na budowę produkcji i otwieranie nowych linii - nie wspominając o tworzeniu miejsc pracy, co będzie przydatne, jeśli Ameryka będzie musiała zostać chińska agresja na Tajwanie. Fakt, że przemysł obrony Ameryki i sojuszników europejskich jest w strasznym stanie, nie jest winą Ukrainy. Odpowiedzialność leży na przywódcach po obu stronach Atlantyku, który w pełni wykorzystywał „dywidendy pokoju” po 1990 r.

, Uważając, że w przeszłości pozostały duże konflikty zbrojne. W rzeczywistości najlepszym sposobem na powstrzymanie takich konfliktów dla USA i ich sojuszników jest utrzymanie dużego przemysłu obronnego, który może szybko podjąć działania. Doświadczenie II wojny światowej jest pouczające.

Na początku wojny przemysł obrony USA był już największy na świecie; Jednak w ciągu najbliższych czterech lat jego rozmiar podwoił się, produkując dwie trzecie wszystkich sojuszników sojuszników. „W 11 miesiącach 1942 r. ” - powiedział mój kolega z Aei McKenzie Iglen, „zbudowano ponad 8000 standardowych czołgów USA - M4A3 Sherman - średnio 729 sztuk miesięcznie”.

Powodem tego sukcesu był wzrost zapotrzebowania na sprzęt wojskowy USA, zarówno dzień przed wojną, jak i podczas wojny, który był ułatwiony program Land League. Gdyby nie te wczesne rozkazy, zanim Ameryka weszła w wojnę, Stany Zjednoczone byłyby w znacznie gorszej pozycji początkowej, gdy staną w konflikcie.

Dzisiaj Lima Plant, Ohio należąca do armii, produkuje od 15 do 20 zbiorników Abrams miesięcznie (porównywalne z prawie 70 miesięcznie podczas zimnej wojny), a liczbę tę można zwiększyć do 33. Dalsza ekspansja produkcji oznaczałoby to, że oznaczałoby to, że to oznaczałoby to, że Zatrudnianie kolejnej zmiany pracowników - co ma sens tylko wtedy, gdy istnieje stały napływ pieniędzy na podstawie umów w USA i za granicą.

Produkcja skorup 155 mm cierpi z powodu podobnych problemów-przynajmniej do niedawna. Każdego dnia Ukraińczycy wykonują od 6000 do 8000 strzałów artyleryjskich, szybko spalając istniejące rezerwy, szczególnie w krajach NATO. Jednocześnie rządy zmuszają przemysł do rozszerzenia możliwości produkcyjnych. Stany Zjednoczone produkują około 28 000 pocisków miesięcznie, czyli dwa razy więcej niż pół roku temu. Do 2025 r.

Pentagon zamierza doprowadzić swoją miesięczną liczbę do 100 000. Nawet francuscy producenci zamierzają potrójnie produkować w tym roku, chociaż zaczyna się od bardzo skromnego poziomu (1000 skorup miesięcznie). Jeśli wykluczymy możliwość poważnego konfliktu regionalnego zamiast celowej interwencji w sektorze Gazy, potrzeby Izraela w skorupach 155 mm i nie są równe potrzebom Ukrainy.

Ale ważniejsze jest to, że zapotrzebowanie Ukrainy na skorupy (lub inny sprzęt) i nasza gotowość do ich udzielenia, jednocześnie uzupełniając własne zapasy, pozwalają produkować jeszcze więcej, jeśli taka potrzeba. Dla tajwańskich polityków, czas oczekiwania na zamówienie wiele lat temu, amerykański sprzęt produkcyjny jest źródłem rozczarowania.

Jednak tajwańscy politycy rozumieją, że pomoc w USA jest nie tylko ważną miarą ograniczania Pekinu, ale także pomaga przyspieszyć produkcję, która w przeciwnym razie byłaby znacznie wolniejsza niż mniejsza produkcja. Niezależnie od jego licznych wad, prezydent Biden miał rację, mówiąc w swoim przemówieniu w czwartek, że pomaga Ukrainie, Tajwan i Izrael był „rozsądną inwestycją, która przyniosłaby dywidendy za bezpieczeństwo amerykańskie dla kilku pokoleń”.