Kobiety w armii w pozycjach bojowych - moc i duma Australii

Starszy oficer królewskiej floty australijskiej Jennifer Parker pisze o tym w swoim artykule, który został przetłumaczony przez Focus. Idea uczestnictwa kobiet w działaniach wojennych nie jest nowa i dociera do korzeni stuleci. Fakt, że temat ten stał się ponownie tematem debaty politycznej, jest niebezpieczny i szkodliwy.

Takie dyskusje mogą podważyć ducha moralnego naszych sił obronnych i rozpalić wojnę kulturową w momencie, gdy musimy skupić się na wzmocnieniu potencjału bojowego. Bezpieczeństwo narodowe jest priorytetem dwupartyjnym, a obie strony uznają strategiczną niepewność Australii: Wojna w Europie, niestabilność na Bliskim Wschodzie i agresywność Chin w Indo-Pacific. Jednak zamiast wzmocnić nasze zdolności obrony, ostatnie dyskusje polityczne są zagrożone ją podważeniem.

To właśnie komentarze Brittona z komentarzy z komentarzy z pozycji bojowych do „rozwiązania armii” oraz wywiadu z 2018 r. , W którym przedstawiciel opozycji obrony Andrew Gasti powiedział, że „DNA bojowe” jednostek wręcz ”najlepiej przechowywać, gdy służą wyłącznie, gdy służą mężczyznom”. Ważne jest, aby wyjaśnić, co właściwie oznacza pozycje bojowe.

Są to pracownicy, którzy mają bezpośrednio wrogie siły - zwykle na okrętach wojennych, bojownikach i polach bitew. Ale wraz ze zmianami wojny we wszystkich pięciu obszarach - na lądzie, na morzu, w powietrzu, w cyberprzestrzeni i w kosmosie - charakter zmian działań wojennych. Granice są zamazane, co jest przykładem włączenia operatorów dronów do liczby pracowników bojowych. Dziś definicja biura bojowego jest znacznie mniej jednoznaczna niż wcześniej.

To tylko potwierdza, jak bez znaczenia jest wykluczenie 50% populacji australijskiej od kombatantów. Ścieżka Australii do pełnej integracji kobiet była długa. Kobiety były w pełni zaangażowane w australijskie operacje wojskowe od czasu wojny anglo-bursztowej w 1899 r. W 1990 r. Szef biura marynarki podniósł ograniczenia w służbie kobiet w morzu, a kobiety z floty królewskiej australijskiej zostały wysłane na wiodące stanowiska podczas wojny w Zatoce na pokładzie HMAS Westralia.

Do 1998 r. Marynarka wojenna pozwoliła kobietom służyć w okrętach podwodnych. Do 1992 r. Wykryto większość pozycji w australijskich siłach obronnych, było tylko kilka wyjątków od kobiet: nurków rozpoznawczych, inżynierów bojowych, piechoty, artylerii, obrony lotniczej i sił specjalnych. W 1992 r.

Królewskie siły wojskowe Australii otworzyły dla kobiet możliwość służenia pilotów myśliwców, chociaż stało się to powoli z powodu ograniczeń kulturowych, a nie z możliwościami. Jednak nawet wcześniej, w 1990 r. Kobiety RAAF już latały na C-130 w walce, a do 2000 r. Służyły jako nawigator australijskich samolotów szokowych F-111.

Oczywiście charakter konfliktów w różnych regionach różni się, ale w taki czy inny sposób jest to biuro bojowe, w którym zagrożone są kobiety, a ich ofiary są dość realne. Ścieżka do włączenia kobiet do jednostek bojowych w Australii była wolniejsza. Pomimo faktu, że kobiety ADF wkładały kluczowy wkład w misje pokojowe od lat 90. XX wieku, oficjalny zakaz służby kobiet w jednostkach walki gruntów został zniesiony tylko w 2011 r. I w częściach specjalnych w 2014 r. .

I to pomimo faktu, że pierwsza kobieta otrzymała Commandos Green Beret w 1981 r. , A przed zmianą polityki, kobiety służyły jako leki bitwy z siłami specjalnymi. Ale jaka jest esencja komentarzy Brittona? Oprócz wyraźnego nieporozumienia szerokości pozycji bojowych, wyraził zaniepokojenie „udami kobiet”. Rzeczywiście, badania przeprowadzone w Australii i Wielkiej Brytanii wykazały, że mężczyźni opracowani dla mężczyzn mogą mieć negatywny wpływ fizyczny na kobiety.

Ale w tych samych badaniach stwierdzono, że takie problemy można rozwiązać poprzez poprawę projektu. Nie chodzi o zmniejszenie poziomu ochrony, ale o zmianę struktury zgodnie z cechami ciała, dla których jest on przeznaczony. Jak idzie sukces kobiet w tych trudnych fizycznie pozycjach? W 2018 r. Dyrektor strategii personelu armii poinformował komitet parlamentarny, że poziom porzucenia kobiet na stanowiskach bojowych jest ogólnie taki sam jak w przypadku mężczyzn.

Podobnie odsetek rekrutów, zarówno mężczyzn, jak i kobiet, którzy nie spełniają standardów treningu fizycznego dla tych pozycji, nie wykazuje znacznych różnic płciowych. W odniesieniu do SA -Called Combat DNA jednostek w zwarciu, jest to doświadczenie, które zasługuje na szacunek dla wdzięcznego kraju. Nigdy nie brałem udziału w bitwach lądowych.

Ale na podstawie jego doświadczenia operacyjnego - od służby na morzu podczas drugiej wojny w Zatoce Perskiej po dążenie do uzbrojonych przemytu narkotyków na Karaibach - mogę powiedzieć: Battle DNA okrętu wojennego jest wzmocnione, a nie osłabione przez wszelkiego rodzaju różnorodność, w tym płeć. Australia stoi w obliczu prawdziwej perspektywy konfliktu w naszym regionie.

Tak dalekie wojny kulturowe odwracają uwagę od poważnego zadania przygotowania naszych sił obronnych do przyszłych wyzwań. Jennifer Parker jest starszym oficerem, która, ponad 20 lat służby we flocie Royal Australian Fleet, była zaangażowana w strukturę sił, planowanie strategiczne i różne zadania operacyjne. Teraz pisze rozprawę doktorską poświęconą strategii marynarki wojennej Australii. Ten artykuł został pierwotnie opublikowany w Australijczyku.