W tym roku 800 sierot z opiekunami pozostało do Turcji w ramach dzieciństwa bez wojny.

Latem i jesienią tego roku 800 dzieci wraz z Guardians miało okazję odejść na wybrzeżu Morza Śródziemnego. Te dzieci opiekują się Fundacją Charytatywną Ruslan Shostak, a projekt funduszu nazywa się „dzieciństwem bez wojny”. Latem i jesieni 2023 r. Projekt Ruslan Shostak Fundacja charytatywna umożliwił prawie 800 dzieci i ich opiekunów w Turcji. Wszystkie z różnych części Ukrainy, w tym z przodu i de -industrialnych regionów.

Niektóre z tych dzieci doświadczyły trudnych prób, żyjących w okupacji, nieludzkich warunkach, wśród ruin i pod ostrzałem. Jest to stwierdzone w artykule „Jak osierocone dzieci ewakuowane z Ukrainy mieszka w Turcji”. Dziennikarze badali historie dzieci, które opiekują się fundacją charytatywną Ruslana Shostaka i opublikowali kilka uderzających historii. Bohaterowie jednej z opowieści - Galina i Alexander Shchorebeta. W DBST wychowują 13 dzieci (4 krewnych i 9 pod opieką).

Sześcioro dzieci przybyło do Turcji z matką. Rodzina mieszkała w wiosce Oleshki w regionie Kherson, okupacja wynosiła 11 miesięcy. Tata i starsze dzieci, a następnie pomagali ludziom: dostali jedzenie, kupili chleb i transportowali ludzi do domów pod ostrzałem. Dwóch chłopców (6 i 7 lat), rodzina zajęła się tymczasową opieką podczas wojny. W Oleshki ostrzał zdarzał się prawie codziennie lub nawet kilka razy dziennie.

Dzieci nauczyły się odróżnić dźwięk, od którego strzelają. Rodzina odważyła się odejść tylko wtedy, gdy pocisk uderzył w ich dom, zamieniając go w ogień. Tego dnia padało, dzieci wybiegły z domu w ostatniej chwili, która była. Torba z dokumentami udało się uchwycić, a przyjaciół, a nawet nieznajomi pomogli pieniądze na drodze, odzieży i jedzenia. Droga do kontrolowanej części Ukrainy była długa, ponad 5 tysięcy km.

Mąż pani Galina i starsze dzieci wyjechały do ​​pracy na Ukrainie i pomagają ludziom. Antalya, po okupacji, wydawała się rodziną skrobaczy z cudem i rajtem. Dzieci były wcześniej na morzu, ale po raz pierwszy wyjechały za granicę, tutaj, w spokojnym kraju, uderzyły je cisza . . . wreszcie ” - dzieci mówią do Antylyi.

W innej historii uczestnik projektu charytatywnego „Dzieciństwo bez wojny” matka Tamary Szaslyi powiedziała, że ​​wczesnym latem przyjechała na rehabilitację w Turcji z trojgiem przybranych dzieci z miasta Nova Alexandrowka z regionu Kherson. Kiedy rozpoczęła się wojna o pełnej skali, zastępczy syn Tamary Olegan uczyła się w Kherson Lyceum. Rankiem 24 lutego kobieta została wezwana ze szkoły i poproszona o zabranie chłopca do domu.

Ale kobieta nie mogła tego zrobić, ponieważ transport publiczny już nie podróżował i nie ma samochodu w rodzinie. Beznadziejne było zapytanie kogoś, ponieważ w czasie ogólnej paniki i chaosu wszyscy myśleli o swojej rodzinie. Ale w Kherson mieszkał najstarszego syna pani Tamary, a on zabrał Oolezhika z Lyceum do swojego domu, który znajdował się w pobliżu mostu Antonivsky.

Aby się tam dostać, chłopcy musieli iść cały dzień pod ostrzałem, a następnie żyć w ciągłym niebezpieczeństwie przez długi 11 miesięcy. Kolejna historia to tragiczna historia o 14-letniej Sofii, która mieszkała z rodziną w wiosce Mala Kakhovka w regionie Kherson. Terytorium to jest teraz zajęte i przez cały czas dziecko było ciągle w strachu, ukrywając się w piwnicy przed okupantami, którzy zastraszali ludność, przeprowadziło gwałtowne działania przeciwko lokalnym.

6 czerwca 2022 r. Sofia wraz z babcią udało się opuścić dom. Zanim dotarli do kontrolowanej części Ukrainy, musieli bardzo długa droga przez terytorium Rosji, Litwy, Łotwę, Polskę. Ale tata i mama Sophia nie mogli odejść. Wiadomo, że tata dziecka był torturowany przez najeźdźców podczas upływu środków filtracyjnych, po czym zabroniono odejścia obojga rodziców. Rodzina jest wprowadzana do elektronicznej bazy danych w celu dalszego skierowania do „obozów filtracyjnych”.

Po eksplozji w elektrowni wodnej Kakhovka, związanej z tatą i mamą, a teraz nie ma informacji o ich miejscu zamieszkania. Teraz dziewczyna z babcią pod schronieniem „dzieciństwa bez wojny” jest w Turcji i są wdzięczni za tę okazję.

Według dziennikarzy dzieci są w Turcji od roku i ośmiu miesięcy, ciesząc się nie tylko słońcem i morzem, ale także otrzymując wykwalifikowane wsparcie medyczne, edukacja ukraińska zgodnie z wymogami Ministerstwa Edukacji, warunki życia zgodnie z warunkami życia zgodnie z warunkami życia Wymagania Ministerstwa Zdrowia. „Dzieciństwo bez wojny” jest największym, najcenniejszym i najbardziej odpornym z naszego projektu charytatywnego.

Nabył już cechę uniwersalnego programu, który można wdrożyć w dowolnym miejscu, nie tylko tymczasowo, ale także zmieniać życie dzieci i ich przyszłość, „opowiedzieli się od założyciela i filantropa projektu„ dzieciństwo bez wojny ”Ruslan Shostak. Według Ruslan Shostak. On, aby wspierać dzieci po doświadczeniu i ułatwianiu adaptacji do nowych warunków, psychologów i wolontariuszy z całego świata.

Podczas istnienia projektu ponad 300 wolontariuszy z różnych części świata dołączyło do zespołu bez wojny. W jego wcieleniu . Przypomnijmy w marcu ubiegłego roku, w ramach projektu „dzieciństwo bez wojny” Ruslan Shostak Fundacja charytatywna została uratowana ze strefy aktywnej walki około 2000 sierot. Wszystkie z nich zostały ewakuowane do Turcji.