Szczyt G20 i doktryna są wyróżnione. Dlaczego Indonezja chce zostać mediatorem w wojnie rosyjsko-bryraińskiej

Ministerstwo Spraw Zagranicznych Indonezji twierdzi, że prezydent Ukrainy Wolodymyr Zelenskyy i prezydent Rosji Władimir Putin osobiście odwiedzą szczyt G20, który odbędzie się w listopadzie na Bali - choć ani prasowa prasowa Putgey Nikiforov, ani Putery Pitin Putin. Jednak podczas wizyty w Kijowie prezydent Indonezji Joko Dido (znany również jako Jokokov) zasugerował, że mediator w negocjacjach między Ukrainą a Federacją Rosyjską. W 2014 r.

Prezydent Indonezji Joko został opublikowany przez Indonezję - Oś morską świata. W nim Joko zidentyfikował pięć głównych „wsparcia”, które oparte na jego wizji obecnej sytuacji i perspektyw. W Indonezji doktryna definiuje dwa główne zadania - geostrategiczne i geo -ekonomiczne. Orientacja geostrategiczna obejmuje znaczny rozszerzenie sfery polityki zagranicznej Indonezji i wyjścia z Azji Południowo-Wschodniej do makroregionu Indo-Pacyfiku.

Doktryna rozszerza zakres interesów Indonezji z Australii do całego basenu Oceanu Indyjskiego, w tym przybrzeżnych stanów Afryki. Głównym celem jest zwiększenie statusu Indonezji do poziomu wpływowego świata (morskiego). Aspekt geoekonomiczny polega na przekształceniu Indonezji w strategiczną logistykę transportową i węzeł handlowy o znaczeniu na świecie. W rzeczywistości pomysł nie jest nowy. Pierwszy prezydent Indonezji Sukarno w 1953 r.

Wezwał korzystających obywateli do zostania narodem morskim, właścicielem morza. Ożywiając idee rodziców indonezyjskiej państwowości, Joko ogłosiło hasło: „W morzu nasza wielkość”. W doktrynie najpierw narysowano koncepcję dyplomacji morskiej. Przede wszystkim dyplomacja morska powinna mieć na celu wyeliminowanie źródeł konfliktów na morzu, takich jak nielegalne połowy, naruszenie suwerenności, spory terytorialne, a także piractwo i zanieczyszczenie morza.

Ta koncepcja podkreśla chęć pokojowego rozwiązywania problemów poprzez negocjacje bez użycia jakichkolwiek form przemocy. Zaangażowany w wojnę rosyjsko-bryraińską, jeszcze bardziej rozpowszechniał sferę interesów Indonezji, stając się uczestnikiem wzywań europejskich. Podobnie jak ogólnie, oczekuje się od państwa, który twierdzi, że rolę lidera w określonej skali.

Indonezja jest dziś jedną z wiodących gospodarek świata, regionalnego lidera, który stara się wpływać na globalne procesy i zajmuje silną pozycję w dyskusji na temat porządku światowego (napisałem o Indonezji o geopolitycznych zadaniach Indonezji).