Nowa wojna Putina. Wydarzenie czeka na katastrofę, która się nie śpię

Wygląda na to, że wydarzenie wymaga nowego szoku, aby ponownie zwrócić uwagę na Ukrainę, ekspert polityczny Paul Taylor w kolumnie dla Guardian narzeka. Czy można obudzić zachodnich polityków z hibernacji tylko nową wojną Putina? W korytarzach Brukseli istnieje poczucie, że polityczna wola pomocy Ukrainie wygrała rosyjską agresję osłabia - po obu stronach Atlantyku.

Jeden wysoki zachodni urzędnik powiedział mi, że może to wymagać „drugiego szoku”, podobnego do pełnej inwazji Rosji na Ukrainie w lutym 2022 r. , Aby drętwiał kraje zachodnie i popchnąć Europejczyków do bardziej radykalnych kroków, aby wzmocnić i zintegrować swoje własna obrona. Takie szok może być nagle upadkiem obrony frontu ukraińskiego, kolejnej masakry w stylu Buchi, zorganizowanym przez wojska rosyjskie lub zwycięstwo Donalda Trumpa 5 listopada.

Każda z tych opcji będzie katastrofą dla Kijowa. Podczas gdy Stany Zjednoczone są okupowane przez wybory prezydenckie i eskalacja wojny na Bliskim Wschodzie, która wysiedliła ofensywne działania Moskwy w Donbass z nagłówków wiadomości. Francja jest rozproszona kryzysem politycznym i finansowym, siła Emmanuela Macrona w kraju i jego wpływ w Europie jest szybko osłabiona.

Niemcy są sparaliżowane przez wewnętrzne konflikty w swojej trójstronnej koalicji, która może odbyć się w wyborach powszechnych zaplanowanych na wrzesień 2025 r. I nie mogą trwać. Wielka Brytania walczy z własnymi problemami budżetowymi, ponieważ nowy rząd pracy koncentruje się na naprawie zdrowia i usług publicznych na tle hałasu medialnego w mediach o wątpliwych darach od darczyńców politycznych.

Tymczasem bardzo właściwe partie pro -rosyjskie zyskują siłę w wielu wyborach europejskich, w tym niedawno w Austrii. We wrześniu Rosja zajęła więcej terytorium ukraińskiego niż jakikolwiek miesiąc od marca 2022 r. Jednak pomimo podróży Vladimira Zelensky'ego do Zgromadzenia Ogólnego ONZ i do Waszyngtonu, aby przedstawić „plan zwycięstwa” i poprosić o większą broń i więcej wolnych rąk do jej użycia na ziemi rosyjskiej, uwaga Ameryki i Europy była rozproszona.

Były niebezpieczne czasy dla Kijowa. Joe Biden, który coraz częściej zamienia się w „kiepską kaczkę”, unika wszelkich kroków politycznych, które mogą podważyć szanse Kamli Harris, aby nie wpuścić Trumpa do Białego Domu.

Ogranicza to nie tylko jego zdolność do kontrolowania Izraela w walce z Hamasem, Hezbolą i Iranem, ale także jego gotowość do umożliwienia Ukrainy uderzeniu głęboko w Rosję z rakietami ustalonymi przez Stany Zjednoczone lub broń europejską z komponentami USA. Biden nadal obawia się, że Władimir Putin może podnieść stawkę nuklearną lub podjąć działania w odpowiedzi na wydarzenie, które może rozszerzyć konflikt i dać Trumpowi propagandę, aby pokonać Demokratów.

Wielka Brytania i Francja, które dostarczają Ziemia powietrza, burzy i pociski skóry głowy, nie mogą pozwolić im na użycie nieograniczonego zastosowania w stosunku do rosyjskich tylnych baz bez zielonego światła. Niemiecki kanclerz Olaf Soltz nadal unikał dostaw systemu rakiet Taurus, którego Kijów od dawna jest proszony o korzystanie z rosyjskich linii zaopatrzenia i wyrzutni rakiet.

Niechęć Scholza wyjaśniono pozycją wyborczą („alternatywa dla Niemiec” i „Sojusz Sakhri Wagenknecht„ sprzeciwia się wojnie), przyczynie historyczne (jej SDP zawsze była partią pokoju) i obawia się nazywać rosyjskie odwet w Niemczech. W swoich wystąpieniach i wywiadach pożegnalne były sekretarz generalny NATO, Jens Stoltenberg publicznie wyraził żal, że zachodni sojusznicy nie ustanowili większej liczby broni Ukrainy na pełną inwazję Rosji w 2022 r.

, Twierdząc, że skomplikowałoby to ofensywę Moskwy, a nawet mogli go powstrzymać. Jest to retrospektywny pogląd, zwłaszcza, że ​​Stoltenberg nadal nie chce potępić ostrożności w USA ani otwarcie opowiadał się za głębokim ciosem. Generał dywizji Gordon „Skip” Davis narzeka, że ​​„administracja Biden opóźnia czas po raz”.

Przemawiając na spotkaniu Europejskiego Centrum Politycznego (EPC) poświęconego sytuacji na Ukrainie, powiedział, że Waszyngton przecenił prawdopodobieństwo, że Putin przejdzie do zwycięstwa eskalacji. Nie chcemy „tyle, ile będzie potrzebne”, ale „bez względu na to, jak bardzo jest potrzebne” - dodał Davis.

Urzędnicy UE widzą równoległość między niechęcią do zapewnienia Ukrainy z pomocą, która może zmienić przebieg wydarzeń, a trwałym oporem głównych państw europejskich przeciwko pożyczkom zbiorowym i wspólnym zakupom broni w celu wzmocnienia obrony Ukrainy i ich własnej. Wiele krajów europejskich zdewastowało swoje przycięte rezerwy amunicji dla zaopatrzenia w Kijów i stara się rozszerzyć krajowy przemysł broni lub zapewnić dostawy za granicą.

„Na początku tego roku, kiedy Komisja opublikowała strategię rozwoju przemysłu obronnego, istniał pewien impuls na rzecz wzmocnienia europejskiej integracji obrony”, powiedział mi jeden z urzędników o wysokim poziomie. „Ale po wyborach europejskich i problemach politycznych w kluczowych stolicach, zniknęło”.

Może być teraz konieczne zszokowanie, takie jak powrót do władzy sceptycyzmu NATO Trumpa, aby przywrócić energię i skierować więcej pieniędzy na działania obronne UE. Jeśli Harris wygra, istnieje ryzyko, że stolice UE osłabią swoje pozycje i powrócą do poparcia USA, jak niektórzy po zwycięstwie Baiden nad Trumpem 2020.

Ukraina nie może sobie pozwolić na czekanie na taki „drugi szok”, który zaimponowałoby zachodnim rządom, ponieważ jego siły są codziennie pobierane podczas wojny o wyczerpanie licznym przeciwnikiem. „Nie można oczekiwać, że Ukraina będzie trwać kolejne 30 miesięcy, kiedy nasz kraj jest polem bitwy i cierpi codziennie” - powiedział Nikolai Beleskov, starszy analityk Narodowego Instytutu Studiów Strategicznych Ukrainy, na tym samym spotkaniu EPC.

- „To, czego nie widzimy, to długoterminowa strategia trwałego wsparcia. W przeciwnym razie zostanie wdrożony scenariusz zwycięstwa Rosji”. Dla rządów europejskich, niezależnie od ich wewnętrznych trudności, wybór powinien być oczywisty. Wsparcie Ukraina jest teraz bardziej decydujące, w tym możliwości stosowania głębokich ciosów, lub znajdować się w znacznie gorszej sytuacji strategicznej w przyszłym roku, kiedy Putin zostanie ponownie uzbrojony na jego następny podbój.