Odmowa demilitaryzacja: Pashinyan oskarżył Azerbejdżan o przygotowanie się do wojny

W czwartek, 15 lutego, przed rozpoczęciem spotkania, Nicol Pashinyan stwierdził, że Azerbejdżan nadal przestrzega polityki presji wojskowej w Armenii. Premier armeńskiego zauważył, że początkowo zaproponowano rozważanie granicy między Armenią a Azerbejdżanem na całej jej długości. Ale zaproponowano Baku, aby podzielić ten proces rozgraniczenia etapami.

„Azerbejdżan wydaje się unikać tej opcji, a nasza analiza pokazuje, że może to być jeden powód, a ten powód może być na przykład początek działań wojennych w niektórych obszarach granicy z perspektywą transformacji eskalacji wojskowej konfliktu w a Pełna wojna z Sady przeciwko Republice Armenii ” - powiedział. Według Pashinyana Azerbejdżan nie odmawia korzystania z polityki presji wojskowej w Armenii.

„Dochodzimy do wniosku, że Azerbejdżan nie jest zainteresowany zapewnieniem stabilności i bezpieczeństwa na granicy, i istnieje wiele powodów tego wrażenia” - podkreślił premier. Pashinyan przypomniał sobie, że w 2022 r. Umowa została podpisana między krajami w sprawie włączenia problemów bezpieczeństwa granicznego w mandatu komisji dymieniowania granicznego. Armenia utworzyła komisję ds. Zabezpieczenia granicy państwowej i bezpieczeństwa granic z Azerbejdżanem.

Oznacza to, że strona Ormian spodziewała się, że zgodnie z umową prowizje te poradzą sobie również z problemami bezpieczeństwa na granicy. Pashinyan zauważył, że „Azerbejdżan, wbrew porozumieniu, nazywał państwową komisję ds. Przestrzegania granicy utworzonej przez granicę państwową między Republiką Azerbejdżanu a Republiką Armenii, obniżając element bezpieczeństwa”. Pashinyan stwierdził również, że żołnierze Azerbejdżanu kontrolują już 31 wioski Ormian.

Zaostrzenie konfrontacji między Azerbejdżanem a Armenią miało miejsce jesienią 2023 r. Urzędnicy Azerbejdżanu stwierdzili, że nastąpił atak na wojsko w Nagorny Karabas. Następnie podjęto decyzję o rozpoczęciu „operacji antyterrorystycznej” w Karabach. Jednocześnie negocjacje rozpoczęły się od przedstawicieli miejscowej ludności: zapewnili, że Ormianie zintegrują spokojnie z życiem reszty kraju. Następnie setki tysięcy ludzi opuściło Karabach.