Tworzenie broni nuklearnej, zmiany w mobilizacji i negocjacje z Federacją Rosyjską: świetny wywiad

W ciągu trzech lat wojownik przeszedł od zwykłego żołnierza do dowódcy pułku. Od 2017 r. Georin jest zaangażowany w działalność polityczną, ale wraz z początkiem pełnej inwazji na skalę dołączył do utworzenia Kijowskiego Ochotniczego Oddziału „Azov - Kijow”, który później został rozszerzony do oddzielnego pułku specjalnego celu specjalnego celu siły zbrojne. Myśliwca był wspólnym handlem, a od 2023 r. Zastanowi się zastępcą dowódcy trzeciego ataku.

W październiku Maxim Georin wygrał „50 najlepszych blogerów Ukrainy-2014”, lista kandydatów obejmowała ponad 200 wpływów. Major zajął pierwsze miejsce w ogólnej ocenie i kategorii „Military”.

Swocierz Maxim Zhorin udzielił doskonałego wywiadu z Focus, w którym nie tylko ocenił możliwość urzeczywistnienia jednostki wojskowej planu zwycięstwa, negocjacji z wrogiem, dołączającym do NATO Ukrainy przed wojną, ale także mówił o motywacji rekrutów i mobilizacji , który nie może być tylko motywujący. Jak oceniasz możliwość wdrożenia planu zwycięstwa? Czy widzisz problemy z bronią i amunicją, w tym długie pociski? Ten problem jest zdecydowanie.

Ogólnie rzecz biorąc, w odniesieniu do planu zwycięstwa, oto moja osobista opinia, że ​​znowu nie mamy prawa do stworzenia dla siebie kolejnej iluzji, gdy po prostu istnienie planu jako planu może rozwiązać coś dla nas bez żadnego wysiłku. To się nie stanie, bez względu na szczegółowy plan, cokolwiek to może być i wszystko inne. Należy jednak zrozumieć, że wojna ta wciąż musi zakończyć się tylko przez Ukraińczyków z siłami ukraińskimi.

Jeśli chodzi o broń, sprzęt i wiele innych, występują problemy z ich dostawą. Oczywiście to nie wystarczy i musimy pracować, aby pomóc Zachodowi bardziej intensywnie i wyjaśnić mu, że to, w tym, jest w jego interesie. Ale równolegle musimy również zrozumieć i powiedzieć, że wydarzenie zawsze będzie pomogły, a jego sprzęt się z tym kończy, a także skorupy, ich produkcja jest ograniczona.

Musimy skoncentrować się nie tylko na prośbie wydarzenia, ale także na stworzeniu naszego potężnego mikrofonu, w którym będziemy w stanie wyprodukować nasz sprzęt, nasze skorupy, nasze drony, aw tym przypadku będziemy mogli zaplanować z naszej własnej siły. Jak postrzegasz możliwe negocjacje z Rosją po wdrożeniu planu zwycięstwa? Czy w ogóle je widzisz? Nie widzę. Szczerze mówiąc, wcale nie widzę, co ogólnie, jak możliwe byłoby teraz wszelkie negocjacje z Rosją.

Znów istnieje wrażenie, że w Rosji będzie w tej chwili pragnienie, ale nie widzę takich warunków. Dlaczego Rosjanie zatrzymują się dzisiaj i siedzą z nami przy stole negocjacyjnym, tylko wtedy, gdy nie jest to rozmowa o pełnym poddaniu się Ukrainy? Lubimy to czy nie, ale w rzeczywistości sytuacja nie jest zbyt dobra z przodu. Rosjanie, choć w dużej cenie, są w stanie wdrożyć swoje plany.

Tak więc, na tym etapie, biorąc pod uwagę złożoność sytuacji na Wschodzie, nie widzę warunków negocjacji przy stole. Możemy oczywiście mieć nadzieję na wszystko, ale Rosjanie zawsze zatrzymują się wyłącznie tam, gdzie są zatrzymani. I choć mogą się poruszać, przeprowadzą się głęboko na nasze terytorium. Każda wojna wciąż kończy się negocjacjami.

Co musimy zrobić z przodu, aby zbliżyć się do nich z silniejszej pozycji? Po pierwsze, musimy przestudiować nasze błędy. To jest bardzo ważne. Armia ukraińska przebiegała dość dynamiczną ścieżkę rozwoju w dość krótkim okresie. A dziś jest to jedna z najsilniejszych, najbardziej doświadczonych armii na świecie. Żadna armia na świecie nie ma obecnie doświadczenia w armii ukraińskiej, w tym w rosyjskim.

Ze względu na fakt, że wszystkie nowoczesne środki walki wszystkie nowoczesne technologie są testowane i wdrażane na nas na polu bitwy z ukraińskimi bojownikami, sierżantami, oficerami. Więc to dobra część. Druga część polega na tym, że równolegle, mając całe to doświadczenie, wszystkie te narzędzia, czasem nadal zapominamy, że różnimy się od Rosjan i musimy walczyć inaczej.

Mamy wiele błędów na strategicznym, a czasem na poziomie taktycznym, aby zastosować własne siły. I tak może być i tak się dzieje. Ale bardzo ważne jest, aby to się nie powtórzyło. Bardzo ważne jest, aby odpowiedzialność za dowództwo dotyczy niektórych decyzji, które zostały przez nich podjęte, ponieważ jest to ważne zarówno dla wewnętrznego stanu armii, jak i dalszych działań.

Dzisiaj mamy z tym pewien problem i wynika to przede wszystkim z faktu, że wciąż istnieje duża liczba generałów, na przykład generałów, którzy w ogóle nie widzieli frontu w swoim życiu. Dla wielu, wielu kilometrów słyszeli wybuchy. I ta osoba po prostu nie rozumie żadnych zwykłych rzeczy, które dzieją się na polu bitwy. Mówiąc o tym, co musimy zrobić z przodu, musimy uporządkować naszą armię, ponieważ jest to dla nas trudne.

Musimy podejść do mobilizacji społeczeństwa, ustabilizować linię frontu i zdobyć narzędzia do wygrania. Powinny być na polu bitwy oraz w samolocie dyplomatycznym i ekonomicznym. Jeśli mówimy o kompletnym kompleksie nuklearnym, to oczywiście zajmuje to wiele lat. Ale jeśli w sprawie taktycznej broni nuklearnej, to jest to absolutnie realistyczne. Czy możliwe jest rozejm na warunkach wymiany terytoriów na przystąpienie Ukrainy do NATO? Nie sądzę, żeby to było prawdziwe.

Znowu, kto zdecyduje, na jakie terytoria wymienimy? Jeśli spojrzysz na mapę DeepState, obszar, który jest dziś zajęty i który będzie jutro, może być zupełnie inny. Po pierwsze, to trudne pytanie, jak to zrobić? Ale wciąż jest pełne zrozumienie, że gdy tylko damy część naszego terytorium, nawet w zamian za tymczasowy rozejm, nadal ma na celu odwołanie naszego wroga do absolutnie całego naszego terytorium. Nie wierzę, że podając jakąś rolę, Rosjanie przestaną.

Po drugie, nie widzę bezpośredniego pragnienia, aby NATO zabrało nas z terytoriami, choć bez tych terytoriów. Niestety dzisiejsze wydarzenie jest dość pasywne w swojej pozycji. Pokazuje nawet tchórzostwo w planie, że nieustannie drży wcześniej, ale jak reaguje na to Rosja, jak inaczej ktoś reaguje? W tym czasie nasz wróg utworzył już pełną światową korporację zła, która obejmuje kraje takie jak Rosja, Chiny lub Korea.

Są znacznie bardziej decydujące w swoich działaniach, aby zastosować swoją siłę i wzajemnie się wspierać. Niestety, nie jest to dziś obserwowane na Zachodzie. Nie widzę jeszcze pragnienia w NATO, możemy go mieć. Czy jest dziś jakieś pragnienie w NATO? Jeśli to jest język, czy stanie się to w najbliższej przyszłości? Jak dotąd wszystko wskazuje, że będziemy zgarnąć problem, jaki mamy.

Zelensky stwierdził, że Ukraina powinna zostać zabrana do NATO lub zwrócić broń nuklearną. Twoim zdaniem, co będzie bardziej skuteczne? Broń nuklearna. Broń nuklearna zawsze była, jest i będzie najskuteczniejszym narzędziem dla własnego bezpieczeństwa. Żadne inne gwarancje nigdy nie zastąpi własnej siły.

Widzieliśmy już, jak to było, kiedy zostaliśmy zabrani z broni nuklearnej, obiecano nam bezpieczeństwo i gdzie to jest? Żaden z sygnatariuszy, którzy gwarantowali bezpieczeństwo nam . . . Jeden z tych krajów zaatakował nas ogólnie, podczas gdy inni udają, że jest to fałszywy atak, konflikt, „ich” i nie tylko. Nie mamy gwarancji bezpieczeństwa.

W jaki sposób następujące gwarancje, które nam dadzą? Ale posiadanie własnej broni nuklearnej to w naszych rękach narzędzia, które dokładnie gwarantują bezpieczeństwo. Jeszcze przed rozpoczęciem wojny o pełnej skali, byłem dla przywrócenia statusu nuklearnego, jest to możliwe. To nie jest łatwe, ale ten potencjał można zrealizować na Ukrainie. Nie jesteśmy krajem, który zagraża światu czy coś w tym rodzaju.

Jesteśmy krajem, który stanął w obliczu faktu, że został zabrany z broni nuklearnej i gwarancje nie zostały opracowane. Uważam, że na tym etapie mamy prawo samodzielnie go zwrócić. Oczywiście należy to omówić z innymi światowymi liderami. Ale nawet istnienie przynajmniej taktycznej broni nuklearnej wydaje mi się znaczącym narzędziem we wszystkich negocjacjach i bezpieczeństwie narodowym.

To może być rzeczywistość w najbliższej przyszłości? Jeśli mówimy o kompletnym kompleksie nuklearnym, to oczywiście zajmuje to wiele lat. Ale jeśli w sprawie taktycznej broni nuklearnej, to jest to absolutnie realistyczne. Co więcej, niektóre z nich mamy. Co najważniejsze, zachowaliśmy możliwości intelektualne i potencjał. Mamy częściową infrastrukturę, która jest również zachowana, i musimy zostać przywrócone.

Oczywiście współczesna broń nuklearna, nowoczesne badania nuklearne różnią się od tych, które zatrzymaliśmy. Ale wszystko to można przywrócić, odbudować i stanie się naszym prawdziwym silnym punktem wsparcia. Czy uważasz, że nasi partnerzy mogą przynieść nam broń nuklearną? Myślę, że tego nie chcą. Jest to oczywiste, ponieważ rozumieją również, że wraz z nadejściem broni nuklearnej mamy kolejny silny kraj na mapie świata.

Nie jest to poszukiwane przez naszych partnerów, ale istnieją ich własne interesy narodowe. Musimy polegać na naszych interesach narodowych, a nie na interesach narodowych innych krajów. Bardzo ważne jest, aby zmienić ten pogląd i stać się narodowym, trochę samolubnym pod tym względem. Zawsze musimy zacząć od budowy własnych planów na przyszłość i pod względem własnego bezpieczeństwa, przede wszystkim z naszych interesów narodowych.

Oczywiście jest prawdopodobne, że nie będą to bardzo podobać, ale nie powinniśmy się tym zainteresować. Musimy pracować, jeśli podejmiemy dla nas decyzję, że jest to dla nas jako naród, jako potrzeba kraju, musimy zacząć pracować i zdawać sobie sprawę, a nie tylko obawiać się, że ktoś tego się nie spodoba. Ostatnie naloty kodeksu podatkowego spowodowały oburzenie, w tym w wojsku.

Czy myślisz o takich środkach CCC? Myślę, że jesteśmy winni faktu, że takie wydarzenia się dzieją. Czy podoba mi się ten chaos i cyrk, które występują okresowo? Nie, im się to nie podoba. Oczywiście chciałbym, żeby wyglądało inaczej. Ale my, jako społeczeństwo, sami stworzyliśmy tę sytuację, zorganizowaliśmy ją sami, sami kowale naszego szczęścia. Tak jak? Nie, nie podoba mi się. Czy istnieje inna opcja? W tej chwili, że widziałem krótkie nie.

Jednak w przyszłości nastąpiła zmiana w pracy z populacją, różne podejścia do przygotowywania ludzi. Jest to praca z reputacją wojska, armii itp. , Informacje i agitacje oraz odpowiednia rekrutacja państwowa. Wszystko to może zmienić tę sytuację. Ale nie zrobiliśmy tego wcześniej, a teraz czerpaliśmy owoce, gdy widzimy zjawiska takie jak Raida of the Shopping Center.

Możemy to naprawić, aby mobilizacja nie była wymuszona, ale na przykład motywowanie? Nie może być całkowicie motywujące, jest nierealne. Żadna wojna o dużej skali nie trwała wyłącznie u wolontariuszy. Tak czy inaczej, nadal będziemy musieli uciekać się do mobilizacji. Ale pytanie brzmi, w jaki sposób ta mobilizacja jest traktowana, jak zachowują się z zmobilizowanym, abyś mógł to zmienić. Najważniejszą rzeczą jest zmiana relacji społecznej.

W tym celu konieczne jest na poziomie państwa, najpierw rozpocząć pracę z ludnością cywilną. Jest to przygotowanie cywilów, poczynając od szkół, uniwersytetów, każdej pracy, którą osoba musi przejść pierwsze podstawowe szkolenie. To natychmiast usunie wiele pytań od każdego cywila, który po prostu się tego boi. Nie mówi się, że wszyscy Ukraińcy wejdą do armii po swoich studiach. W żadnym wypadku, więc nie może być.

Ale wszyscy Ukraińczycy powinni być przygotowani na rzeczywistość, która się dzisiaj dzieje. Do tej pory istnieją centra szkoleniowe w kraju, które przygotowują ludność cywilną. Osobiście zorganizowałem szkolenia cywilne przed rozpoczęciem pełnej inwazji. Kursy, które odbyliśmy przed rozpoczęciem pełnej spółki, ogólnie dały nam prawie cały personel w pierwszych dniach pełnej wojny, która do nas przyszła.

To tylko ludzie, którzy przeszli przez ten szkolenie, którzy wiedzieli, co robić, co wewnętrznie, moralnie różni się. To samo dzieje się teraz na każdym kursie lub lekcji, która dzieje się w regionach. Prawie każdy problem zawsze ma kilka osób, które następnie idą do armii. Przychodzą, zyskują wiedzę, tracą lęki, znajdują odpowiedzi, zmieniają motywację, podejście do tego, co się dzieje. Rozumieją dlaczego, jak i dlaczego to robić.

Dlatego uważam za niezwykle ważne pod tym względem współpracę z ludnością cywilną, którą ignorujemy cały ten czas, chociaż może to w dużej mierze stać się fundamentalne w stanie społeczeństwa. Ponadto odpowiednie informacje współpracują z ludźmi, w szczególności w ośrodkach szkoleniowych. Rozumiemy, że wielu widziało, jak działają centra szkoleniowe sił zbrojnych, nie jest to dobre wrażenie, ale musimy to zmienić.

Na każdym etapie musimy podjąć szereg zmian, które wpłyną na fakt, że społeczeństwo ukraińskie będzie różne pod względem mobilizacji. Nawet tarolodzy, których ironią z ironią, będą mieli więcej faktów, na których będą polegać niż współcześni eksperci wojskowi. Niektóre prognozy wskazują na możliwe zakończenie aktywnych walk w 2025 lub 2026 r. Co sądzisz o takim ramach czasowych? Nie przejdźmy do ram czasowych, ale do takich prognoz, jakie traktuję.

Na czym polegają? Ile takich prognoz słyszeliśmy przez cały ten czas? Fakt, że jesienią, za kilka miesięcy, tygodni, w przyszłym roku, coś z tego stało przynajmniej? O ile pamiętam, nie. Ile razy pociski zakończyły się w Rosji - we wrześniu, w grudniu, ale za każdym razem, gdy się nie kończą, stają się tylko więcej. Ogólnie rzecz biorąc, jestem bardzo zły na wszystkie te prognozy ekspertów, ponieważ nie rozumiem, na czym polegają.

Najprawdopodobniej nawet tarolodzy, do których ironię, będę miał więcej faktów, na których będą polegać niż we współczesnych ekspertach wojskowych, którzy o tym mówią. Nie rozumiem, jak mogą to przewidzieć. Jeśli spojrzysz teraz na linię frontu, oznacza to, że Rosjanie będą walczyć przez długi czas i będą bardzo. Rozwijają swoje zasoby, szukają nowych zasobów, aby kontynuować tę wojnę. Dlatego nie widzę, aby nasz przeciwnik planował się gdzieś zatrzymać.

Przeciwnie, zwiększa swoją siłę i intensywność działań wojennych na Wschodzie. Dlatego uśmiecham się z wszelkimi prognozami i radzę ludziom nie żyli prognoz, ale żyli rzeczywistością. Ukraina będzie miała wystarczającą ilość zasobów na długą wojnę? To samo zależy od nas, jeśli używamy ich prawidłowo, aby właściwie zbliżyć się do systemu żołnierzy, jeśli opracujemy własną bazę zasobów, to tak, będziemy mieli dość.

Tutaj jednak naszym najważniejszym zasobem, od którego wszystko zaczyna się, nie są skorupy, a nie sprzęt, jest to zasób naszej postaci, naszą wytrzymałość. Jeśli mamy dość państwa, wytrzymałości, staniemy się. Absolutnie w to wierzę. Jeśli za każdym razem żyjemy od prognozy do prognozy, czekamy na wybory, czekamy na przeniesienie jakiejś broni, więc będzie to trudne. Jeśli wszyscy pójdą, zacznij pracować, będziemy mieli wystarczającą ilość zasobów.

Rada Verkhovna przyjęła prawo o osłabienie odpowiedzialności za HCP. Powiedziałeś, że ta inicjatywa „Problemy z niezbyt inteligentnymi i niekompetentnymi dowódcami nie rozwiązują”. Co jest nie tak z tym prawem? Fakt, że nie rozwiązuje problemu, który został wyrażony, tak jakby wszystko to zostało stworzone. W ogóle nie rozwiązuje tego problemu, ale tworzy innych. Mianowicie niszczy dyscyplinę w armii.

Widzieliśmy już przykłady tego, jak ludzie otwarcie zaczynają być dumni z tego, że wyjechali w HCP i że nie będzie żadnej odpowiedzialności. I biorąc pod uwagę, jak trudno jest dziś przetrwać ukraińską piechotę . . . konieczne jest zrozumienie, że ukraińska piechota doświadcza niezwykle złożonej i po prostu nierealistycznej liczby problemów, które prawie nikt nie może sobie wyobrazić.

Będąc tam, dostaje sygnał: „Przyjaciel, więc nie możesz tolerować, możesz pójść do HSC i nie będziesz o tym. To niszczy dyscyplinę, na której wszystko jest zbudowane w armii. Dyscyplina jest obowiązkowa, a jej przestrzeganie jest niezwykle ważne i niezwykle ważne.

A jeśli jeden ze złożonych obszarów tylko jeden dzień ma batalion postanowił udać się do HSC? Co wtedy zrobimy? Kto będzie za to odpowiedzialny? Żołnierze, którzy opuścili to miejsce, lub zastępcy, którzy pozwolili? Myślę, że będą oceniać dowódców, żołnierzy, a nie zastępców, którzy stworzyli to prawo. Widzę więc więcej problemów niż rozwiązanie. Czy myślisz, że „niekompetentni” dowódcy i jak sobie z nimi poradzić? Istnieją niestety.

W rzeczywistości sama armia musi z nimi walczyć. Dzisiaj mamy przykłady, kiedy słyszą o takich problemach. Oczywiście nie wszyscy. Niestety, czasami istnieje taka praktyka i jest to głównie związane z dowódcami najwyższego kierownictwa i prawie nigdy nie dotyczy dowódców plutonu, ust, batalionów, a nawet większości brygad. Na tym poziomie powstała już linia dowódców, którzy wyrosli z pola bitwy, a wraz z nimi nie ma takich problemów, ale istnieje doświadczenie.

Dziś istnieje praktyka, gdy dowódca jest po prostu mianowany, ponieważ jest on zaznajomiony z kimś lub ma tytuł lub inne rzeczy, a nie z powodu jego autorytetu w armii i doświadczenia bojowym. Są z tym problemy. Takie sytuacje czasami występują w armii. Kiedy krzyczą, czasami nawet wpadają do samolotu publicznego. Należy to odpowiedzieć. A co najważniejsze, jest to, że nie musisz się bać armii, aby rozwiązać te problemy.

Ponieważ czasami ten problem występuje właśnie dlatego, że boi się rozwiązać zarówno z dołu, jak i z góry. Dno boi się narzekać, aby u żołnierzy nie ma ataków ze strony starszego dowództwa i nie chcą wiedzieć o problemie w armii z góry. Tak więc problemy w armii z ciszą nadal nie zostaną rozwiązane, więc najważniejsze - nie boją się ich rozwiązać. Są, częściowo decydują, a czasem nie. Podkreślasz znaczenie treningu wysokiej jakości nowych bojowników.

Co jest najważniejsze podczas szkolenia rekrutów? Bezpośrednie szkolenie rekrutów. Faktem jest, że dzisiaj w naszych warunkach studiów nie może być warunkowe, tak jak było wcześniej w ośrodkach szkoleniowych, kiedy formalnie opuściłeś miesiąc, półtora, dwa, wszystko - zostały napisane. Oznacza to, że jesteś podstawowym wojownikiem, wcale nic nie wiesz - medycyna, nowoczesne środki walki.

To formalne uczenie się jest niezwykle szkodliwe, ponieważ pociąga za sobą ogromną liczbę problemów, w tym straty na polu bitwy. Uczenie się jest naszą podstawą, jest podstawą w trzecim zespole szturmowym. Dużo zwracamy uwagę - zarówno szkolenie żołnierza, nauczanie sierżanta, jak i szkolenie oficera. Niezwykle ważne jest, aby absolutnie wszystkie te linki były szkolone i ciągłe ewoluowane.

Zwłaszcza biorąc pod uwagę, że dziś wojna szybko wkracza w kierunek technologiczny i niezwykle ważne jest, aby te ćwiczenia miały miejsce. Była wymiana doświadczenia między jednostkami i dowódcami, ale wszystko zaczyna się od podstawowej edukacji podstawowej. Nie możemy sobie pozwolić na Rosjanie. Rosjanie w niewoli mówią, że zasadniczo prawie nie zdarzają się w zasadzie. Mają główne zadanie, aby dostać się na nasze pozycje, wszystko.

Z wszystkich treningów, które przechodzą, jest taktyka pracy w grupie i inżynierii. To znaczy, zaczynasz natychmiast kopać. Nie możemy sobie na to pozwolić. W Rosjan dwie osoby pochodzą z ust i odpowiada im, wszyscy inni umarli. Pasują do nich, wysyłają nowe usta. Nie możemy tak dużo walczyć. Musimy podejść do wskaźnika jakości naszej piechoty. W związku z tym, jeśli chcemy piechoty, która jakościowo wykona misje bojowe, musimy przeprowadzić nasze szkolenie.

Należy to zrobić od samego początku, od podstawowego przygotowania do dostania się do jednostki, jest to podstawa, jest to podstawa. Jeśli nie mamy wyszkolonego żołnierza w wykopie, bez względu na to, jak mogą być, i bez względu na dowódcę, niestety nie będą w stanie jakościowo wykonać zadania bojowego.

Na jakim poziomie jest podstawowe szkolenie na Ukrainie? Jeśli mówimy średnio, większość centrów szkoleniowych w siłach zbrojnych jest absolutnie odpowiednia i jest normalna w przypadku podstawowego treningu. Z tego, że słyszę dalej od osób przeszkolonych w innych ośrodkach szkoleniowych, wciąż są one niedbale związane z tym procesem.

Z reguły odnosi się to do tych centrów szkoleniowych, w których kierownictwo nie było na froncie, i zawsze powoduje to powstanie tych konsekwencji. Jeśli sam dowódca centrum treningowego walczy, jestem absolutnie pewien, że zawsze potraktuje poważnie w swoim centrum szkoleniowym w swoim procesie treningowym i na pewno będzie kontrolować jakość szkolenia.

Ogólnie rzecz biorąc, mamy dość normalny poziom treningu bojowego, ale należy pamiętać, że przygotowanie nie kończą się w centrum treningowym, trwa zawsze, nawet po wejściu do jednostki bojowej. Twoje szkolenie trwa przez całą usługę, w każdej minucie, w której nie wykonujesz zadania bojowego i nie spoczywając na zadaniu bojowym, studiujesz-to jest zasada w trzecim zespole szturmowym. Z tego powodu staramy się zachować wysoki poziom przygotowania naszego wojownika.

Sytuacja z przodu jest taka, że ​​opieramy się, a nie marzymy o powrocie terytoriów. Jak oceniasz perspektywy przywrócenia okupowanych terytoriów? To niezwykle trudny proces. Szczerze mówiąc, nie rozumiem, jak to zrobić w najbliższej przyszłości, biorąc pod uwagę okoliczności i harmonogram sił, które mamy. Myślę, że dzisiaj musimy trzeźwie skoncentrować się na utrzymaniu terytoriów, które mamy. Musimy ustalić priorytety.

Wszystko super marzymy o powrocie terytoriów i musimy myśleć, marzyć i planować o tym. Musimy jednak również spojrzeć na rzeczy i zrozumieć, co nadal koncentruje się, musimy trzymać terytoria pod naszą kontrolą. Kiedy możemy ustabilizować tę sytuację, kiedy możemy stanowczo stać na stanowiskach, które zajmujemy dzisiaj, możemy porozmawiać o powrocie tych terytoriów, których nie kontrolujemy tymczasowo.

Mogę powiedzieć, że sytuacja z przodu jest taka, że ​​opieramy się, a nie marzymy o powrocie terytoriów. Oczywiście trzeba to zrobić, aw przyszłości to zrobimy. Musisz jednak być trzeźwy. Jak myślisz, co jest kluczem do udanej reintegracji tych regionów? Naprawdę mam odpowiedź. Wszyscy bardzo martwią się tym, jak będziemy wtedy z tymi terytoriami, tam ludzie, którzy żyli dużo czasu bez nas, pod kontrolą Federacji Rosyjskiej. Ale wcale nie widzę żadnego problemu.

Walka z współpracownikami było prawo. Tutaj jego adaptacja pomoże nam prawidłowo współpracować z personelem, który pracował przeciwko Ukrainie na tym terytorium. Ponadto zaludniamy to terytorium ukraińskimi weteranami i nie będzie tam żadnych problemów. Twoim zdaniem, na co najbardziej wpływa duch bojowy ukraińskich żołnierzy w obecnym środowisku, kiedy wojna trwa od kilku lat? Jest to niezwykle trudne z motywacją ukraińskiego żołnierza dzisiaj.

Prawie wszystko, co dzieje się dzisiaj, demotywuje ukraińskiego żołnierza. A fakt, że dziś trzyma, jest nierealistycznym dziełem każdego żołnierza na sobie. Dzisiaj nie chodzi o motywację, dziś o obowiązku i braku innych opcji. Motywacją powinna być praca z nią, ale dziś chodzi bardziej o obowiązek każdego z nas. Jak pracujemy z tą motywacją? Czy możemy to ulepszyć? Możemy ciągle pracować.

Po pierwsze, musisz przestać grać w nieistniejących opowieściach i żyć prawdziwie. Musisz usłyszeć osoby bezpośrednio z przodu, o problemach, które mówią. Zarówno w armii, jak i z tyłu powinny pozostać prawem sprawiedliwości. Każdy powinien zobaczyć, że środowisko na Ukrainie jest odpowiednie dla wszystkich - tych, którzy walczą, a ci, którzy nie walczą, a nie selektywnie dla niektórych kategorii. Dziś na polu bitwy prawie nie ma sprzętu.

Byłeś aktywnie zaangażowany w wiele operacji we wschodniej Ukrainie. Który według ciebie jest kluczowym elementem sukcesu podczas napaści w obecnych warunkach wojny? Nie dokonuje się udanego napaści bez nowoczesnych środków technicznych, jest to niezwykle ważne. Dzisiaj na polu bitwy prawie nie ma sprzętu, ale jest wojownik lub rzeka i cała masa środków technicznych, takich jak drony naziemne, latające, pływające, te, które przynoszą, importuje i ewakuację.

Oczywiście jest to właściwe planowanie. Wdrażani autorytatywni dowódcy, którzy są wdrażani, obok bojowników wykonują zadanie bojowe, którym ufają, i zapewniają im wszystko, czego potrzebują, aby wykonać to zadanie - obserwacja, zastosowanie, szkody, ewakuacja.

W obecności tych wszystkich rzeczy burze prawie zawsze odniosą sukces, gdy mówimy o absolutnie prawdziwych rzeczach, a nie wtedy, gdy zadaniem jest szturm za wszelką cenę, łamanie czoła o obronie, zamiast myśleć o innych opcjach rozwiązania sytuacja. Jeśli mówimy o napadach, które trzeci OSHBR, wszystko zaczyna się od planowania. W dalszej części autorytatywnych dowódców wdrożenie i zapewnienie zespołu ze wszystkim, co jest niezbędne do tej operacji.

Brygady zaangażowane w bitwy mają pewien procent niskiego produkcji, a jednocześnie tworzone są nowe załogi. Twoim zdaniem, dlaczego tak się dzieje? Dlaczego nie masz istniejących załóg? To jest moje pytanie, z którym żyję przez chwilę, nie mogę znaleźć odpowiedzi. Cóż, w armii ani w armii nie ma odpowiedzi. Wojsko nie odpowiada na to pytanie. Dlaczego się dzieje? Mogę pewnie powiedzieć, że nie istnieje żadna brygada bojowa, w pełni wyposażona, nie istnieje.

Co więcej, trudno będzie nawet znaleźć brygadę, której pracuje ponad 40%. Do tej pory nasz personel jest łatwiejszy do tego problemu, ponieważ zapewniamy się kosztem własnej rekrutacji. Mamy znacznie wyższy poziom konfiguracji niż we wszystkich innych załogach. Jeśli ogólnie mówimy, zwykle jest to do 40%, to sprzęt przeciętnej brygady, która wykonuje zadania bojowe na dowolnym z obszarów frontu.

Ale jednocześnie tworzone są nowe załogi, których nie doświadczają doświadczonych oficerów, którzy napędzają zero personelu, którym brakuje broni i bezpieczeństwa. Dlaczego to jest zrobione? Nie mam odpowiedzi, z wyjątkiem tego, że może to wyglądać jak przypuszczenie, że ktoś jest po prostu zarabowany. Nie mam innej odpowiedzi, oni (nowe brygady - wyd. ) Nie mogą zasadniczo wykonywać zadań bojowych.

Nawet jeśli mają w jakiś sposób ukończyć je i podporządkować innym załogom, stwarza to również szereg problemów dla wszystkich zespołów, trudno jest zarządzać tymi jednostkami. Zamiast tego moglibyśmy przenieść personel do zespołów, w których są dowódcy bojowe z doświadczeniem. Kiedy dana osoba wchodzi do takiej jednostki, w taki czy inny sposób integruje się i przejmuje doświadczenie bojowników lub sierżantów, którzy są blisko niego.

I każda brygada bojowa, która pokazała się na polu bitwy, rozszerzyła się na podział, który mógłby zapewnić sobie odpowiedzialność i w pełni wykonywać zadania bojowe. Zrobilibyśmy rozwój dowódców, które mamy. Dzisiaj na polu bitwy jest tak wielu dowódców, którzy są gotowi dalej się rozwijać, ale spoczywają na fakcie, że nie ma gdzie się rozwijać. Tworząc podziały, możemy to osiągnąć.

Wypełnilibyśmy te podziały personelem, ale z jakiegoś powodu tak się nie dzieje. Wiem, że w poprzednim dowódcy -Ciew i w teraźniejszości problemy te wzrosły, ale z jakiegoś powodu nie osiągają realizacji, z jakiegoś powodu nadal tworzymy niepotrzebne, nieefektywne nowe załogi. Jak oceniasz informacje o tej wojnie? Jak ważna jest właściwa komunikacja ze społeczeństwem w takich krytycznych okresach? Jest to ważne i konieczne, konieczne.

Ponadto praca informacyjna jest jednym z naszych narzędzi, których musimy użyć. Nie tylko oglądanie, ale musimy tworzyć pracę informacyjną, komunikację i stan społeczeństwa oraz właściwy kierunek lub wzmocnić niektóre rzeczy. Oznacza to, że jest to narzędzie, z którym musimy dziś pracować. Co musimy poprawić w tym kierunku? Musimy określić naszą politykę informacyjną jako całość, ponieważ istnieje uczucie, że nie mamy informacji ani strategii jako państwa.

Dlatego na początek musiała przynajmniej pojawić się. W jaki sposób wojna na Ukrainie zmienia tradycyjne pomysły na temat taktyki i strategii działań wojennych? Dzisiaj, na Ukrainie, wszyscy przewodnicy używania żołnierzy są całkowicie przepisani. Na polu bitwy jest na polu bitwy, że wszystkie zasady postępowania są całkowicie przepisane, od taktyki pracy najmniejszego ogniwa lub grupy, a kończąc na stosowaniu całej brygady lub jednostek specjalnego celu.

Wszystko się zmieniło - praca inżynierska, zasady maskowania, ruchu, napaść. Wszystko się zmieniło. Absolutnie wszystko. Wszelkie sekcje, punkty, które widzisz w instrukcjach, do tej pory, zachodnie, nawet najnowocześniejsze. To tutaj na Ukrainie na polu bitwy, ponieważ jest to wojna technologiczna, której nigdy wcześniej nie widziała. Zmienia się codziennie, ponieważ wróg znajduje decyzję. Szukamy tego od razu.

Znaleźliśmy opozycję, wróg zaczyna szukać opozycji dla naszej opozycji, i tak się dzieje codziennie. Dotyczy to zarówno Reba, jak i Dronów, pracy grup, które są na polu bitwy. Dlatego absolutnie wszystko jest przepisane, zasady wojny. Dziś jest to nowoczesna wojna technologiczna. Jakie nowe podejścia uważasz za najbardziej skuteczne? Jest to praca małych małych grup w połączeniu z pracą dronów. Technika straciła wagę na polu bitwy.

Ale byliśmy w stanie zmniejszyć potrzebę funkcjonalną, taką jak piechota, poprzez technologię. Staramy się usunąć pracę piechoty w ewakuacji. Teraz nawet wzrost BC można sprzedać bez użycia piechoty, a zatem zmniejsza ryzyko utraty tej piechoty. Oznacza to, że ludzie nie są ranni podczas pracy nad logistyką, nie umierają. Wszystko dzieje się kosztem dronów i tych, którzy jeżdżą i ci, którzy latają.

Jeśli wystąpi ewakuacja, to znowu, dziś nie można ryzykować ludzi, ale możliwe jest ewakuacja rannych za pomocą drona. Nie zawsze jest to teraz możliwe, oczywiście, w tym względzie jest wiele pracy. Ale mamy już takie doświadczenie, kiedy to zrobiliśmy, i było to możliwe. Kiedy ewakuowaliśmy rannych bez użycia piechoty, i było to skuteczne i byliśmy w stanie uratować ludzi.

Так само в нас є вже досвід організації засідок за допомогою дронів. Я вважаю, що технології — це те, в що ми маємо з головою зануритися, це те, де лежить відповідь про те, як перемагати більш кількісного ворога. Зараз буде непогода, болота, дощі.

Як це впливає на роботу дронів, вони запускаються? Uruchomić. Це впливає на роботу, на кількість годин, який дрон може працювати, на якість. Але все все одно працює, навіть взимку.

Якщо ми говоримо про дрони, які літають, то є два сезони, в які найгірше працювати — це восени та весною, коли дуже велика вологість. Мороз і спека не заважають, мають вплив на роботу, але не заважають. Ти можеш працювати, враховуючи ці нюанси.

Зокрема, що взимку, наприклад, батарея працює менше. Є два сезони, коли найскладніше — це коли найбільша вологість. І там є навіть певні часи, коли взагалі працювати майже неможливо. Це, як правило, вранці.

Але здебільшого навіть в цих питаннях постійно шукаються рішення та відповіді, і вони поступово знаходяться. Наприклад, зараз вже дрони з оптоволокном літають і є багато інших рішень, за рахунок яких ретранслятори вже давно ніхто не розгортає, як антени.

Вже вони теж перебувають у повітрі і дають змогу далі літати, отримувати якісніше зображення. З еволюцією дронів стає на фронті легше, чи ворог також розвивається? Противник також розвивається.

Коли ми знаходимо якусь технологію, ворог, як правило, знаходить своє рішення так само, а ми знаходимо рішення боротьби з тим, що вигадав ворог. На сьогоднішній день є, наприклад, напрямки, в яких, вважаю, ми більше досягли.

Це, наприклад, FPV, по їхньому застосуванню українська армія на декілька кроків попереду російської, але противник, наприклад, зі скидами набагато більше працює, у нас там досвід застосування набагато менший.

Росіяни хизувалися, що їхній "Орлан" ніхто не може дістати, але ми знайшли рішення, як його збивати. У відповідь на це вони модернізували БПЛА, щоб ми тепер знову шукали нове рішення, як тепер дістати на тій швидкості та тій висоті, на якій тепер він літає.

Тобто це постійна робота, процес, який не закінчується. Зараз поки що ми себе забезпечити не можемо. Чи очікуєте ви, що підтримка Заходу залишатиметься стабільною? Які кроки необхідні для її збереження? Ні, нам потрібно сконцентруватись на забезпеченні самих себе.

Сьогодні без підтримки Заходу нам буде надзвичайно складно, і треба просити, вимагати, брати, але дуже нерозумно будувати своє майбутнє з планами завжди десь щось просити, так не буде.

Будь-яка допомога рано чи пізно закінчується або зменшується, тому ми не можемо планувати своє майбутнє, виключно розраховуючи на те, що нам завжди будуть давати кошти, зброю, техніку і все інше.

Може щось статися у цих країнах, коли їм це буде потрібно, і вони залишать собі, а не будуть віддавати нам, постійно допомагати коштами.

Я думаю, ви всі бачите, як європейські країни вже реагують, та й навіть США, на кожну з останніх допомог саме коштами, там все більше всередині зростає напруга з приводу того, чому вони повинні це робити.

Так чи інакше ця напруга зростатиме, тому я вважаю, що ми все ж таки маємо думати над своїми власними можливостями та їх побудовою. Чи можемо ми в найближчій перспективі почати самі себе повністю забезпечувати? Ми вже мали це робити, потроху це відбувається.

У нас розгортаються підприємства по створенню в тому числі дронів і снарядів. Проте це не та швидкість, яка сьогодні необхідна. Треба це робити набагато швидше, масштабніше і переходити всій країні саме на цей режим роботи. Зараз поки що ми себе забезпечити не можемо.

Як ви бачите своє майбутнє після війни? Чи плануєте ви залишатися у військовій сфері, чи, можливо, перейти до політики? Я не залишуся у військовій сфері, це можу вам сказати точно.

Я буду в армії до тих пір, поки буде війна, тому що не бачу іншого варіанту, окрім як бути дотичним до безпосередньо питань безпеки, захисту й всього іншого. Але при цьому я з радістю, як тільки буде така можливість, зніму з себе форму і повернуся в цивільне життя.