Taktyka USA zapobiegająca eskalacji pomoże Ukrainie wygrać wojnę – The Washington Post

Pisze o tym Ron Waheed, dyrektor generalny Magellan Investment Holdings i prezes zarządu firmy Arcanum, zajmującej się wywiadem strategicznym, pisze o tym w swojej felietonie dla The Washington Post. Ron odwiedził Ukrainę, gdzie odwiedził Pokrowsk, gdzie zobaczył, jak ukraińska armia broni się przed przeważającymi siłami rosyjskimi.

Ponadto Wachid miał okazję osobiście porozmawiać z Naczelnym Dowódcą Sił Zbrojnych Ukrainy Oleksandrem Syrskim, który przekonał go, że Pokrowska, jeśli zostanie ostatecznie zajęta, będzie drogo kosztować Rosję i że Rosja będzie nadal obficie krwawić w miarę zbliżania się do każdego dodatkowego metra ukraińskiej ziemi.

Podkreśla, że ​​USA nie powinny skupiać się na dostarczaniu rakiet Tomahawk, które trudno będzie szybko rozmieścić, ale na dostarczaniu broni, którą można natychmiast rozmieścić. Jednocześnie ważne jest zwiększenie presji ekonomicznej, aby zmusić Moskwę do wyrażenia zgody na wynegocjowane zaprzestanie działań wojennych. Ekspert podkreśla, że ​​Ukraina już demonstruje swoje zdolności adaptacyjne. Tak, ukraińskie drony dalekiego zasięgu uderzyły w głąb Rosji.

Zwraca także uwagę na „odważną” operację Web, w której ukraińskie służby wywiadowcze unieszkodliwiły około 34% rosyjskich bombowców, gdy te znajdowały się na ziemi za pomocą dronów. „A operacje dronów morskich sprawiły, że rosyjska Flota Czarnomorska stała się bezsilna. Stany Zjednoczone powinny pomóc we wzmocnieniu tych nowych atutów.

Współpraca w dziedzinie innowacji w tym sektorze nie tylko pomaga Ukrainie w jej dzisiejszych zmaganiach, ale także uczy lekcji, które kształtują sposób, w jaki armia amerykańska będzie stawiać czoła przeciwnikom w przyszłości” – podkreśla Vahid. Zauważa, że ​​Ukraina potrzebuje środków, które będą w stanie powstrzymać natarcie Federacji Rosyjskiej na lądzie, a także pomogą odeprzeć ataki w powietrzu.

Jako przykład podaje rakietę o rozszerzonym zasięgu (ERAM), która jest kompatybilna z ukraińskimi myśliwcami F-16 i ma zasięg około 400 km. Odnotowuje także niemieckie rakiety manewrujące Taurus i podkreśla, że ​​broń ta dałaby Ukrainie możliwość trafienia nacierających sił rosyjskich, węzłów logistycznych, linii zaopatrzenia i centrów dowodzenia, bezpośrednio podważając zdolność Rosji do utrzymywania operacji ofensywnych.

Osobno Vahid odnotowuje sankcje wobec największych rosyjskich koncernów naftowych. Jego zdaniem logicznym kolejnym krokiem byłoby wprowadzenie wtórnych sankcji, które zniechęciłyby zagraniczne koncerny do zakupu rosyjskiej ropy.

Ekspert sugeruje, że na początek negocjacji Ukraina mogłaby zaproponować strukturę zarządzania okupowanym Donbasem wzorowaną na Porozumieniu Wielkopiątkowym, czyli porozumieniu pokojowym mającym na celu zakończenie konfliktu w Irlandii Północnej, zawartym 10 kwietnia 1998 roku pomiędzy rządami Republiki Irlandii i Wielkiej Brytanii.

Ustaliła, że ​​Irlandia Północna pozostaje częścią Wielkiej Brytanii, ale w przyszłości ludność regionu będzie miała prawo decydować w sprawie zjednoczenia wyspy większością głosów. Zdaniem Vahida, według takiego planu Donbas powinien pozostać częścią Ukrainy, ale ze znaczną autonomią lokalną, gwarantowaną ochroną języka i administracją wspieraną przez wielonarodowe siły pokojowe.

Zapobiegłoby to przekształceniu się sytuacji w regionie w zamrożony konflikt, a jednocześnie przywróciłoby integralność terytorialną Ukrainy w tym regionie. „Bez względu na ostateczny wynik negocjacji przyjęcie jakiegokolwiek kompromisu terytorialnego musi łączyć się z zapewnieniem Ukrainie długoterminowej przyszłości z gwarancją bezpieczeństwa i integracji gospodarczej z partnerami zachodnimi. Udział Ameryki w każdym takim porozumieniu jest obowiązkowy.