Burza z lotniskowców. To, co wiadomo na temat pocisku X-22, który został dotknięty przez rosyjskie siły zbrojne w Dnieper

X-22 Storm to rodzina naddźwięcznych skrzydlowanych pocisków przeciwsłonecznych. Rakieta została opracowana w 1958 roku przez wysiłki OKB-155-1. Amunicja jest częścią arsenału strategicznych bombowców TU-22M3 o długości 11,6 metra i średnicy 0,94 metra. Jego waga wynosi 5780 kg, z czego część walki wynosi 960 kg, jeśli używana jest część walki Fugas. Prędkość X-22 wynosi 3,5 MACH 4200 km/h.

Tak wysokie stawki osiągnięto przez silnik marszowy za pomocą ciekłego silnika rakietowego. Podczas działania ZSRR powstało wiele modyfikacji rakiety, a Federacja Rosyjska została utworzona na podstawie pocisku X-32. Początkowo rakieta została stworzona, aby uderzyć w cele morskie. W ZSRR nazywał się burza z lotniskowców. W latach siedemdziesiątych była to okropna broń przeciwko celom morskim, ale przeciwko naziemnym celom X-22 nie jest tak skuteczna.

900 kg materiałów wybuchowych i wysokiej prędkości zobowiązuje rakietę X-22 do dokładności. Jednak radzieccy inżynierowie tego nie zrobili. X-22 ma przestarzały element. Aby trafić w cel na ziemi, pilot bombowy TU-22M3 musi być najpierw widoczny za pomocą stacji radarowej w samolocie i na głowie radaru X-22. Po przejęciu obiektu naziemnego należy go zidentyfikować, a następnie uruchomić. Na tym etapie mogą wystąpić błędy, jak pisze Defense Express. Baza technologiczna lat 60.

może pozwolić ci uchwycić wymagany cel. Ponadto w ZSRR natychmiast założono, że 9 pocisków X-22 było zobowiązanych do zniszczenia lotniskowca. Ze względu na prymitywny radar i system nawigacji bezwładnościowej oparty na żyroskopie, okrągłe odchylenie X-22 wynosi 600 metrów. Oznacza to, że jeśli siły zbrojne Federacji Rosyjskiej są ukierunkowane na obiekt w rozwoju miast, wówczas rakieta może osiągnąć dowolny punkt w odległości 600 metrów.

Dlatego doktryna ZSRR obejmowała zastosowanie X-22 z głowicą nuklearną w celu zrekompensowania niedokładności wpływu. Nie tylko niska dokładność rakiety, ale także jej przygotowanie do użycia, zwiększa trudności. Silnik rakietowy wykorzystuje wyjątkowo toksyczne paliwo rakietowe, więc personel serwisowy wykonuje wszystkie manipulacje w masce gazowej i specjalnym magazynie. Najwyraźniej właśnie dlatego miejsce wpływu na Dnieper od dawna zostało wędzone.

Zakres rakiety X-22NA wynosi 600 km. Dalszy cel, tym mniejsza dokładność. Dlatego w Federacji Rosyjskiej starają się ich wykorzystać do maksymalnego podejścia do celu, ale bez wchodzenia na terytorium Ukrainy. Dowództwo sił powietrznych stwierdziło, że Ukraina nie ma obiektów obrony powietrznej, które mogłyby powalić pocisk X-22. Związek Radziecki początkowo opracował amunicję w celu przezwyciężenia obrony powietrznej wroga. Stąd najwyższa prędkość i marsze lotu do 22,5 km.

Większość systemów rakietowych anty -powietrza nie jest w stanie go powalić. „Od początku rosyjskiej agresji wojskowej ponad 210 pocisków zostało zwolnionych na terytorium Ukrainy. Żadne z nich nie zostało zestrzelone przez środki obrony powietrznej” - powiedział porucznik generalny Mykola Oleshchuk. Dodał również, że wszystkie poprzednie stwierdzenia bicia X-22 były fałszywe. Tylko bardziej nowoczesne patrioty Pac-3 i Samp/T Patriot Pac-3 i SAMPS można powalić.