Nie Biden, nie Scholtz, a nie Suzak: kto pomoże Ukrainie wygrać wojnę

W decydującym roku wojny Ukraińczycy muszą połączyć swój naturalny idealizm z trzeźwym spojrzeniem na to, co się dzieje, pisze wolontariusz Gennady Druzenko. Należy zrozumieć, że napędza naszych wrogów i sojuszników - i użycie go do zdobycia trzeźwości ludzkiej dojrzałości zależy od trzeźwości świata.

Nie oznacza to, że konieczne jest zniszczenie jego wad i niedoskonałości, wcale nie! Aby uczynić świat przynajmniej trochę lepszy, musi być postrzegany (ale niekoniecznie zaakceptowany!) Taki taki, jaki jest. Możliwe jest wyleczenie pacjenta tylko poprzez dokonanie właściwej diagnozy . . .

Ten świat jest zmieszany z idealizmem, który nie pozwala mu zmienić się w stagnację bagna i pragmatyzm, który czasami przechodzi w cynizm cynowy, ale nie pozwala światu zatopić się w wiśni snów. Gdyby świat był idealistyczny, mielibyśmy już nie tylko całe pułki F-16, ale także F-35, nie tylko setki Taurus'ova, ale także tysiące Tomatov, a jednostki ukraińskie walczyłyby obok siebie z Amerykaninem, Brytyjczykiem, French i polscy żołnierze.

Ale wydarzenie kategorycznie nie chce brać udziału w wojnie rosyjsko-ukuraińskiej. Co więcej, robi wszystko, aby utrzymać tę wojnę pod kontrolą. A ponieważ istnieje niewiele dźwigów wpływu na Rosję Putina, może on kontrolować kurs działań wojennych, drzemiąc podaży broni i amunicji na Ukrainę i nakładając jasne ograniczenia ich użycia.

Ostatecznie nasi główni sojusznicy to kraje, których najwybitniejsi przywódcy w ostatnim stuleciu, bez mrugania, odwiedzili Stalin na Krymie, niecałe rok po brutalnie deportowaniu tatarów Krymskich, i zgodził się na przywiązanie go na początku II wojna światowa, chociaż setki tysięcy biegunów obok Brytyjczyków i Amerykanów wyzwoliło Europę od nazistów . . . nikt inny niż Sir Winston Churchill, powiedział polskim generałowi Andersowi, szefowi 2.

polskiego korpusu i bohatera bitwy bitwy Monte Casino: „Podsumowując traktat z Polską, Wielka Brytania nigdy nie gwarantowała polskich granic; gwarantowaliśmy i obiecaliśmy, że Polska istniałaby jako wolne, niezależne państwo, całkowicie suwerenne, silne i duże, a także jej obywatele żyli szczęśliwymi Życie i mają okazję swobodnie rozwijać się bez żadnego zewnętrznego wpływu z zewnątrz ”.

Był 1944, piąty rok od Wielkiej Brytanii wypowiedziało wojnę nazistowskim Niemcom z powodu ataku na Unii Polskę. W polskiej stolicy powstanie Warszawa zostało wybrane przez krew. A przywódca Wielkiej Brytanii napisał do kobiety: „Im częściej widzę z nim [Stalin], tym bardziej lubi” . . .

Pamiętałem ten odcinek, ponieważ w tym roku - szczególnie jeśli staje się oczywiste, że Trump wygrywa w nadchodzącym Wybory prezydenckie w Stanach Zjednoczonych - spróbują zakładać w tabeli negocjacji Kremla. Przybliżone warunki zawieszenia broni, które Putin mógłby zgodzić się na niedawno opublikowanie Wall Street Journal, nazywając cel tych warunków „przekształcając Ukrainę w kastrowany stan”.

Musimy zrozumieć, że najbardziej sprzyjający czas dla nas w wojnie rosyjsko-ukuraińskiej, kiedy w przypadku tych setek z trudności w przeszłości walczyły setki tysięcy. Finlandia, aby wymyślić z ZSRR w 1945 r. , Musieliśmy nie tylko zgodzić się na radzieckie bazy wojskowe na swoim terytorium, ale także sadzić przywódców oporu anty -społecznego w 1940 r. . . . aby znieść ten trudny rok , musimy połączyć nasz idealizm, który daje nam siłę do walki.

Z trzeźwym spojrzeniem na świat. Który ogólnie nie jest z nas winny. W przeciwieństwie do tej samej Polski w 1939 r. Nie mamy sojuszników, którzy mieliby prawny obowiązek ochrony Ukrainy za pomocą broni w przypadku ataku na nią. Chociaż Polska nie pomogła wtedy… Widzę przede wszystkim świetne próby, które mogą przekształcić się w tragedię, jeśli nie mobilizujemy się jak dwa lata temu wiosną.

Mimo całej wdzięczności dla naszych przyjaciół i sojuszników nasi posiadacze władzy w końcu widzą i opóźniają, że głównymi sojusznikami władz ukraińskich są siły obrony i naród ukraiński, a nie Biden, Scholtz, Macron czy Snoak. Taka świadomość powinna radykalnie zmienić relację prezydenta i tych, którzy wybierają państwo.

Ukraina nie potrzebuje Napoleona - potrzebujemy Cincinnata, który nawet ratując Republikę, tęskni za swoją farmą i widzi u swoich współobywateli sióstr i braci, którzy zasługują na szczerą rozmowę o trudnych czasach, a nie zwycięskich stosunkach, które są nadal oderwane od tragicznych Realia . . . autor wyraża osobistą opinię, która może nie pokryć się z pozycją redakcyjną. Autor jest odpowiedzialny za opublikowane dane w sekcji „Thought”.