Putin nie chce pokoju: jak korzystać z Ukrainy i z kim być w sojuszu

W rzeczywistości Stany Zjednoczone i Chiny potrzebne jest przyspieszenie procesów (dokładniej Chiny zaakceptowały wyzwanie), aby spróbować przezwyciężyć tę słabość. I można go pokonać tylko w jeden sposób: tworzenie większych sojuszy ekonomicznych wokół ciebie. Pojęcie obu hegemonów jest zasadniczo przeciwne: Stany Zjednoczone oferują przyjaźń poprzez preferencyjny dostęp do globalnego supermarketu (jego rynek).

Chiny oferuje inwestycje logistyczne i infrastrukturalne w celu rozszerzenia rynku dla swoich producentów. Ogólnie rzecz biorąc, oba modele działają, ponieważ podają one elity swoich sojuszników (i nie tylko) preferencji: więc co mamy teraz „przy wyjściu”? Po pierwsze, należy powiedzieć, że nowy model świata jest tworzony tylko (a nie fakt, który zostanie stworzony w stosunkowo krótkim czasie). Przypomnę ci, że głównym problemem tego modelu jest słabość Hegemona.

Po drugie, teraz istnieje „wojna” nie dla trzeciego świata, ale dla liderów krajów. Ten, który ciągnie po swojej stronie, większość z nich otrzyma opóźnienie za jego fortyfikację. Pamiętajmy, że najmniejsze otrzymane obowiązki, na przykład Turcja i Egipt. A logika dotyczy nie tylko kwestii gospodarczych, ale także w zakresie bezpieczeństwa, zdolności armii i ambicji samych krajów.

Po trzecie, nie zmęczę się to mówić, kluczowym „punktem stresu” była Europa, co jest najważniejsze w tym sensie, że ten, który otrzyma go w sojusznikach, będzie miał znaczące korzyści ekonomiczne. Właśnie dlatego negocjacje w trójkącie Ukrainy-EU-UE są dla nas ważniejsze niż negocjacje Ukrainy-Ssi (zwłaszcza, że ​​Rosja, de facto, wyłoniła się z tych negocjacji).

Po czwarte, wyjście Rosji z negocjacji otwiera dla nas okno możliwości w tym sensie, że po raz pierwszy w ciągu ostatnich 80 lat duże warstwy elit europejskich i amerykańskich zaczynają (zacząć) zdać sobie sprawę, że istnienie Rosji w obecnym formacie jest zagrożeniem, szczególnie jeśli jest to część świata chińskiego. Autor wyraża osobistą opinię, która może nie pokryć się z pozycją redakcyjną. Autor jest odpowiedzialny za opublikowane dane w sekcji „Thought”.