Tajwan gromadzi broń na wojnę z Chinami: nazwany 6 najbardziej niebezpiecznymi środkami ataku (zdjęcie)

Na koniec 2024 r. NCSist wyprodukował ponad 1000 rakiet i planuje kontynuować pracę w tym samym tempie w tym roku. Szacuje się, że poziom produkcji tajwańskich pocisków w 2024 r. Do dwóch lat przed harmonogramem oraz ze względu na zwiększenie automatyzacji linii produkcyjnych tajwańskich, NCSisist rozszerzył do 16 linii masowych dla kilku ważnych systemów rakietowych i dronów. Należą do nich: Wszystkie te systemy będą kluczowe dla Tajwanu w przypadku wojny z Chinami.

System Chien Hsiang to amunicja przeciwdziałająca promieniowaniu. Po raz pierwszy zaprezentowano go w 2017 r. Na wystawie technologii lotniczej i obronnej w Taipei. Został zaprojektowany do przeciwdziałania radarom i systemom obrony powietrznej armii ChRL. Dron ma skrzydło Deltai i przypomina izraelską amunicję lufy „Harpia”.

Uważanie z tytułu złego działają na silniku gazowym i może pokonać prawie 1 tysiąc kilometrów, wpływać na stacje radarowe wzdłuż południowo -wschodniego wybrzeża Chin lub przedmiotów morskich i uderzać bardzo głęboko w kontynencie Chin. Dron może zawiesić się w powietrzu do pięciu godzin, co pozwala mu patrolować i czekać, aż cele emitują sygnały radarowe, które przejdą do celu i może rozwinąć prędkość do 500 km na godzinę podczas nurkowania do celu.

Rakieta Wan Chien to rakieta powietrzna. Jego nazwa jest przetłumaczona jako „Dziesięć tysięcy mieczy”. Rakieta pozwala uderzyć na duże odległości. Zaczęło się rozwijać w 2000 r. Pod nazwą kodową „Project of Boży Topór”. Pomysł został podjęty przez American AGM-154 (JSOW) oraz pociski brytyjskie i francuskie Storm Shadow, z których Ukraina stosuje obecnie podczas wojny z Federacją Rosyjską. Zakres lotów Wana Chien wynosi ponad 200 kilometrów.

Opracowywana jest kolejna rakieta Wan Chien II, która może wpływać na cele w odległości 400 kilometrów. Rakiety te poruszają się z przepuszczalną prędkością do 0,8 Maca (980 km/h) i są wyposażone w silnik turboventing. Wan Chien używa bezwładnego systemu nawigacji (INS) i globalnego systemu pozycjonowania (GPS) do poruszania się po linii środkowej trajektorii.

Casetal Warheads of Rocket zawierają do 100 bomb wyposażonych w detonatory powolnego działania w celu przenikania do stabilnych celów. Rakieta została zaprojektowana w celu stłumienia wroga obrony powietrznej (SEAD) i wysokich strajków na kluczowe cele wojskowe - lotniska, porty, rakiety i obiekty radarowe, a także dla żołnierzy.

Ta skrzydlona rakieta, która tłumaczy się z Tajwanu jako „odważnego wzrostu”, jest wariantem tajwańskich rakiet Hsiung Feng Iie (HF-2E) o zwiększonym zakresie lotów. Długa rakieta ma cylindryczny budynek, tępy nos, tylne przesuwane skrzydła i przypomina amerykańską rakietę Tomahawk. Tajwan ma 3 warianty tego systemu. Podstawowy HF-2E ma na celu pokonanie celów przybrzeżnych. Może pokonać odległość od 498 do 700 kilometrów.

Druga opcja ma większy zakres, model ze zwiększonym zakresem lotów może dotrzeć do Uhang, Cindo, Szanghaju i Nanquin. Oficjalnie jego zasięg lotów wynosi od 1000 km do 1200. Trzecia opcja jest w rozwoju - będzie miał zakres lotów do 5149 km. Hsiung Sheng może rozwijać prędkości do 100 km na godzinę.

Używa INS/GPS do prowadzenia i może poruszać się na bardzo niskiej wysokości od 15 do 30 metrów nad ziemią, aby uniknąć radarów i wspinać się bezpośrednio przed ostatnim nurkowaniem, aby uchwycić cele i uniknąć przeszkód. Celem tego systemu będą punkty dowodzenia i pojemniki, lotnisko, centra logistyczne i magazyny zaopatrzenia.

System Tien Kung III został zaprojektowany w celu przeciwdziałania szerokiej gamie zagrożeń powietrza, w tym chińskich myśliwców, skrzydlowanych pocisków, pocisków promieniowania i taktycznych pocisków balistycznych o niskiej wysokości. TK III uruchamia pionowo rakietę z 4 stabilizatorami ogona w celu wysokiego prawdopodobieństwa uszkodzenia jednego strzału.

Rakieta wykorzystuje zaawansowane filtry ceramiczne i węglowe, a wiara nosowa może wytrzymać temperatury do 1832 stopni Fahrenheita. Zakres lotów wynosi od 45 kilometrów do 199. Przechwytniki TK III mogą rozwinąć prędkości do 7 uderzeń lub około 8574 km/h, co jest prawie dwukrotnie większą niż prędkość amerykańskiego systemu obrony powietrznej PAC-3 i znacznie szybciej niż prawie każdy potencjalny cel powietrza.

TK III wykorzystuje INS z informacjami o celu pochodzącym z początkowej instalacji, do lotu na linii środkowej trajektorii, podczas gdy aktywne wytyczne radarowe z mikrofalową głową napięcia w nosie do nawigacji o wysokiej prowizji jest inicjowana w końcowej fazie.

Celem Tien Chen II lub TC-2 jest zapewnienie tajwańskim obrońcom zdolności do pokonania poza zasięgiem widzenia (BVR) w celu przeciwdziałania chińskim samolotom (w szczególności chińskim Chengdu J-20 „Mighty Dragon” i Shenyang J-16), dronów i rakiet. Jego aktywne wytyczne radarowe i zniszczenie kilku celów mogą konkurować z amerykańską rakietą Amraam 120 Amraam, chociaż są one tańsze.

TC-2 to usprawniona cylindryczna rakieta z głową radaru impulsowego i złożonymi skrzydłami w niektórych wariantach. Jest wyposażony w INS, kanał transmisji danych na środku trajektorii i aktywnego radaru dla ostatecznych wskazówek, które zapewnia funkcję „wypalonego i zapomnianego”. Model podstawowy ma 37-kilometrowy zakres lotów, podczas gdy TC-2C (rozszerzony zakres) może pokonać odległość do 59 km od punktu lotu.

Jeśli chodzi o prędkość, model podstawowy rozwija prędkość około 4900 km/h, a TC-2C-About 7382 km/h. HF -3 jest naddźwiękową rakietą przeciwpiętrową (PKR) z możliwością walki z statkami i celami lądowymi.

Hsiung Feng III nie jest pociskiem balistycznym, ponieważ nie porusza się za trajektorią balistyczną o wysokiejcie; Zamiast tego wykonuje lot rejsowy o małej wysokości dzięki zintegrowanej prędkości rakietowej (IRR), który wykorzystuje połączony akcelerator paliwa stałego z płynnym silnikiem bezpośredniego przepływu, aby zapewnić długi naddźwiękowy lot krążownika.

HF-3 jest cylindryczną rakietą z czterema kanałami wejściowymi i czterema przyciętymi powierzchniami sterowania delta. Podstawowy model HF-3 pokonuje odległość od 120 do 199 kilometrów i porusza się z prędkością 3065 do 4292 km/h. Jest to rakieta o niskiej zawartości rakiet lecących nisko nad morzem. Może uniknąć stacji radarowych z manewrami końcowymi.