„Trubadurs of the Empire”: Jak przetrwać zimę bez „orzechów” lub de -potrakcji przestrzeni kulturowej

24 lutego ukraińska przestrzeń kulturalna odwróciła się. Wykazani rosyjskiej imperialności i nigdy nie pogodzimy się z nimi okrutna pełna agresja Rosji przeciwko Ukrainie zmusiła świat do drżenia. A Ukraińczycy patrzą na swoje podejście do rosyjskiej kultury, która jest nierozłączną i ważną częścią rosyjskiej polityki neokolonialnej, i zachęcają świat do jej bojkotu. Komponent kulturowy jest integralną częścią zdolności obrony kraju.

A agencje rządowe ponoszą szczególną odpowiedzialność obywatelską na froncie kulturowym. Wykluczenie rosyjskiej treści jest oczekiwaną i odpowiednią reakcją na wszystko, czym jest wróg. Jest to świadomość, że kultura rosyjska jest kulturą kolonialną, która głęboko podała naszą istotę. Fala oporu kulturowego na nową falę potężnego oporu na wszystko związane ze stanem agresora rozpoczęła się 24 lutego.

W pierwszych dniach pełnej inwazji Rosji na Ukrainie, ukraińskiego teatru, grup muzycznych, instytucji kulturalnych i edukacyjnych zaczęły porzucić nazwiska zawierające słowo „rosyjski”, nazwiska Rosjan w nazwiskach tych instytucji, od tych instytucji, od tych instytucji repertuar rosyjskiego pochodzenia. 24 lutego słowo „rosyjski” zostało wycofane przez decyzję personelu teatru sztuki akademickiej Nikolaev. Oświadczenie o zmianie nazwy krajowego teatru dramatu.

Lesya Ukrainka, która w Kijowie pojawiła się na miejscu teatru 28 lutego, podpisana przez dyrektora dyrektora artystycznego Michaila Reznikovicha, a 2 marca słowo „Rosjan” zostało usunięte z nazwiska regionalnego dramatu akademickiego w Odessie regionalnego dramatu akademickiego. Teatr. Kharkiv Academic Russian Drama Theatre Named As jako 1 marca Pushkin opublikował oświadczenie, że postanowiono usunąć nazwę rosyjskiego poety i słowa „rosyjskiego” z nazwy teatru.

Rada Regionalna Kharkiv zatwierdziła zmianę nazwy teatru 24 grudnia, teraz nazywa się teatr akademicki akademicki Charkiv. Niestety nie wszyscy profesjonaliści, których Ukraina uważa ambasadorów kultury, poparli bojkot rosyjskiej kultury podczas wojny. Szczególna dyskusja wciąż powoduje muzykę rosyjskich kompozytorów Petera Tchaikovskiego lub skromnego Mussorgsky'ego.

Szczerze nie rozumiem, w jaki sposób usprawiedliwiając siebie, niektórzy z naszych słynnych muzyków porównują zakaz muzyki Tchaikovsky'ego z warunkowym zakazem „tabeli Mendeleev”: mówią, muzyka, jak dokładne i naturalne nauki, nie ma narodowości. To nie. Dzieła sztuki rodzą się konkretnych ludzi w szczególnym kontekście historycznym i społecznym. Oraz artyści, pisarze, kompozytorzy nadają swoje stanowisko.

Te narracje, które są szyte w przesłaniu dzieł sztuki tych autorów, tworzą w szczególności świadomość Rosjan, wiara we własne wybór Boga, specjalną ścieżkę Rosji i inne irracjonalne stwierdzenia, które negują prawo Inne ludy do samostanowienia na terytorium wyimaginowanego „rosyjskiego świata”. Na początku września 2022 r.

Wszystkie kropki „i„ wyznaczone przez dekret rosyjskiego dyktatora Władimira Putina „koncepcja polityki humanitarnej Federacji Rosyjskiej za granicą”. Zgodnie z tym dokumentem nosiciele „rosyjskiego świata”, symbole Rosji i Kultury Rosyjskiej są pisarzami Lev Tolstoy i Fedir Dostoevsky, kompozytorzy Petro Tchaikovsky, Dmitrija Shostakovich i inni.

Tak więc popularyzacja osobowości, wykonanie dzieł znanych amerykańskiej badacza Evy Thompson nazywa „Troubadours of the Imperium”, podczas obecnej wojny jest interpretowana jako szczera propaganda kultury wroga. Okno naszych teatrów nie ma głodu repertuarskiego. A w dobrze zachowanym ignorowaniu rosyjskiej kultury istnieje zysk dla rozwoju kulturowego zarówno Ukrainy, jak i ogólnego świata.

Nadmierny podziw dla „wielkości kultury rosyjskiej”, sztucznie zasadzonej przez wieki, nie dał nam, Ukraińców, możliwość poświęcenia się głębszym badaniu i rozwoju kultury rodzimej oraz odkryciu innych kultur. Mamy wszystko, aby odzyskać. Na przykład przed wojną nastąpiło pewne fiksacja na temat wykonania niektórych dzieł rosyjskiego pochodzenia, takich jak maratony baletowe „orzechowca” w różnych krajach w okresie Nowego Roku i Bożego Narodzenia.

Wszystko „owinięte” w „tradycję”, ale sztucznie ograniczyło nas i zmusiło nas do nieskończonego żucia tej samej „gumy kulturowej”. Pełna inwazja rosyjska w pełnej skali pomogła znaleźć genialną alternatywę: krajowa opera Ukrainy oferowała zaktualizowany występ baletowy „Snow Queen”.

Wróżka baletowa była oparta na pracy o tej samej nazwie duńskiego pisarza Hansa Christiana Andersena, a komponent muzyczny w kontekście obecnej wojny został zmieniony na kompilację dzieł kompozytorów Edward Grieg, Jules Massne, usuwając fragmenty fragmentów dzieł rosyjskich autorów. Ten udany ukraiński produkt kulturalny wkrótce będzie mógł ocenić za granicą.

Narodowa opera LVIV na noworoczne wakacje oferuje balet „Królewna Śnieżka i siedmiu krasnoludów” Polski kompozytor Bogdan Pavlovsky, operę „Lis Nikita” współczesnego ukraińskiego kompozytora Ivan Heaven, tradycyjnego koncertów Europe Strauss. Państwowe instytucje kulturalne powinny pomóc w procesie „łagodnej ukraizacji”, ustalić równowagę ukraiństwa i obecność europejskiej kultury światowej w naszej dziedzinie mentalnej.

Ponieważ, jako dyrektor artystyczny National Academic Academic Academic Drama Drama Theatre Rostislav Derbilsky, zwrócił uwagę: „Derusification musi najpierw dotknąć naszych mózgów i dusz”. Nawiasem mówiąc, 24 lutego osiem występów rosyjskich autorów zostało wydalonych z repertuaru teatru Ivano-Frankivsk. Straszna wojna otworzyła paradoksalne okno możliwości opowiedzieć światowej społeczności o naszej starożytnej oryginalnej bogatej kulturze bez rosyjskiego kontekstu.

Na przykład ukraińscy muzyka i ukraińscy wykonawcy, nasi pisarze i artyści, występując w różnych miejscach świata, mają silny wpływ emocjonalny na zagraniczną społeczeństwo, a ich talenty przyciągają globalną uwagę na nasz kraj.

I zamiast pauzy Petro Tchaikovsky'ego, muzyka ukraińskich geniuszów jest słyszana w najbardziej prestiżowych salach: Boris Lyatoshynsky, Mykola Leontovich, Valentin Sylvestrov, Oleg Kiva, Zoltan Almashi, Miroslav Skoryk, Victoria Poleva, Yevgeny Stankgeny. Wspólne wysiłki, ukraińska przestrzeń kulturalna jest uporczywie usuwana z rosyjskiej treści. Obserwujemy przełom i postęp w postrzeganiu Ukrainy w wymiaru kulturowym. Podjęto już ważne kroki.