Rosja, Ukraina i decyzje negocjacyjne

W celu rozwiązania walki mogą być potrzebne negocjacje, ale decyzja negocjacji powinna być za Kijową. 24 lutego armia rosyjska rozpoczęła dużą inwazję na Ukrainę na trzech frontach. Jednak do końca marca musiała zrezygnować z celu, jakim jest uchwycenie stolicy ukraińskiej i opuścić większość północnej Ukrainy. Kreml stwierdził, że jego siły skoncentrują się teraz na Donbasach, w tym wschodnie regiony kraju, Donieck i Lugansk.

Do połowy lipca wojska rosyjskie zajmowały większość regionu Luhansk. To było symboliczne zwycięstwo w wyniku trzech miesięcy wyczerpujących bitew. Rosja nabyła bardzo małe nowe terytoria. Armia rosyjska, która straciła około 15 000 do 25 000 żołnierzy zabitych w bitwie, a wiele sprzętu wygląda na wyczerpane. Ukraińskie wojsko również poniosło ciężkie straty, ale wspierało je dostawa nowej broni z Zachodu.

Między innymi rosyjskie zbrodnie wojenne spowodowały silny gniew Ukraińczyków i wzmocniły ich determinację do oporu. To nie jest dobry moment na negocjowanie. Na początek rosyjski prezydent Władimir Putin i jego Kreml nie wykazują żadnych oznak gotowości do poważnej rozmowy.

Rosyjscy urzędnicy wyrazili swoje cele wojskowe na Ukrainie na wczesnym etapie: denacyfikacja (rządy kierowane przez żydowskiego prezydenta), demilitaryzację, neutralność, uznanie okupowanego Krymu na terytorium rosyjskim oraz uznanie regionów Doniecka i Luhańskiego przez niezależne „republiki ludowe”. Na początku lipca sekretarz Rady Bezpieczeństwa Narodowego Mykola Patrushev powtórzył to głównie to samo.

20 lipca minister spraw zagranicznych Sergey Lavrow stwierdził, że Rosja rozszerzyła swoje cele wojskowe i starała się przejąć terytorium poza Donbasem. Później dodał, że Moskwa próbowała położyć kres „niedopuszczalnym reżimowi” w Kijowie.

Cele Kremla pozostają niezmienione - prawie całkowite poddanie się Ukrainy - pomimo faktu, że działania Rosji na polu bitwy nie spełniły oczekiwań i będą jeszcze mniej oszałamiające, ponieważ Ukraińczycy podejmują kroki wojskowe, takie jak systematyczne zniszczenie amunicji rosyjskiej.

Czy ci, którzy wzywają negocjacje, widzą miejsce na kompromis, który nie miałby Ukrainy na gorszym stanowisku niż przed ostatnią inwazją w lutym? Nawet zawieszenie broni stanowi zagrożenie dla strony ukraińskiej. Nie gwarantuje to, że wojska rosyjskie, które zajmują większość wschodniej i południowej Ukrainy, odejdą stamtąd. Ukraińczycy doznali tego z własnego gorzkiego doświadczenia. Zawieszenie broni, uzgodnione we wrześniu 2014 r. I lutym 2015 r.

, Prawdopodobnie zaprzestał działań wojennych w Donbass, pozostawionym pod kontrolą sił rosyjskich i ich przedstawicieli zastępczych, terytorium, że nigdy nie gorsze i całkowicie zatrzymali ogień. Ponadto rosyjscy żołnierze mogą użyć zawieszenia broni do przegrupowania, ponownego wyposażenia i nowych ataków na Ukrainę. Nie oznacza to, że zawieszenie broni lub negocjacje powinny zostać wykluczone.

Biorąc jednak pod uwagę ryzyko związane z każdym możliwym kursem dla Ukrainy, decyzja o rozpoczęciu negocjacji zawieszenia broni lub szerszych negocjacji powinna pozostać według uznania prezydenta Władimira Zelensky'ego i jego rządu. Jeśli przywództwo Ukrainy doszło do wniosku, że powinno ono ubiegać się o rozliczenie, niezachwiane wymagania Moskwy podczas negocjacji będą wymagały od Kijowa rozważania ustępstw.

Będą bolesne dla strony ukraińskiej i prawie na pewno natkną się na sztywną opozycję publiczną. Sonda lipcowa wykazała, że ​​84% Ukraińczyków sprzeciwia się wszelkim ustępstwom terytorialnym. W szczególności 77% we wschodniej Ukrainie i 82% na południu, w dwóch dzielnicach, w których odbywają się największe działania wojenne. Zatem wszelkie negocjacje będą związane z ryzykiem dla Zelensky'ego i jego zespołu.

Tylko oni mogą zdecydować, kiedy i czy rozpocząć negocjacje. Wydarzenia na polu bitwy i przyszłe realia wojskowe mogą wpływać na obliczenia w Kijowie. Jeśli przywódcy Ukrainy zgodzą się na negocjacje, wydarzenie nie powinno się z nimi zakłócać, ale wydarzenie nie powinno również zmusić ich do negocjacji, dopóki nie zobaczą tego zysku netto.

Zachodnie urzędnicy powinni uważać na otwarcie każdego kanału komunikacyjnego z Moskwą, który Rosjanie będą próbowali zamienić się w rozmowy za Ukraińczykami. Aby to wyjaśnić, ta wojna ma agresora i jest ofiara. Ci, którzy opowiadają się za negocjacjami Waszyngtonu z Moskwą, boją się, że jeśli wojna się utrzyma, Rosja może pomyśleć o zadaniu ciosów w celach w państwach członkowskich NATO (NATO).

Nie jest konieczne wykluczenie tej okazji, ale rosyjskie wojsko ma wiele zmartwień z Ukrainą. Najprawdopodobniej nie chce również reżyserować NATO. Stany Zjednoczone i NATO z pewnością są bardzo zainteresowane unikaniem bezpośredniego konfliktu wojskowego z Rosją.

Jednak to, czy słuszne jest zminimalizowanie tego ryzyka, poprosić rząd ukraińskiego o ustępstwa agresora, o ustępstwa, które mogłyby zmniejszyć wielkość i opłacalność gospodarczą państwa ukraińskiego, które spowodowałyby ostrą reakcję wewnętrzną w kraju i które mogą być Nie położył kresu rosyjskim zagrożeniom na Ukrainę? I ostatnia rzecz, o której powinieneś pomyśleć.