Podczas uruchamiania z powietrza 300 ER jest w stanie trafić cele w odległości ponad 500 km, w zależności od wysokości i prędkości platformy początkowej. To sprawia, że jest to narzędzie do głębokich uderzeń strategicznych obiektów wroga, pozostając poza obszarem większości systemów obrony powietrznej. Rakieta oparta jest na rozwiązaniach wcześniej stosowanych w UAV-230 (utworzonym z TRG-230) i UAV-122 (na podstawie TRG-122), ale z rozszerzonymi charakterystykami.
Jego długość osiąga 5 metrów, waga - około 900 kg, średnica - 370 mm. Jest prawdopodobne, że głowica waży ponad 150 kg, co sprawia, że rakieta jest odpowiednia do porażki bramek, takich jak punkty drużynowe, hangars, radary i magazyny amunicji. Wśród potencjalnych platform do użytku walki są bojownicy F-16, zdolne do noszenia jednej rakiety pod każdym skrzydłem, a także uavs ciężkich wstrząsów Akıncı, wyposażone w centralne węzły zawieszenia o pojemności do 900 kg.
Jednak najprawdopodobniej zostanie użyte 300 dronów ER w jednej kopii z powodu ograniczeń masy i wielkości. Roketsan pozycjonuje nowy system jako tańszą alternatywę dla skrzydlonych skrzydlowanych pocisków. With similar combat capabilities, the ballistic 300 ER requires less logistics and production costs while maintaining a strategic effect. To sprawia, że rakieta jest atrakcyjna nie tylko dla tureckich sił zbrojnych, ale także dla możliwych klientów eksportowych w regionie.
Oceniając ten rozwój, recenzenci Defense Express zauważyli, że Turcja została teraz włączona do ekskluzywnego „klubu” krajów, które mają własne pociski bazy lotniczej. Biorąc pod uwagę, że Izrael ma również własne rozwiązania w rakietach aerobalistycznych, pocisk 300 ER z zakresem do 500 kilometrów daje strategiczną parytet Ankara.
Wszelkie prawa są chronione IN-Ukraine.info - 2022