W arsenale Sił Zbrojnych Rosji znajduje się siedem rodzajów rakiet Iskander-M OTRK: które modyfikacje są priorytetem

Poinformowała o tym profilowa publikacja „Wojsko”. Według doniesień cena jednego takiego pocisku wynosi 192 miliony rubli (około 2,4 miliona dolarów). Wariant 1Ф2 charakteryzuje się unowocześnionym schematem detonacji i fragmentacji, co zwiększa jego skuteczność podczas uderzania w obszary. Podstawową modyfikację 9M723-1F1 zakupiono w znacznie mniejszych ilościach – około 59 sztuk, natomiast cenę za sztukę obliczono na około 3 miliony dolarów.

Ta wersja jest wyposażona w głowicę o wysokiej penetracji z elementami stalowymi, przeznaczoną do niszczenia sprzętu i personelu. Inny wariant, 9M723-1F3, jest również wyposażony w penetrującą głowicę odłamkowo-burzącą i ma zaktualizowaną konstrukcję kadłuba. Ministerstwo Obrony Federacji Rosyjskiej zamówiło 217 sztuk tego pocisku, którego koszt w poszczególnych latach wahał się od 189 do 238 mln rubli za sztukę.

Według danych Sił Zbrojnych Federacji Rosyjskiej, liczba głowic „Iskander” trafiających w kwadraty jest trzykrotnie większa niż liczba pocisków przeznaczonych do trafienia schronów. Ponadto można wyliczyć, że za 1046 głowic Rosjanie zapłacili 2,5–2,6 mld dolarów (trzy główne modyfikacje). w ciągu dwóch lat wojny na Ukrainie.

Analitycy zwrócili szczególną uwagę na modyfikację 9M723-1K5, wyposażoną w głowicę kasetową, przeznaczoną do rażenia dużych obszarów, personelu na otwartym terenie i lekko opancerzonych pojazdów. Należy zauważyć, że zamówiono około 185 takich rakiet. W analizie wspomniano także o modyfikacjach 9M723-1B wykorzystujących specjalną głowicę AA106. Wymiary i waga tej modyfikacji odpowiadają standardowi seryjnemu: długość wynosi 7,2 metra, a masa początkowa to 3,8 tony.

Jednocześnie mniejsza głowica waży około 410 kilogramów. Modyfikację 1F4 określa się jako najnowszą wersję z ulepszoną głowicą odłamkowo-burzącą i prawdopodobnie zmodyfikowanym materiałem wybuchowym w celu zwiększenia skuteczności przeciwko celom planarnym i ufortyfikowanym.

Ogólnie rzecz biorąc, analitycy zauważają, że wymienione rakiety są na wyposażeniu armii rosyjskiej i odzwierciedlają dywersyfikację arsenału bojowego kompleksu „Iskander-M” do rozwiązywania szerokiego zakresu zadań – od ataków na cele lotnicze po niszczenie ufortyfikowanych obiektów i siły roboczej. Wcześniej pisaliśmy o tym, czy ukraiński system obrony powietrznej Patriot jest w stanie zestrzelić ulepszone rakiety rosyjskiego kompleksu Iskander.