Głód pocisku i zużycie beczek. Armia rosyjska jest wyczerpana, pod koniec roku wpłynie ona na jego artylerię i pojazdy opancerzone

Twierdzą, że do końca roku Rosja odczuwa znaczną redukcję skorup artyleryjskich i dobrych pojazdów pancernych, podczas gdy ze względu na sankcje Federacji Rosyjskiej nie może kontynuować pełnej produkcji przemysłowej broni i uzupełnić ich zapasy. Film NB Day podsumował główne fakty z nowej publikacji Insider, która analizuje koszty zasobów armii rosyjskiej w pięciu kategoriach.

Autorzy śledztwa uważają, że idea „ogromnych rezerw broni artyleryjskiej”, która dotarła do Rosji z ZSRR, nie bierze pod uwagę ich prawdziwego stanu. W takich szacunkach informator uważa, że ​​ważne jest rozważenie szeregu czynników. Ograniczone stosowanie niektórych gatunków starej amunicji.

"Soviet shells for artillery could not be stored for a long time, and already in the summer of 2002, during the second Chechen campaign, the Russian army collided with a deficit of artillery shells of the main calibers 122 mm and 152 mm," - Przypomina informatorowi. Koszt części arsenału artylerii radzieckiej w poprzednich wojnach Federacji Rosyjskiej. Był „podważony” nie tylko przez wojny czeczeńskie i wojny w Gruzji, ale także na osiem poprzednich lat wojny z Ukrainą (od 2014 r.

), A nawet w większym stopniu - kampania w Syrii, twierdzą śledczy. Znacznie wyższy niż koszt rosyjskich pocisków w obecnej wojnie z Ukrainą. Tak więc, podczas dwóch wojen czeczeńskich, takie wydatki były teraz wiele, kiedy w bitwach przeciwko siłom zbrojnym Rosja zużywa do 40 000 - 60 000 skorup wszystkich typów dziennie (o wysokiej intensywności działań wojennych) i do 24 000 dziennie - ww. okresy bardzo warunkowego „kołnierza”.

Rzeczywiste stawki produkcji i przywracanie skorup artylerii w Federacji Rosyjskiej. Według szacunków poufnych do końca 2017 r. Rosja wznowiła 1,7 miliona amunicji i pocisków wszystkich typów (tj. Około 570 tysięcy rocznie 2014 r. , Kiedy to zaczął się taki program). Ponadto, w oparciu o obliczenia dotyczące przychodów odpowiednich przedsiębiorstw branżowych i udziałów Federacji Rosyjskiej, badacze oceniają stosunek naprawy i produkcji nowej amunicji jako 1: 2.

„Oznacza to, że każde 570 000 odzyskanych powłok stanowi do 1,14 miliona nowych. Zatem całkowity roczny wskaźnik uzupełnienia arsenałów artyleryjskich w 2010 roku nie przekroczył 1,6-1,7 miliona powłok wszystkich typów [każdego roku] ”, mówi informator. Podczas gdy w trakcie pół roku wojny z Ukrainą Rosję prawdopodobnie wydała już co najmniej 7 milionów skorup - bez uwzględnienia strat w magazynach granicznych w wyniku ciosów ukraińskich.

„Innymi słowy, jeśli intensywność wojny zostanie utrzymana na bieżącym poziomie, Moskwa staną przed prawdziwym głodem pocisku do końca 2022 r. I będzie musiała zmniejszyć wykorzystanie artylerii dla gospodarki” - powiedzieli śledczy. Problem zużycia beczek. W tym sensie bardziej trwałe są reaktywne systemy ognia w siatkówce (RSZV), podczas gdy w karabinach artyleryjskich (jak w pistoletach czołgach) pnie noszą znacznie szybciej.

Na przykład pnie rosyjskich czołgów mają zasób z 210 strzałów skorupy przeciwbólowych do 840 strzałów fragmentacji i skumulowanych skorup. Jednocześnie pni artyleryjskie, w zależności od kalibru, takiego jak pocisk i zasięg strzałów, mają zasób do 2000-3000 strzałów. W Rosji występują problemy z wydajnością usług terenowych i naprawą narzędzi artyleryjskich. „Pod koniec 2022 r. Zużycie artylerii zmniejszy jej skuteczność.

[…] Okazuje się, że oczekiwany głód pocisku powinien zbiegać się ze wzrostem deficytów broni artyleryjskiej ”, przewidują autorzy dochodzenia. Od 2014 r. Relacje kompleksu obronnego Federacji Rosyjskiej z krajami Zachodu zaczęły się „upaść i rozwinąć”, a sprzęt „zużył się szybciej niż zaktualizowany (jeśli można go w ogóle zaktualizować)”.

Wydajność problemu techninamiki, która połączyła przedsiębiorstwa przemysłu obronnego Federacji Rosyjskiej, wynosi (według prokuratury) około 2,3 miliona rubli rocznie (mniej niż 32 000 USD) ”, która jest około 9-10 razy niższa niż niższa niż 9-10 razy niższa niż amunicja amerykańskich producentów ”.

„Odcięcie od dostaw sprzętu zachodniego, części zamiennych i materiałów, a jednocześnie ograniczona w zakresie wydajności kapitału ludzkiego i pracy, rosyjscy producenci artylerii i amunicji nieuchronnie zmierzą się w najbliższej przyszłości, a nie ze stagnacją, jak w przypadku zmniejszenia produkcji” Winsider przewiduje.

Śledczy uważają, że jeśli w latach 2022-2023 Federacja Rosyjska nadal będzie w stanie utrzymać tempo produkcji sprzętu wojskowego rekrutowanego w poprzednich latach, to w kolejnych latach „nieuchronne jest upadek”. Jest to rosyjska broń o wysokiej zawartości, która należy do kilku rodzajów pocisków, przypominających wtajemniczonego. Jest to w szczególności: każdy z tych rodzajów pocisków w arsenale Rosji w przeddzień wojny wynosił kilkaset jednostek.

Poniższe czynniki świadczą o tym, że Federacja Rosyjska wydała znacząco: śledczy sugerują również, że obecne możliwości Federacji Rosyjskiej na tworzenie takich pocisków są gorsze od ich wydatków na Ukrainie. Objętości rocznej produkcji skrzydlonych i operacyjnych pocisków balistycznych każdego typu są mierzone średnio do 50 jednostek.

Kaliber pocisków morskich, pociski lotnicze X-101 i skrzydlate krajobrazy 9M729 bazy gruntowej („które są w ogóle są odmianami tego samego pocisku”) Federacji Rosyjskiej wytwarzają nieco ponad 100 jednostek rocznie. Według skrzydlonych rakiet Onyx liczba ta jest nieco wyższa niż ⸺ 55 jednostek, aw pociskach X-32, których produkcja zastąpiła X-22 rozpoczęła się w latach 2018-2019-jest mało prawdopodobne, aby przekroczyło 20 jednostek.

„Ogólnie rzecz biorąc, okazuje się, że produkcja rosyjskich pocisków o wysokiej zawartości w zakresie o powierzchni ponad 300 km wynosi 225 sztuk rocznie” -podkreślają śledczy, zauważając, że ocena „można dostosować w miarę odbierania nowych danych”. Obejmują one pociski skrzydeł lotniczych X-35 i X-59. Są to prostsze pociski, które są trudne do oceny w armii rosyjskiej, są uznawane przez śledczych.

Trudno jest również oszacować wielkość ich produkcji, więc poufny nie zajmuje oszacowania, jak długo Federacja Rosyjska może korzystać z takich skrzydlowanych pocisków o intensywności prądu. Jego główne straty są nie tylko niszczą w działalności wojennej, ale także od uszkodzeń skorup, innych awarii, a także wyczerpania silnika. Zatem silniki głównych rosyjskich zbiorników bojowych (T-72 i T-80 Różne modyfikacje) to nie więcej niż 1000 godzin.

Następnie muszą zmienić lub naprawić silniki i są wytwarzane na importowanym sprzęcie, co jest już problemem dla Federacji Rosyjskiej. Zakładanie, że rosyjskie czołgi, BMP, APC i BMD w wojnie pracują co najmniej 2-3 godziny dziennie, a następnie od lutego 2022 r. Pracowały 370-560 godzin. Dlatego lwia część rosyjskich pojazdów pancernych - w obliczu zachowania wysokiej intensywności bitew - do końca 2022 r. Musi się naprawić (jeśli nie zostanie zniszczony).

Wydajność takich napraw, a także produkcja nowego sprzętu, jest ograniczona w Rosji: są to około 650 zbiorników i pojazdów opancerzonych przez rok (ulepszone lub wyprodukowane), z których poufny przypomina, że ​​na początku tego. Wojna Armia miała około 2000 zmodernizowanych czołgów (z około 3300 czołgów w armii). A z ponad 16 000 pojazdów opancerzonych wszelkiego rodzaju odsetek nowych i ulepszonych wynosił około jednej czwartej.

Lotnictwo pozostaje groźną siłą armii rosyjskiej: dzisiaj, biorąc pod uwagę straty i awarie, Rosja jest nadal w stanie utrzymać około 400 samolotów bojowych różnych rodzajów i około 360 helikopterów w pobliżu Ukrainy (chociaż nie wszystkie z nich są szokiem, pisze The the Shock, pisze The Wtajemniczony).