Wojskowe siły zbrojne Arthura Asadowa zginęły na froncie: jego ojciec pracuje w centrali DNR Fighters (wideo)

To niesamowicie miły i zawsze wesoły facet z naszego sprzedaży. Minął rok w obronie Ukrainy . . . najlepszy. Arthure, jesteśmy twoimi dłużnikami” - powiedział . Arthur Asadov był dowódcą wsparcia ognia 49. zmechanizowanej brygady, która uczestniczyła w wyzwoleniu rodzynków w regionie Kharkiw. Był w rejonie ATO od 2015 roku, aw zeszłym roku poślubił dziewczynę o imieniu Karin.

Arthur powiedział również, że studiował w wojskowym Lyceum od 15 roku życia, a podczas pobytu w strefie ATO w ramach batalionu wolontariusza otrzymał ciężkie kontuzje. „Zawsze wiedziałem, że gdyby była wojna, to poszedłem do walki. Oddałem przysięgę, służyłem i mogę trzymać broń w rękach. Kiedy rozpoczęła się wojna, natychmiast poszedłem na front” - powiedział wojsko. Ojciec wojskowy uczestniczył w walce o Rosjan.

W wywiadzie wojownik wspomniał, jak jego ojciec wzywał go, aby nie brał ramion i mówił o „szybkim schwytaniu” Kijowa. „Nie blokuję tego (przez telefon), czasami się komunikujemy. I jestem ciekawy, na początku wojny, którą napisał - poddaj się. Teraz narracja się zmieniła, a on pyta - wiesz, czym są broń nuklearna?” Asadov powiedział. Asadov w październiku ubiegłego roku powiedział, że jego ojciec mieszka w Donnetsk i aktywnie wspierał bojowników DNR. Od 2017 r.

Pracuje w centrali i nie był zaangażowany w działania wojenne. „Czy zabiłbym mojego ojca? Gdzieś w centrali. Ale wysłałbym to ”--pomieścił Arthur Asadov w wywiadzie dla„ Służby wsparcia ”. „ Każdy ma swoją własną prawdę ”.

Krótko przed śmiercią 5 kwietnia wojsko opublikowało post na Instagramie, którego pierwsza propozycja, której pierwsza propozycja, której pierwsza propozycja opublikowała był następujący: „Jeśli nagle umrę na wojnie (nie idę, ale nagle!). Więc chcę was poprosić wszystkich, abyś nie robienia petycji o zadaniu bohatera Ukrainy. ”„ Wszyscy, którzy są na polu bitwy, wszyscy bohaterowie.

Musisz zrozumieć, że bohater Ukrainy jest najwyższą nagrodą państwową i należy ją przyznać za wybitne i heroiczne działania. Umrzeć na wojnie, nie jest aktem heroicznym. Jest to akt, w którym każdy wojownik powinien być gotowy - napisał. Wierzył również, że na Ukrainie system przyznawania „System przyznania” jest trochę z powodu tyłka, a wielu niezrozumiałych ludzi otrzymuje nagrody państwowe. „Ta sama nagroda otrzymuje psa i wojownika, który był w Mariupolu.