Izraelska rakieta „Zeev” lub jaka jest asymetria w akcji

Inżynierowie, myśląc, doszli do prostego wniosku: jeśli nie mamy wystarczającej ilości samolotów wstrząsowych, aby rzucić wroga bombami koague, rzućmy samą bombę, ale nie używając samolotu. Rezultatem takich refleksji było stworzenie rakiety Zeev (Wolf) w dwóch wersjach: 250 i 500. „Zeev 500” był najprostszą rakietą z odległością tylko 1 kilometr, ale wpływ jej zmiany był mniej więcej taki sam jako 500.

Zeev 250 był dokładnie tym samym rakietą, ale z efektem FAB-250 i 4,5 kilometra. Rakieta ZEEV 500 była aktywnie używana podczas wojny wyczerpującej (1967–1970) przeciwko armii egipskiej. Zwykle na egipskich pozycjach było kilka takich pocisków, aby przestać ostrzał z ich strony przez kilka dni. Dokładność rakiety była niska, ale pozostała o średnicy 12 metrów, a wpływ Fugas umożliwił użycie „ZEEV” na 200 x 200 metrów.

Zastosowanie walki tych pocisków wykazało ich wysoką wydajność. Tak, piechota bez ryzyka dla samolotów może wywołać front pierwszej linii bez oczekiwania na lotnictwo izraelskie. Na przykład 9 marca 1969 r. Zeev uderzył w siedzibę armii egipskiej w Ismaly, niszcząc szefa sztabu Egiptu Abd al-Munima Er-Riyadh i kilku innych starszych oficerów. Na zdjęciu widać chwile „przed” i „po„ porażce kwatery głównej.

Zdjęcia pokazują dzięki inżynierom i wezwaniu: „Niech wilki będą owocne i pomnożone”. Rakieta była wyjątkowo tania i prosta, co umożliwiło jej produkcję w dużych ilościach, a jej skuteczność świadczy fakt, że jej najnowsze zastosowanie zostało zarejestrowane w latach 90. w stosunku do pozycji Hezbolli w Libanie.

I to jest czas, przez minutę, kiedy samoloty F-16 były już w Izraelu, kiedy zostały opracowane i stały w uzbrojonym „Spike” PTRK i kolejnej broni zaawansowanej technologii.