W materiale analitycznym założyciel zasobu Defense Blog, Dilan Malyasov, pisze, że z powodu mobilizacji i strat na dużą skalę Rosja stanęła w obliczu gwałtownej redukcji dostępnego personelu wojskowego. Wielu wykwalifikowanych robotników wysłano na front, polegli lub zostali ranni.
Fabryki, które wcześniej pracowały zarówno na rynek krajowy, jak i na eksport, przestawiły się na tryb „sterowania ręcznego”, starając się realizować rosnące zamówienia po cenach, które nie pokrywają już kosztu własnego. Zaznacza się, że zachodnie sankcje w dalszym ciągu niszczą bazę technologiczną rosyjskiego przemysłu obronnego. Według wewnętrznych szacunków koszt importowanych komponentów wzrósł „dziesięciokrotnie, a nawet setki razy”.
Niedobory dotknęły elektronikę, oleje, płyny techniczne i inne niezbędne materiały. Próby substytucji importu systematycznie kończą się niepowodzeniem, ponieważ wiele rosyjskich odpowiedników nie spełnia standardów operacyjnych.
„W jednym z przechwyconych listów dyrektora generalnego zakładów produkujących instrumenty Murom wyjaśniono, że fabryki „muszą dostarczać produkty po stałych cenach ustalonych na rok 2019”, natomiast zmuszone są „kupować komponenty po cenach rynkowych i za przedpłatą”. Inny dyrektor napisał, że pieniędzy od państwa nie wystarczy nawet na pokrycie odsetek od pożyczki, które trzeba zaciągnąć, aby zapłacić dostawcom” – pisze Maljasow.
Pod presją znajduje się także baza przemysłowa Federacji Rosyjskiej w wyniku ataków ukraińskich dronów i rakiet, które uderzyły w fabryki, magazyny, obiekty logistyczne i paliwowe. Akty sabotażu zakłócają transport kolejowy i niszczą infrastrukturę, a ukraińskie sieci wywiadowcze ujawniają słabe punkty przedsiębiorstw. Eksport, który tradycyjnie pokrywał straty w produkcji krajowej, praktycznie ustał.
Rosja utraciła dostęp do wielu rynków międzynarodowych, a kontrakty zostały zamrożone lub anulowane z powodu sankcji, problemów z płatnościami i braku możliwości dostaw kluczowych komponentów. Przykładami są odmowa Egiptu zakupu Su-35 i odmowa Indii zakupu nowych rosyjskich okrętów ze względu na brak możliwości wymiany ukraińskich instalacji turbin gazowych.
Kryzys dotknął niemal wszystkie kluczowe spółki rosyjskiego przemysłu obronnego: część fabryk zgłasza zamrożenie płatności na 3-5 lat i dziesiątki milionów rubli strat z powodu dostaw po stałych cenach ustalonych już w 2019 roku. Ogólnie rzecz biorąc, jak zauważa Maljasow, model rosyjskiego przemysłu obronnego przez dziesięciolecia opierał się na niskich cenach krajowych i opłacalnym eksporcie.
Teraz ten schemat został zniszczony przez sankcje nałożone na banki, logistykę, ubezpieczenia i technologię. Obecna sytuacja może zatem popchnąć Moskwę do zacieśnienia współpracy z Chinami, Koreą Północną i Iranem. „Osłabienie bazy przemysłowej Rosji wpływa na czas trwania i charakter konfliktu na Ukrainie, determinuje politykę wojskową Moskwy i zmienia dynamikę światowego eksportu broni” – podkreślił analityk.
Wszelkie prawa są chronione IN-Ukraine.info - 2022