„Pokrovsk bramą do Doniecka”: dlaczego rosyjskie siły zbrojne desperacko próbują zająć miasto, media

Jak donosi „The Independent”, w poniedziałek Ministerstwo Obrony Rosji ogłosiło stopniowe natarcie swoich jednostek w obwodzie Pokrowskim. Według szacunków w bezpośrednim sąsiedztwie miasta skupionych jest około 100 000 rosyjskich żołnierzy. Siły ukraińskie aktywnie bronią miasta, a Naczelny Dowódca Sił Zbrojnych Ukrainy Oleksandr Syrski podkreśla potrzebę maksymalnej koncentracji środków w celu powstrzymania ofensywy.

W szczególności Pokrovsk ma wyjątkowe znaczenie strategiczne ze względu na położenie przy ważnych szlakach komunikacyjnych oraz bliskość obiektów przemysłowych. Miasto jest ważnym węzłem drogowym i kolejowym zapewniającym komunikację pomiędzy kontrolowanymi przez Ukraińców obszarami Donbasu. Na obrzeżach znajduje się jedyna w kraju kopalnia węgla koksującego, źródło zasilania potężnego przemysłu stalowego.

Obecnie kopalnia jest zawieszona, a większość mieszkańców Pokrowska, w tym dzieci, została ewakuowana z powodu ciągłych ostrzałów. Dla Rosji zdobycie Pokrowska to nie tylko kwestia terytorialna, ale kluczowy krok w realizacji ambicji politycznych i wojskowych w Donbasie. Kreml nazywa to miasto „bramą do Doniecka” i stara się wykorzystać je jako odskocznię do dalszego marszu na północ do Kramatorska i Słowińska, które pozostają pod kontrolą Ukrainy.

W przypadku powodzenia Moskwa uzyskuje nie tylko przewagę operacyjną, ale także zwycięstwo symboliczne, które może zwiększyć legitymizację nielegalnie deklarowanego włączenia Donbasu do Rosji na wewnętrznym szczeblu politycznym.

Zachodni analitycy, w tym Rob Lee z Amerykańskiego Instytutu Studiów nad Polityką Zagraniczną, zauważają, że kontrola nad Pokrowskiem dałaby Rosji wymierną przewagę taktyczną, zwłaszcza pod koniec roku, kiedy Moskwa będzie dążyć do konsolidacji swoich zdobyczy. Jednocześnie, nawet po zajęciu miasta, Rosja będzie musiała poczynić znaczne wysiłki, aby zająć inne kluczowe obiekty w obwodzie donieckim i przełamać ukraińską obronę w Kramatorsku i Słowiańsku.

Rosyjska ofensywa nie jest prowadzona frontalnie, jak w Bachmucie, ale według schematu „tykającego” ruchu okrążającego: małe jednostki i drony atakują ukraińskie linie zaopatrzeniowe, zakłócając logistykę i powodując chaos na tyłach. Metoda ta pozwala Moskwie zminimalizować własne straty, choć od ponad roku trwają poważne walki.

Wtargnięcie wojsk ukraińskich w obwód kurski w zeszłym roku również spowolniło tempo rosyjskiej ofensywy, wymuszając rewizję planów zajęcia Pokrowska. Chociaż na podejściu do Pokrowska trwają zacięte walki, wojska ukraińskie wzmacniają swoją obronę i utrzymują kluczowe linie.

Analitycy twierdzą, że jednostki rosyjskie stopniowo posuwają się naprzód, ale kontrola nad znaczną częścią miasta pozostaje niepewna, a niezależna weryfikacja raportów jest trudna ze względu na ograniczony dostęp do strefy działań wojennych. Przypomnijmy, że według ISW wojska ukraińskie kontynuują działania obronne i kontrofensywne w kierunku Pokrowskiego. Jednocześnie jednostki rosyjskie starają się wzmocnić kontrolę w Pokrowsku i sąsiednich miejscowościach.