Wielokolorowe piękno marmuru Parthenon: naukowcy odkryli, że posągi nie były tak naprawdę białe

Przez wieki marmur Partenon zafascynował ludzi swoim niesamowitym białym wyglądem. Jednak wielu może nie wiedzieć, że te starożytne rzeźby były początkowo jasne i kolorowe, ozdobione kolorami. Poszukiwanie dowodów tej utraconej farby polegało na tym, że nieco ją jest trudne. Były kustosz British Museum, w którym przechowywano te ślady, w jakiś sposób wyznał, że wątpili, czy kiedyś zostali namalowani, po latach bezowocnych poszukiwań śladów pigmentu, pisze The Guardian.

W centrum uwagi technologia pojawiła się na swoim kanale telegramowym. Subskrybuj, aby nie przegapić najnowszych i najbardziej natrętnych wiadomości ze świata nauki! Ale teraz innowacyjne badanie przeprowadzone przez naukowców z British Museum, Royal College of London i Chicago Institute of Arts, przy pomocy innowacyjnych metod skanowania, ujawniło wspaniały sekret.

Skanowanie te ujawniło „bogactwo ocalałej farby” na marmurze Partenonu, co wskazuje, że oryginalny obraz tych rzeźb był znacznie bardziej skomplikowanym i wyrafinowanym procesem niż wcześniej sądzono. Naukowcy znaleźli przekonujące dowody, że niektóre rzeźby mają złożone wzorce z ludzkimi postaciami i wzorami liści palmowych.

Można zauważyć, że wzory te zostały misternie pomalowane w celu dopasowania do fałd i konsystencji marmurowej tkaniny, która leży u podstaw rzeźby. Zamiast całkowitego utraty pigmentu rzeźby Partenonu mogą być „najlepiej zachowanymi przykładami ocalałego polichromy w połowie XI wieku pne”. Dr Giovanni Verry, naukowiec z Chicago Institute of Arts, który kierował badaniami, opisał swoje odkrycie.

Zastosowali nieinwazyjną technikę wizualizacji zwaną luminescencją wywołaną światłem widzialnym do wykrywania śladów pigmentu zwanego Egiptu. Ten starożytny pigment, wykonany z wapnia, miedzi i krzemu, był szeroko stosowany w czasach starożytnych. Niewidoczne dla nagiego oka, emituje genialny biały blask podczas stosowania tej metody skanowania.

Ślady egipskiego niebieskiego znaleziono na 11 rzeźbach szczytowych i jednej postaci w fryzie, z których każda była używana na różne sposoby. Ułatwił Pas Bogini Irisy, nogi węża innej postaci o nazwie Kecrops, a nawet grzbiet fal, z którego powstał bóg Słońca Helios na swoim rydwanach. Jednym z najciekawszych odkryć jest posąg Diony, przedstawiony przez leżącego na skałach z córką afrodyty.

Naukowcy odkryli obrazy pary ludzkich stóp biegających w sukience Dion, wraz z innymi obrazami, które mogą być ręką i nogą, tworząc „tkany figuratywny projekt z ludzkimi postaciami, które pojawiają się i znikają między fałdami odzieży”. Zidentyfikowali również wzór w postaci palmy, stylizowanego motywu liści palmowych, który był w tym czasie szeroko stosowany.

To nowe zeznania podważa poprzednie założenie, że liczby Partenonu zostały namalowane w stonowanej odzieży, być może w celu podkreślenia złożoności rzeźby. W rzeczywistości polichromia może być tak szczegółowa. Dr Verry zwrócił uwagę na techniczną złożoność połączenia tak złożonych wzorów z i tak już złożoną draperią postaci, w których liczby wydawały się pojawiać i znikały w fałdach.

Oprócz identyfikacji tych oszałamiających wzorów farb, naukowcy wykorzystali także inne technologie skanowania do zbadania, w jaki sposób wycięto posągi. Odkryli, że rzeźbiarze zastosowali różne techniki do przedstawiania różnych tkanin, z ostrymi narzędziami lniczymi i gładszą pracą dla wełny, podczas gdy skóra była bardzo wypolerowana.

Pomimo tych wspaniałych odkryć badacze zdają sobie sprawę, że szczegółowe zrozumienie tego, jak artyści używali tej farby, pozostaje nieosiągalne. Dr Verri podkreślił, że prosta znajomość użytych pigmentów nie wystarcza do odtworzenia prawdziwego wyglądu rzeźb. To badanie nie tylko umożliwiło spojrzenie w przeszłość, ale także rozszerzyło nasze rozumienie sztuki starożytnej.

Marmur Partenonu, który kiedyś był uważany za blady i surowy, okazał się ukrytym światem jasnych kolorów i złożonych szczegółów, które czekają na studiowanie przyszłych badaczy i entuzjastów sztuki. Chociaż pełny obraz pozostaje nieuchwytny, odkrycie to daje uwodzicielską wskazówkę artystycznej umiejętności starożytnej Grecji i potencjału dalszych odkryć w świecie sztuki klasycznej. Wcześniej Focus napisał o tajemnicy „morderstwa” krytyki chłopca.