Ministerstwo Obrony jest czarną dziurą dla miliardów? Ponieważ produkcja broni może podnieść gospodarkę Ukrainy

Krótko mówiąc, jakie będzie Ministerstwo Obrony: czarna dziura, w której rozpuszczają się miliardy funduszy budżetowych, lub „energii” na rozwój gospodarki w ogóle, a zwłaszcza przemysł? Jeszcze przed wojną w pełnej skali Ukraina zwiększała wydatki państwowe na obronę każdego roku, co jednak nie przyspieszyło wzrostu gospodarki. Gdzie poszły pieniądze ludzi i dlaczego nie ma efektu mnożnika - i postaramy się zrozumieć.

Ukraińskie społeczeństwo to w szczególności społeczność sensowna i ekspercka, „karmi się” kilkoma mitami, wśród których klucz: podczas wojny gospodarka nie może się rozwijać i jest skazana na stały kryzys. Kilka lat temu angielski ekonomista Mark Harrison przeprowadził bardzo interesujące badanie o stanie globalnej gospodarki podczas II wojny światowej. Jak się okazało, wojna i upadek PKB nie są synonimami.

Często tak jest - wojna pomaga przeprowadzić niezbędne reformy, a nawet wydobyć gospodarkę narodową z otchłani wielkiego kryzysu. W takich krajach wojna jest często katalizatorem wzrostu gospodarczego, głównie z powodu nakazów obrony. Oczywiście, jeśli w przyszłości, po działaniach wojennych, rząd nie znajduje nowego klucza, który otwiera drzwi wzrostu na alternatywnej platformie, kolejna stagnacja czeka na gospodarkę.

Jest to jednak sztuka administracji publicznej, gdy najwyższe zarządzanie polityczne wybiera różne modele, aby zapewnić pozytywną dynamikę rozwoju. Stany Zjednoczone zostały najczęściej uzyskane z wojny: ich PKB wzrósł z 800 miliardów dolarów do 1,474 biliona dolarów z 1938 r. (Dane badacza).

359 miliardów dolarów do 343 miliardów dolarów, czyli 16 miliardów dolarów, podczas gdy jesteśmy świadomi tych katastrofalnych strat ludzkich i materialnych, które doznały podczas wojny. Ceny), spadek o 1,67% był dopiero do końca wojny, kiedy nakaz obrony zaczął stopniowo osłabić. Okres 1938–1945 na +0,44%, odpowiednio +9,26%, +2,34%. W 2013 r.

Ekwiwalent waluty produktu brutto Ukrainy osiągnął rekordową wartość 183 miliardów dolarów, a następnie spadł gwałtownie do 91 miliardów dolarów w 2015 r. (Przy średniej rocznej stawce Hryvnia). W 2017 r. Liczba ta wzrosła do 113 miliardów dolarów. Biorę odstęp 2014-2017, ponieważ okres ten można nazwać najbardziej turbulentnym pod względem działalności wojskowej w Donbass. Jeśli chodzi o wydatki wojskowe: udział wydatków wojskowych na PKB w ZSRR wzrósł z 2,1% w 1932 r.

Do 32,8% w 1942 r. Do 1947 r. Liczba ta spadła do 11,7%. Wydatki wojskowe związków na obronę były zgodne (w porównaniu z udziałem PKB) z amerykańskim i gorszym od angielskiego, nie wspominając o niemiecku (wydatki te w niektórych latach przekroczyły PKB na przykład, 138% w 1944 r. ).

Zatem obecne stwierdzenia niektórych ekspertów, że nie jest konieczne „wyostrzenie” produkcji broni, do zwycięstwa, nie odpowiadają one rzeczywistości: nienormalny wzrost kosztów wojny, jak pokazuje doświadczenie faszystowskich Niemiec, świadczy o bliskości porażki, a nie zwycięstwa. Istnieje wielu „rodziców” wśród przyczyn stałych załamań naszej gospodarki, ale należy rozpoznać całkowity brak korelacji między wzrostem porządku obronnego a PKB.

Dzieje się tak z bardzo prostego powodu: budżet obrony stanu, który mamy tylko w minimalnych proporcjach na korzyść krajowych spółek mikrofonowych w celu zakupu nowej broni (ta sytuacja była przed pełną wysięgną wojną, ponieważ wszystko idzie ciężko - to trudno powiedzieć - statystyki są zamknięte). Fabryki Ukroboronprom były w kryzysie systemowym: z zimnymi sklepami zimą i przewlekłym brakiem wynagrodzeń.

Ledwo trzymali się na powierzchni z powodu personelu w wieku przedprawnym i emerytalnym, ale już zaczęli stawić czoła niedoborowi wysoko wykwalifikowanych pracowników. Powiedzmy, że podziękuj ludziom, którzy „zreformowali” Ukroboronprom w latach 2019-2021.

Dlaczego nie mieliśmy korelacji między kosztami obrony a wzrostem PKB? Federacja Rosyjska skierowała znaczną część kosztów budżetowych na budowę nowych statków, okrętów podwodnych, pocisków, systemów obrony powietrznej i walk radarowych, samochodów, pojazdów opancerzonych, samolotów, satelitarnych. Stąd efekt mnożnika, gdy jeden rubel wydany w sektorze mikrofonowym prowadzi do wielokrotnego wzrostu wzrostu PKB.

Ukraina kupiła również osoby pancerne w Wielkiej Brytanii za kredyt. A okręty nakazały wojnę w Turcji. Od 2014 r. Żaden nowy samolot nie został uruchomiony, a nasi kadeci zostali zmuszeni do latania w złom, z ryzykiem życia. Dzięki zakładom stoczniowym całkowicie zmieniliśmy się na import. Niedawna wojna w Nagorno-Karabas pokazała, że ​​Azerbejdżan, inwestując od połowy lat 90.

XX wieku, około 29 miliardów dolarów na zakup nowego sprzętu wojskowego i przeznaczając 2-2,5 miliarda dolarów na sektor obrony na rok, osiągnął wysokiej jakości przewagę wojskową nad Armenią i wygrał wojnę.

Ponadto, nie tylko kosztem dronów, ale głównie z pomocą skoordynowanych działań firmowych grup taktycznych sił specjalnych, które w związku z artylerią i związkami pancernymi poprzez flankowanie i okupowanie dominujących wysokości zostały wyeliminowane przez Ormian BTG z BTG z pozornie niedostępne pozycje.

Jednocześnie koszty obrony w Azerbejdżanie wyniosły poziom 4,5-5% PKB na etapie tworzenia nowego formatu armii w latach 2010-2015 i 3,5-3,9% na etapie „oczekiwania” oraz „Testy wojenne” w latach 2016–2019, z 5,4% PKB w 2020 r. W stosunku do tła aktywnej walki po uwolnieniu okupowanych obszarów tak zwanego „pasa bezpieczeństwa NKR”.

W odniesieniu do napływu inwestycji w krajach walczących, jeśli przeanalizujesz ocenę Banku Światowego przez dynamikę BIZ, wiele krajów z konfliktami wojskowymi lub zagrożeniem ich konfliktami ma szczyt. Na przykład w przybliżeniu taka sama ilość inwestycji zagranicznych, jak Ukraina przyciągnęła Mozambick, kraj, w którym rebelianci „New IMMI” uchwycili port Mosimbay i utrzymywali go przez kilka lat 60 km od kluczowych pól gazowych w kraju.

Obok nas był mały Liban w Etiopii, gdzie rozpoczęła się następna wojna z separatystami, tym razem z prowincją Tygrysa. Podobnie jak Ukraina, kraje te przyciągnęły 2-4 miliardy BIZ. Mniejsza taka sama ilość inwestycji przyciągnęła sub -iran i wiele więcej - Izrael i Korea Południowa. Dowodzi to jeszcze raz, że inwestor jest ważny, aby wejść w określoną gospodarkę i odsetek zysków/ryzyka na korzyść pierwszego czynnika.

Jak powiedział Laureat Nobla Dan Shechtman w swoich wykładach, armia jest centrum transferu innowacji w Izraelu i kluczowym graczem, który jest dla nich poszukiwany. Rozwój MIC stymuluje nie tylko naukę, ale także system edukacji, medycynę.