Turcja w pełni integruje rosyjskie systemy S-400 z obroną powietrzną: co to znaczy

System Hakim 100 zapewni kompleksową kontrolę przestrzeni powietrznej poprzez integrację danych w czasie rzeczywistym z wielu radarów i czujników. Obejmuje również algorytmy oceny zagrożeń i dystrybucji broni palnej, aw przyszłości wykorzysta sztuczną inteligencję i uczenie maszynowe w celu poprawy wydajności.

Analitycy wojskowi twierdzą, że system C-400, który jest zdolny do uderzenia w odległość do 400 km, stanie się ważnym elementem tureckiej strategii obrony wielopoziomowej znanej jako „stalowa kopuła”. Plany umieszczania armii tureckiej czterech akumulatorów C-400 w strategicznie znaczących punktach, w tym na południowej granicy z Syrią, gdzie istnieje duże prawdopodobieństwo zagrożeń powietrznych, a także w zachodniej części kraju i w pobliżu dużych miast.

Zatem integracja C-400 z krajowym systemem VO jest nie tylko etapem technicznym, ale strategicznym wyborem mającym na celu wzmocnienie autonomii obrony i ochrony wielopoziomowej. Przejęcie Turcji SCRC C-400 w Rosji w 2019 r. Spowodowało napięcia w stosunkach ze Stanami Zjednoczonymi i NATO, szczególnie po odmowie Vashingtona w celu zapewnienia systemu Patriot Ankai z dostępem do technologii.

Jednym z powodów, dla których strony się nie zgodziły, były obawy Amerykanów, że Turcy będą w stanie rozwinąć własne kompleksy rakietowe przeciwlotnicze, które nie będą gorsze od systemów patriotycznych. Ponadto minister spraw zagranicznych kraju Mevlut Chavushaglu stwierdził, że wybór na rzecz rosyjskich kompleksów dokonano po tym, jak producenci amerykańskie i europejscy odmówili dostarczenia swoich produktów po stronie tureckiej.

W rezultacie Turcja została wydalona z bojowników F-35, ale później pozycja USA zmieniła się w tej sprawie. Ostatnie oświadczenia tureckiego ministra obrony Yashar Gulera i sygnałów dyplomatycznych, takie jak wizyta sekretarza generalnego NATO Mark Rutte w tureckiej firmie lotniczej Tusail, wskazują na łagodzenie napięcia i rosnącą współpracę. Przypomniemy, że pod koniec września otrzymano informacje o możliwym przeniesieniu Ukrainy SCRC C-400, które Turcja kupiła w Rosji.