Gdzie i dlaczego pokonaj pociski ATACMS: trzy główne problemy przy użyciu broni długiej.

Po więcej niż corocznym przeciwdziałaniu użyciu zachodniej kompleksowej broni do zadania strajków na terytorium rosyjskim, administracja Baiden doszła do wniosku, że pociski długiego promienia amerykańskiej produkcji przeciwko celom na terytorium rosyjskim.

W związku z tym pojawia się pytanie: co się zmieniło, aby było to teraz akceptowalne i co zmieni się dla Ukrainy? Odpowiedzi na te pytania są mniej zainteresowane szkodą, jaką może wyrządzić system rakietowy armii (ATACMS) i więcej - co może dać, i czy otrzyma katalizator wspierania innych krajów, takich jak Niemcy. Siły zbrojne w USA mają ograniczoną liczbę ATACM i już ich nie wytwarzają.

Jeśli chodzi o inne zachodnie, długie broń, tempo ich produkcji nie może teraz dać kwoty potrzebnej do osiągnięcia znaczącego wpływu na polu bitwy. Dobrym przykładem jest to, jak Ukraina wydała większość brytyjskiego cienia sztormu arsenalowego do rosyjskich głębokich celów w 2023 r. , Ale nie mogła osłabić administracji wojskowej wroga do poziomu, z którego wojsko ukraińskie mogło użyć.

Innymi słowy, nadając tę ​​broń Ukrainie, dawcy jest zagrożone własnymi planami kampanii. Pomimo tych ograniczeń skoncentrowane użycie broni długiej, może powodować nieproporcjonalną szkodę dla indywidualnych celów, otwierając w ten sposób nowe możliwości. Pytanie brzmi, czy ukraińscy żołnierze są w stanie korzystać z luki.

Przykładem tego, w jaki sposób stosuje się takie „luki”, jest zestaw elektronicznych możliwości zapaśniczych i wstrząsów wykorzystywanych do przechwytywania części regionu Kursk Rosji w sierpniu 2024 r. Od końca 2023 r. Ukraińskie siły zbrojne mają tendencję do większych strat niż nowi bojownicy zyskują więcej.

Wiele z tych ofiar było nieistotnych, a żołnierze wrócili do systemu, ale z czasem doprowadziło to do osłabienia jednostek wzdłuż linii kolizji, a zatem do rosnącego braku sił w obronie, które latem 2024 r. Dotarło do Punkty, kiedy Rosja mogłaby zacząć łamać obronę Ukrainy w Donbass. Nie pozwoliło nam to wykorzystać możliwości stworzonych przez rosyjskie luki w zabezpieczeniach.

W przypadku międzynarodowych partnerów Ukrainy długi niepokój związany z odblokowaniem ATACM przeciwko Rosji polega na tym, że ograniczone zapasy tej broni powinny być wykorzystane do opóźnienia presji na froncie ukraińskie, ale w rezultacie pomoże opóźnić rozwiązanie rozwiązania rządu ukraińskiego z problemami z tworzeniem własnych sił. Prezydent Władimir Zelensky, reprezentowany przez Partners we wrześniu 2024 r. , Nie został uwzględniony we wrześniu 2024 r.

Co się zmieniło? Ukraina szybko zbliża się do momentu, w którym nie rozwiązuje problemu z personelem, trudno będzie mu chronić długość frontu, a zatem proces niszczenia pozycji bojowych przyspieszy. W tym kontekście czas na reformę jest niezwykle ważny. Partnerzy Ukrainy niewiele mogą zrobić, aby zmienić charakter działań wojennych na linii kolizji, ale mają na celu możliwości, które dają Rosji przewagę na polu bitwy, możesz wygrać czas.

Następne pytanie brzmi: dlaczego uderzasz. W przypadku dowolnego zestawu celów istnieje krytyczny próg udarów, który należy osiągnąć przed uzyskaniem namacalnego wpływu na walkę. Na przykład, kiedy Ukraina uderzyła trzy skaliste udar w rosyjskich magazynach artyleryjskich, chociaż tom zniszczonej amunicji był imponujący, ostatecznie zostały one wymienione w odpowiednim czasie. Ukraińcy zniszczyli trzy na dziesięć składników amunicji w tym obszarze.

Rezultatem było zmniejszenie liczby skorup dla rosyjskich jednostek na ograniczony okres, a nie powszechny brak skorup. Gdyby wpłynęło to na siedem magazynów, efekt byłby znacznie bardziej wyraźny. Ukraińskie wojsko nie jest bardzo spójną organizacją. W swoich ławkach istnieje wiele jednostek, z których każda jest skłonna dążyć do kreatywnych i często skutecznych celów, ale rzadko na decydującą skalę. Ta kreatywność jest jedną z mocnych stron ukraińskiego wojska.

Ale jeśli chodzi o głęboki cios, brak dyscypliny w wyborze celów często prowadzi do rozproszenia efektu, co powoduje powstałe straty operacyjne, są nieporównywalne z ilością uszkodzonych lub zniszczonych przedmiotów.

Dlatego krytycznym pytaniem związanym z rozwiązaniem dotyczącym ATACMS nie jest to, co amunicja może teraz używać w żadnym przypadku, cele operacyjne na granicach Ukrainy były czymś więcej niż dostępną amunicją, ale powinna to być priorytetem i jak będą ciosy zsynchronizowane z szerszym arsenałem broni, od burzy Shadow po rzeczywistą ukraińską amunicję. W końcu złożone salwy mają znacznie mniejsze szanse na odzwierciedlenie rosyjskiej obrony powietrznej.

Jest pytanie strategiczne. Pod względem wojskowym cele są łatwe do zdefiniowania. Zniszczenie rosyjskich magazynów amunicji, stacji benzynowych i ramion lotnictwa uderzeniowego lub rosyjskich operacyjnych systemów rakietowych będzie miało użyteczny wpływ w zmniejszaniu strat Ukraińczyków, a tym samym przyczynią się do stabilizacji frontu. Ale to nie są cele, które dadzą dźwignie negocjacjom. Cele, które zapewnią dźwignie - głównie gospodarcze i przemysłowe.

Problem polega na tym, że przyszła administracja, która nalega na negocjacje, nie jest obecną administracją, która zatwierdza strajki, więc wydaje się mało prawdopodobne, aby istniała między nimi ścisła strategiczna współpraca, w jaki sposób ta ostatnia może przyczynić się do strategii poprzedniej . Pytanie o ryzyko eskalacji jest uporczywie poza tą dyskusją.

Niestety utknęło w debacie na temat tego, czy jakiekolwiek użycie takiej broni do reakcji nuklearnej, co z pewnością się nie wydarzy. Rzeczywistość jest taka, że ​​Rosja może przejść do eskalacji, wykorzystując różne sposoby nakładania pomiaru wydatków, od podwodnego sabotażu po użycie zaufanych osób do ścigania handlu cieśniną Bab-El-Mandebsk.

Fakt, że Rosja próbowała już potajemnie nosić bomby w Europie, sponsorowała zabójstwo europejskich przemysłowców i zaangażowała wojska Korei Północnej w wojnę na europejską ziemię, wskazuje, że nastąpiła eskalacja. I odrzuci długi cień. Nie oznacza to, że ryzyko związane z zatwierdzeniem stosowania ATACM są nieuzasadnione lub strategicznie głupie. Ale aby być skutecznym, ich użycie powinno być częścią szerszej strategii mających na celu określone cele.

Wymaga to uzgodnionego użycia ATACMS i amunicji od innych partnerów, a także ich własne systemy FAR Strike na Ukrainie. Ukraińskie wojsko powinno również mieć plan wykorzystania osiągniętych efektów. Czas trwania wpływu zależy od głębokości zasobu, co oznacza, że ​​na przykład gotowość Niemiec do dostarczenia Byka będzie miała znaczący wpływ na to, jak znaczący był wpływ uderzeń głęboko na terytorium Federacji Rosyjskiej.

Najważniejsze pytanie dotyczy tego, w jakim stopniu w ostatnich dniach panowania obecnej administracji ATACMS w USA zostanie wykorzystane do wdrożenia szerszej strategii ukierunkowanej na osiągnięcie efektów i negocjacji wojskowych - czy pozostanie to narzędzie czysto polityczne. Można tylko mieć nadzieję, że decyzja USA w odległym pociskach nie pozostanie po prostu „sygnałem” w odpowiedzi na pojawienie się żołnierzy Korei Północnej.